Οσο Αλέξη δεν γκρεμίζεις το φράχτη τού Εβρου το αίμα των νεκρών τού Αιγαίου είναι και στα δικά σου χέρια…

Του “vromostomou”

Οι άνθρωποι είναι οι επιλογές τους και οι απαντήσεις που δίνουν στα διλήμματα που τους τίθενται καθορίζουν και την υστεροφημία τους. Ο φράχτης στον Εβρο είναι ολοφάνερο ότι έχει σταματήσει τις προσφυγικές ροές από τη στεριά. Υπό μία έννοια αυτό είναι θετικό γιατί είναι αλήθεια ότι η δοκιμαζόμενη από τα μνημόνια Ελλάδα δεν έχει τις δυνατότητες να φιλοξενήσει όλους της γης τους κολασμένους. Ελα, όμως, που ό,τι έχει ανακοπεί από τη στεριά έχει γιγαντώσει στη θάλασσα, ιδίως το τελευταίο χρονικό διάστημα που οι Σύριοι βομβαρδίζονται από τους πάντες στην πατρίδα τους. Και το νερό έχει αποδειχθεί θανατηφόρο, αφού οι πρόσφυγες δεν έρχονται πάνω σε σύγχρονα πλοία αλλά με βαρκούλες για δέκα άτομα πάνω στις οποίες στοιβάζονται πολύ περισσότεροι…

Τί κάνεις, επομένως, όταν από τη μία δεν μπορείς να προσφέρεις άσυλο στους πάντες κι από την άλλη ξεβράζεις πτώματα στις ακτές σου; Η απάντηση είναι εύκολη για όποιον διαθέτει στοιχειώδη ανθρωπιά: όπως δεν αφήνεις να πεθάνει στο κατώφλι τού σπιτιού σου κάποιος που σου χτυπά την πόρτα καταταλαιπωρημένος, κι ας μην έχεις ο ίδιος την άλλη ημέρα γάλα για να δώσεις στα δικά σου παιδιά, έτσι και κανένα κράτος δεν μπορεί να προκρίνει την θανάτωση γυναικόπαιδων από τη “διασάλευση της κοινωνικής ειρήνης” που ενδεχομένως να προκαλέσει η μαζική εισροή προσφύγων από τον Εβρο. Πόσω μάλλον όταν βαυκαλίζεσαι τον Αριστερό…

Ο Αλέξης Τσίπρας έχει δίκιο όταν ισχυρίζεται πως το πρόβλημα είναι πανευρωπαϊκό-παγκόσμιο και πως δεν είναι δυνατό να το λύσει μόνη της η χώρα μας. Αν δεν σταματήσουν οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι κι αν οι πλούσιες αραβικές κι ευρωπαϊκές χώρες δεν σταθούν επιτέλους στο ύψος των περιστάσεων αυτός ο πλανήτης θα μετατρέπεται όλο και περισσότερο σε ένα απέραντο φρενοκομείο, αν υποθέσουμε πως είχε πάψει ποτέ να είναι τέτοιο. Είναι ντροπή, ωστόσο, μια αριστερή κυβέρνηση να μιλά για “τεχνικά προβλήματα” και για “εγκλωβισμό προσφύγων” στην Ελλάδα αν γκρεμιστεί ο φράχτης στον Εβρο…

Πράγματι, με δεδομένη την αναισθησία, στο όριο του ξεκάθαρου ρατσισμού, της υπόλοιπης Ευρώπης είναι πιθανό οι απελπισμένοι τής Μέσης Ανατολής να ξεμείνουν στην πατρίδα μας μολονότι η επιθυμία τους είναι να καταλήξουν αλλού. Η εναλλακτική, ωστόσο, είναι οι καθημερινές τραγωδίες στο Αιγαίο που κάποιοι πίστευαν ότι θα σταματούσαν όταν θα χαλούσε ο καιρός, λες κι εκείνοι που έρχονται κατά χιλιάδες το πράττουν για να κάνουν διακοπές ζώντας το μύθο τους στην Ελλάδα. Αδυνατούν ακόμα να κατανοήσουν ότι οι περισσότεροι τουλάχιστον που περνούν τα θαλάσσια σύνορά μας δεν είναι πράκτορες των τζιχαντιστών, αλλά άνθρωποι με δύο χέρια, δύο πόδια και δύο μάτια που είναι πρόθυμοι να υποστούν τα πάνδεινα γιατί δεν έχουν τίποτα να χάσουν…

Μαθαίνω πως ο πρωθυπουργός σχεδιάζει να πάει στην Τουρκία προκειμένου να συνεισφέρει ώστε η γείτονας να αναλάβει τη δική της μεγάλη ευθύνη για τις προσφυγικές ροές. Και πολύ καλά θα κάνει. Στο μεσοδιάστημα, ωστόσο, θα εξακολουθούν να πεθαίνουν βρέφη παιδιά, γυναίκες κι άνδρες σε απόσταση μερικών μόλις μέτρων από τις ελληνικές ακτές γιατί δεν τους δίνεται άλλη δίοδος πέρα από τη θαλάσσια για να προσεγγίσουν αυτό που θεωρούν “γη τής επαγγελίας”. Για όλους αυτούς τους λόγους ο φράχτης πρέπει να γκρεμιστεί χθες. Κάθε άλλη καθυστέρηση με λογικοφανή επιχειρήματα αποτελεί προσβολή για τον ελληνικό πολιτισμό και την κουλτούρα τής Αριστεράς. Το αίμα των προσφύγων Αλέξη, για το οποίο έκανες λόγο για ντροπή μόλις την περασμένη Παρασκευή στη Βουλή, αν ήσουν πιο προσεκτικός θα έβλεπες πως βρίσκεται και στα δικά σου χέρια. Καθάρισέ το πριν στιγματίσει για πάντα τον ελληνικό λαό…

Πηγή: tripioevro.blogspot.gr

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr