Όσο κρατάει ένας καφές με την ερμηνεύτρια Κορίνα Λεγάκη

Έχω απέναντι μου μια νέα όμορφη κοπέλα, την Κορίνα Λεγάκη, της οποίας ο καινούργιος δίσκος με πρωτότυπα τραγούδια δύο σπουδαίων δημιουργών, του Νίκου Ξυδάκη και του Γιώργου Ανδρέου, παρουσιάζεται αύριο μεσ’ στην αίθουσα «Άρης Γαρουφαλής» του Ωδείου Αθηνών. Είναι εμφανώς ενθουσιασμένη και θέλει πολύ να μιλήσει γι’ αυτό! «Καταρχάς να πω ότι με τον Ανδρέου και τον Ξυδάκη πρωτοσυναντηθήκαμε ως team το 2015 με μία σειρά συναυλιών στο θέατρο Τζένη Καρέζη στην Αθήνα, αλλά και ανά την Ελλάδα. Είναι γνωστό πως ο Ξυδάκης και ο Ανδρέου είχαν συναντηθεί σε πολλές παραγωγές από τις δεκαετίες του ’80 και του ’90. Τότε, το 2015, γεννήθηκε η ιδέα να κάνουμε ένα δίσκο κι έτσι είναι η πρώτη φορά που οι δυο τους συνυπογράφουν πρωτότυπο υλικό». Της λέω σ’ αυτό το σημείο πως ενώ ο Ανδρέου έχει δώσει τραγούδια του σε πολλούς τραγουδιστές, που έγιναν μεγάλες διαχρονικές επιτυχίες, ο Ξυδάκης δεν συνήθιζε να το κάνει, βαδίζοντας στο μοναχικό ενίοτε δρόμο της προσωπικής του πορείας. «Και οι δύο είναι πολύ εκλεκτικοί και, πραγματικά, με τιμάει πολύ αυτή η συνεργασία». Σταματάει…«Κοίτα να δεις που μού’ρχονται εκφράσεις στα σουηδικά τώρα»! Και συνεχίζει: «Το πιο σημαντικό είναι που καλείσαι να κριθείς από ένα σκεπτόμενο ακροατήριο». 

Η Λεγάκη πιστεύει πως οι δίσκοι της απευθύνονται σε όλο τον κόσμο. Από κει και πέρα είναι στην ευχέρεια του καθενός ν’ αποδείξει αν θα είναι σκεπτόμενος πολίτης και, κατ’ επέκτασιν, σκεπτόμενος ακροατής. «Ευαίσθητος άνθρωπος» προσθέτει, «σ’ έναν υπέροχο, αλλά πολύπλοκο κόσμο». Τη ρωτάω αν εξακολουθεί να βρίσκει υπέροχο τον κόσμο που ζούμε και μου απαντάει αυθόρμητα: «Φυσικά και το πιστεύω! Στο χέρι μας είναι να δείχνουμε αλληλεγγύη και να μοιραζόμαστε τη ζωή. Μέσω της καλλιτεχνικής μου ιδιότητας, έχω συναντηθεί σκηνικά και δισκογραφικά με παιδιά που είχαν ανάγκη τη ζεστασιά και την αγάπη». Ξέρω ότι το εννοεί, εφόσον πρόσφατα ηχογράφησε ένα νανούρισμα, το «The gold fish – A lullaby», με παιδιά προσφύγων, τα οποία ζουν στην Ελλάδα και μιλάνε ελληνικά. Πρόκειται για παιδιά που προέρχονται από το Σχολείο Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης Αλσούπολης και με αφορμή τα περασμένα Χριστούγεννα έκαναν από κοινού μια συναυλία υπέρ της διαφορετικότητας, δίνοντας ξανά το δικαίωμα πίστης στ’ όνειρο. Το κομμάτι αυτό, σε στίχους και μουσική Γιώργου Ανδρέου, θα κλείνει τον επερχόμενο δίσκο της! 

Της ζητάω να κάνει μια αναδρομή στην προσωπική της δισκογραφία. Η Λεγάκη εμφανίστηκε στα μουσικά πράγματα το 2010 με το CD «Χορός με τη βροχή», που περιείχε τραγούδια του Δημήτρη Μαραμή και του συγκροτήματος Αρμός. Το 2013 ακολούθησε το βιβλίο – CD «Ταγκό για τρεις» αποκλειστικά σε μουσική του Μαραμή και σε στίχους του Μιχάλη Γκανά συν δύο μελοποιημένα ποιήματα της Πολυδούρη και του Καρυωτάκη. Το 2014 βγήκε ο δίσκος «Kymatografos», στον οποίο διασκεύασε τραγούδια από τον παγκόσμιο κινηματογράφο παρέα με τον Παναγιώτη Μάργαρη και τον Γιώργο Κατσάνο. Της σχολιάζω πως ο «Kymatografos» της ανήκει στις αγαπημένες μου δουλειές της! Το 2016, τέλος, συναντήθηκε δισκογραφικά για πρώτη φορά με τον Γιώργο Ανδρέου που επιμελήθηκε ολόκληρη την παραγωγή του δίσκου της με τίτλο «Mosaic», με τραγούδια μεγάλων δημιουργών, τα οποία μπορεί να μην έγιναν αυτό που λέμε «σουξέ». Ρόλο εκεί έπαιξε η φρέσκια ενορχηστρωτική ματιά ενός συνθέτη, του Ανδρέου, σε κομμάτια σαν το σουηδικό παραδοσιακό «Αν ακούς» με τους ελληνικούς στίχους της Φωτεινής Λαμπρίδη να ενώνουν ουσιαστικά τις δύο πατρίδες της, τη Σουηδία και την Ελλάδα. Ευκαιρία να μιλήσουμε για τις ρίζες της!

Η μητέρα της είναι Σουηδέζα, αστικής καταγωγής, που πρωτοήρθε στην Ελλάδα στα τέλη της δεκαετίας του ’70, προερχόμενη από έναν τελείως διαφορετικό πολιτισμό. «Γνώρισε έναν Έλληνα λαϊκό μουσικό, μπουζουξή, τον πατέρα μου. Ναξιώτης αυτός, έτυχε να εργάζεται στην Κρήτη, που η μάνα μου εργαζόταν ως ξεναγός και λάτρευε τον μινωικό πολιτισμό. Είναι ακόμη μαζί, πάντα, και έκαναν δύο κόρες, εμένα και την αδερφή μου, που έγινε βιβλιοθηκονόμος. Νιώθω πολύ τυχερή γιατί από πολύ νωρίς ήρθα σε επαφή με τη μουσική δύο εντελώς διαφορετικών πολιτισμών». Ο παππούς της, απ’ τη μεριά της μάνας της, ήταν ένας εξαίρετος πιανίστας στη jazz και στην κλασική μουσική και όλα τα καλοκαίρια που πήγαινε στη Σουηδία, το κουκλόσπιτο και τα παιχνίδια της ήταν κάτω από’ να πιάνο με ουρά! «Η μάνα μου άκουγε από όπερες και κλασική μουσική μέχρι Beatles και ABBA, ποτιζόμουν καθημερινά μ’ αυτούς τους ήχους. Να φανταστείτε ότι η μάνα μου είχε φύγει σκαστή από την πόλη που έμενε για να πάει στη Στοκχόλμη σε συναυλία των Beatles! Ήταν μόλις 13 ετών και την έψαχνε η Ιντερπόλ» (γέλια). 

Απ’ την άλλη μεριά, άκουγε τον πατέρα της να ηχογραφεί λαϊκά ελληνικά τραγούδια με το μπουζούκι του. Έχει, μάλιστα, ηχογραφημένο τον εαυτό της από τριών ετών να τραγουδάει μόνη και μαζί με τον πατέρα της. «Ήμουν καταδικασμένη ν’ ακολουθήσω το δρόμο της μουσικής, δεν υπήρχε κάτι άλλο, αλλά αυτό παραμένει το οξυγόνο μου». Οι γονείς της ζουν μόνιμα στην Κρήτη, όπου έμενε κι η ίδια μέχρι πριν τρία χρόνια. Έχει και δυνατούς δεσμούς με τη Σουηδία, προσπαθώντας να πηγαίνει μία φορά το χρόνο τουλάχιστον. Ευτυχώς που η μάνα της παλιά δούλευε σε αεροπορική εταιρεία και ταξίδευαν πιο άνετα συγκριτικά με σήμερα, που κοστίζουν πια ακριβά τα εισιτήρια. «Ναι μεν είχα δύο γρανάζια που δούλευαν μέσα μου, αλλά καταλαβαίνετε και τι πόλεμος γινόταν για να μπορέσω να συνδυάσω δύο πολύ διαφορετικές πατρίδες. Αυτό ήθελα να φέρω και στη μουσική μου, γι’ αυτό και στον καινούργιο δίσκο επιλέξαμε συνειδητά με τον Ανδρέου να ”συνομιλήσουμε” και με μουσικούς άλλων χωρών». Στο νέο της CD, λοιπόν, παίζουν ο Ρικάρντο Παρέιρα από την Πορτογαλία και ο Μαρκ Νιούβενχόις από την Ολλανδία, η Αμέλια Μουνς, μουσικοί που έγραψαν τον ήχο τους από το εξωτερικό και προστέθηκαν στο team της δουλειάς της!  

Το «Αν ακούς» είναι μια σουηδική παραδοσιακή μπαλάντα που πρωτακούστηκε στο άλμπουμ των Occasional Dream με ελληνικούς στίχους της Φωτεινής Λαμπρίδη και με ερμηνευτή τον Χρήστο Θηβαίο. Η Κορίνα Λεγάκη το τραγούδησε σε ελληνικά και σουηδικά για το δίσκο της, «Mosaic» (2016), σε καλλιτεχνική επιμέλεια Γ. Ανδρέου 

Στο σημείο αυτό της λέω πως το «ethnic» στη χώρα μας ήταν ανέκαθεν ταυτισμένο με την καθ’ημάς Ανατολή και έλειπε ένας πιο ευρωπαϊκός ήχος. «Βεβαίως, αλλά εγώ θεωρώ ότι είμαστε τελείως 50 – 50, δεν πιστεύω ότι η Ελλάδα είναι μόνο Ανατολή ή μόνο Δύση και είμαστε τυχεροί που έχουμε μια τόσο ζωντανή και πολυποίκιλη παράδοση, απ’ την οποία εμπνεόμαστε συνεχώς». Η ίδια νιώθει πρωτίστως Ελληνίδα, με μια ματιά όμως στραμμένη προς τα έξω. Δεν είναι, βέβαια, η μοναδική Ελληνοσουηδέζα μουσικός. «Έχουμε την Έλενα Παπαρίζου» με ενημερώνει, «αν κι εκείνη είναι Ελληνίδα απλά γεννημένη και μεγαλωμένη στη Σουηδία». Δεν έχουν συναντηθεί, ούτε συνεργαστεί ποτέ, αλλά τη βρίσκει μια χαρά καλλιτέχνιδα και μπορεί να’χε ενδιαφέρον μια σύμπραξη τους. 

Η πορεία της στο έντεχνο ήταν κάτι που επέλεξε όχι συνειδητά, αλλά μάλλον ενστικτωδώς. «Ήθελα να συναντηθώ με μεγάλους δασκάλους, συνθέτες και ποιητές, στιχουργούς, δημιουργούς, τους οποίους σήμερα έχουμε ανάγκη περισσότερο από κάθε άλλη φορά». Έτσι, στο νέο της δίσκο τραγουδά στίχους της Κικής Δημουλά, του Μάνου Ελευθερίου, του Διονύση Καψάλη, του Θοδωρή Γκόνη και του Γιώργου Ανδρέου. «Εκτός της Δημουλά, όλα τα άλλα δεν είναι ποιήματα, αλλά στίχοι για ένα δίσκο, που οι δημιουργοί ήξεραν ότι εγώ θα ήμουν η ερμηνεύτρια. Έχει ενδιαφέρον αυτό, αφού βλέπω πως ο Διονύσης Καψάλης, λόγου χάριν, ”βλέπει” την Κορίνα και όχι μόνο ο Ξυδάκης και ο Ανδρέου». 

Σηκώνει η εποχή μελοποιημένη ποίηση; Η Λεγάκη θεωρεί ότι εργάστηκε πολύ σοβαρά και για καιρό με τους συνεργάτες της, ούσα ήσυχη μέσα της για μια δουλειά «που δεν χαϊδεύει αυτιά και δεν είναι ένας δίσκος – selfie». Δίσκος – Selfie, μ’ αρέσει αυτός ο χαρακτηρισμός! «Δεν είναι ένας δίσκος που εγώ τραγουδάω και κοιτιέμαι στον καθρέφτη, αλλά που τον έκανα για να επικοινωνήσω με τον κόσμο. Τα μάτια μου είναι ανοιχτά προς εσένα και τον κόσμο, δεν ζω την εποχή των selfies και των social media. Επειδή δυστυχώς ζούμε σε μία εποχή που πολλοί καλλιτέχνες έχουν μπερδευτεί μεσ’ στα social media, αυτό δυστυχώς έχει αντίκτυπο και στην τέχνη τους. Δεν το αντέχει αυτό η τέχνη και πρέπει λίγο να κοιτάξουμε πέρα απ’ τον εαυτό μας». Όσο για την έξαρση ενός ατομικισμού που υπάρχει, θεωρεί πως η τέχνη θα επιβιώσει σαν το φυτό που φυτρώνει μέσα στο καμένο έδαφος μετά την πυρκαγιά.

Αλήθεια είναι πως η Κορίνα Λεγάκη πολεμάει μόνη της εδώ και χρόνια. Κι ας έχει δίπλα της τώρα τον Ξυδάκη και τον Ανδρέου, όπως παλιότερα είχε τον Μαραμή και τον Γκανά. Δεν είναι ένα πολυπροβεβλημένο πρόσωπο, δεν της το λέω μειωτικά και το καταλαβαίνει. Την ενημερώνω για μια πρόσφατη ανάρτηση του Κραουνάκη στο facebook! Έβγαλε, λέει, ο κορυφαίος βαρύτονος Τάσσης Χριστογιαννόπουλος σειρά δίσκων σε σπουδαία ξένη εταιρεία κλασικής μουσικής κι εμείς εδώ ασχολούμαστε με τον κάθε…κατακαημένο! «Ζούμε σ’ ένα καπιταλιστικό κόσμο που πολλοί ηθικοί κανόνες πάνε να εκλείψουν. Δεν θα έλεγα με τίποτα, όμως, πως έχω παράπονα από δημοσιογράφους και ραδιοφωνικούς παραγωγούς. Εμένα δεν με αφορά αν προβάλλονται πρόσωπα που έχουν κάνει ένα – δυο τραγούδια ή έναν δίσκο σαν να’ναι δεκαετίες ολόκληρες στη δισκογραφία. Η ουσία είναι τελείως αλλού. Θα πρότεινα στη γενιά μου να σκύψουμε το κεφάλι λίγο και να δουλέψουμε σοβαρά, γιατί είμαστε τυχεροί ως προερχόμενοι από τον υπέροχο ελληνικό μουσικό πολιτισμό με τον πήχη να’ναι από μόνος του πολύ ψηλά»! 

Η Λεγάκη νιώθει αισιόδοξη: «Αυτό έλειπε! Τραγουδάω τη ζωή!» μου λέει όλο έμφαση. Ίσως αυτό οφείλεται και στη Ναξιώτικη καταγωγή της, αφού προέρχεται από τη μεγάλη οικογένεια των Λεγάκηδων. «Δυστυχώς δεν είχα πολλές σχέσεις με το νησί, γιατί μεγάλωσα στην Κρήτη, τα τελευταία δύο χρόνια όμως ανέπτυξα μεγάλη επαφή. Κρατάω απ’ την ίδια οικογένεια με τη μεγάλη Ειρήνη Κονιτοπούλου – Λεγάκη, που έχει γράψει ιστορία στο νησιώτικο τραγούδι». 

Αισθάνεται ιδιαίτερα τυχερή που έχει συμπράξει επί σκηνής με πολλούς κορυφαίους καλλιτέχνες. Μου αναφέρει την Τάνια Τσανακλίδου, την Ελένη Τσαλιγοπούλου, την Αναστασία Μουτσάτσου, τον Γιώργο Καζαντζή, ενώ την είδαμε και στο πλευρό της Μαρίας Φαραντούρη το περασμένο καλοκαίρι στο Ηρώδειο. «Δεν υπάρχει μεγαλύτερη πληρότητα απ’ το να συναντιέσαι μ’ αυτούς τους δασκάλους της τέχνης και της ίδιας της ζωής». Επί της παρούσης, την απασχολεί η παρουσίαση του δίσκου της που θα κυκλοφορήσει από τη Μικρή Άρκτο. Θα παιχτούν «ζωντανά» πολλά από τα τραγούδια από ένα έργο που θα βγει σε φυσικό προϊόν, δηλαδή σε CD. Τα live πια και το spotify είναι τα μόνα μέσα για να διακινηθούν οι δίσκοι των καλλιτεχνών, αφού ο κόσμος συνηθίζει ν’ ακούει ψηφιακά ως επί το πλείστον. Την ευχαριστώ για το χρόνο της, της εύχομαι κάθε επιτυχία και την ενημερώνω πως πιθανότατα να επανέλθω σ’ αυτήν με μία εκτεταμένη κριτική στην καινούργια εργασία της. 

* Το CD της Κορίνας Λεγάκη με τίτλο «Νέος Κόσμος» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μικρή Άρκτος και παρουσιάζεται τη Δευτέρα 3 Νοεμβρίου στην αίθουσα «Άρης Γαρουφαλής» του Ωδείου Αθηνών.

** Οι παραστάσεις της Κορίνας Λεγάκη με τίτλο «Πάμε Orient Express» ξεκίνησαν στο Τρένο στο Ρουφ την 1η Νοεμβρίου για όλες τις Παρασκευές. Ένα παλιό βαγόνι μετατράπηκε στο μουσικό κουτί της για όλο το χειμώνα με την αρωγή του Θωμά Κοντογεώργη στο πιάνο και τις ενορχηστρώσεις, του Βαγγέλη Καλαμάρα στα τύμπανα και του Στ. Μητρούση στο κοντραμπάσο. 

*** Οι φωτογραφίες της Κορίνας Λεγάκη είναι των Karol Jarek – Yann Saint-Pe