Οριστικό: Ο Βενιζέλος είναι διχασμένη προσωπικότητα

Την Κυριακή ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και κατά πολλούς η αιτία της εκλογικής καταστροφής για το πάλαι ποτέ κυβερνητικό κόμμα, επέκρινε την απόφαση του Σταύρου Κοντονή να μην συμμετάσχει στο συνέδριο της Εσθονίας που ο ιστορικός αναθεωρητισμός επιτάσσει τον ισοσκελισμό κομμουνισμού – ναζισμού. Πού να ήξερε κιόλας ότι η ιδρυτής του «μουσείου των Κατοχών» είχε γιατροπορέψει ναζιστές… Ακόμα και το ΠΑΣΟΚ κράτησε αποστάσεις από τη μικρονοϊκή αντιπολιτευτική απόπειρα, κατά την οποία σημείωνε ο πρώην υπουργός -μεταξύ άλλων- πως η κυβέρνηση προσδίδει «ιδεοληπτικό πρόσημο σε μια ολόκληρη χώρα».

Διαβάστε την ανάρτηση:

Έντεκα χρόνια πριν και συγκεκριμένα τον Ιανουάριο του 2006, ο σωσίας του κ. Βενιζέλου ή κάποιος που λειτουργούσε εξ ονόματός του συνέταξε ένα κείμενο που στηλίτευε τη θεωρία των δύο άκρων. Αδιάψευστος μάρτυρας η εφημερίδα Ριζοσπάστης που την εποχή εκείνη δημοσιοποίησε την άποψη του -φερόμενου ως- Βενιζέλου. «Πάντως είναι ανιστόρητο να επιχειρεί κάποιος να εξομοιώσει τα φαινόμενα του ναζισμού ή του φασισμού ή τα φαινόμενα των αυταρχικών δικτατοριών της Νοτίου Ευρώπης, με τον κομμουνισμό ως σύστημα σκέψης και ως σύστημα κοινωνικής και πολιτικής οργάνωσης» σημείωνε μεταξύ άλλων.

Διαβάστε το πλήρες κείμενο:

Είναι πραγματικά παράδοξο και προκλητικό εν έτει 2006 ένας διεθνής οργανισμός, που είναι στραμμένος προς την προστασία της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, να εμφανίζεται με ένα κείμενο που πραγματικά προβαίνει στη λεγόμενη ιδεολογική χρήση της ιστορίας.

Δεν πρέπει η ιστορία να είναι το πεδίο μιας ιδεοληπτικής προσέγγισης από αυτόν που τυχαίνει κάποια στιγμή να έχει την πλειοψηφία ή την ισχύ. Η ιστορική αλήθεια είναι κάτι πολύ πιο πολύπλοκο που το αναζητούμε και ίσως να μη το βρούμε και ποτέ.

Πάντως είναι ανιστόρητο να επιχειρεί κάποιος να εξομοιώσει τα φαινόμενα του ναζισμού ή του φασισμού ή τα φαινόμενα των αυταρχικών δικτατοριών της Νοτίου Ευρώπης, με τον κομμουνισμό ως σύστημα σκέψης και ως σύστημα κοινωνικής και πολιτικής οργάνωσης. Μετά την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού έχει ανοίξει ένα μεγάλο πεδίο συζήτησης, αλλά αυτό φυσικά δεν επιτρέπει σε κανέναν να κάνει τέτοιου είδους ιδεοληπτικές αξιολογήσεις και να συνθηματολογεί με τέτοιον τρόπο.

Το κείμενο αυτό είναι απαράδεκτο. Είναι ένα κείμενο που ελπίζω ότι θα καταψηφιστεί από την Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης και χαίρομαι γιατί και οι εκπρόσωποι του ΠΑΣΟΚ το κατεψήφισαν.

Υπήρξαν δυστυχώς προβλήματα σε πολλές χώρες που μετά την πτώση των συστημάτων του υπαρκτού σοσιαλισμού επιχείρησαν να ποινικοποιήσουν αναδρομικά πολιτικές συμπεριφορές και στάσεις. Νομίζω ότι αυτό έχει οριστικά ξεπεραστεί και θα ήταν αδιανόητο, μιλώντας πάντα στο πλαίσιο του φάσματος του δημοκρατικού πλουραλισμού, να μιλούμε για ποινικοποίηση απόψεων και μάλιστα απόψεων που έχουν πολύ συγκεκριμένη ιστορική διαδρομή και ιστορική αναφορά.

Είναι ένα θέμα που αφορά όλους τους δημοκρατικά φερόμενους και ελεύθερα σκεπτόμενους ανθρώπους, όλους δηλαδή εκείνους που σέβονται τις αξίες και τις παραδοχές του ευρωπαϊκού πολιτικού πολιτισμού που βασίζεται στην πολυφωνία, την ανεκτικότητα, σε όλα αυτά τα οποία προστατεύουμε μιλώντας για ευρωπαϊκό κοινωνικό δημοκρατικό κράτος δικαίου.

Ίσως, ο έγκριτος συνταγματολόγος θεωρεί πως το παρελθόν είναι ευμετάβλητο ή ότι πολίτες και δημοσιογράφοι έχουν τέτοιο έλλειμμα μνήμης που δεν θυμούνται ούτε τί έφαγαν το προηγούμενο βράδυ. Από την άλλη, υπάρχει και πιο ασφαλής εξήγηση: Ο κ. Βενιζέλος δεν έχει κανένα ενδοιασμό να δώσει την εικόνα ενός ανθρώπου με διχασμένη προσωπικότητα μόνο και μόνο για να εξυπηρετήσει την αδήριτη επιθυμία του. Την εξουσία.