Ώρες ώρες φέρνω στο νου μου το Μιχάλη…

Την προηγούμενη εβδομάδα βγήκε μια απόφαση. Δε γνωρίζω από νομικά. Θα διατυπωσω όμως μια φράση που ισχυρίζομαι ότι συνοψίζει το συμπέρασμα της απόφασης: Σκότωσε έναν μαθητή που σε ενοχλεί, κι εσύ μπορείς! 

Μετά διαβάζεις για μία καινούργια αστυνομική ομάδα. Μαύροι Πάνθηρες. Συμφωνώ κατά 50%. Θα το προτιμούσα
«Οι Μαύροι» σκέτο. Ναι, νομίζω ότι μαύροι νέτο-σκέτο, όπως το λέγαν παλιά, ταιριάζει περισσότερο. Διότι, δεν έχουν πατούσες ούτε νύχια αυτοί. Έχουν χέρια. Ένα συγκεκριμένα. Ας θυμηθούμε μόνο λίγα (πιο σωστά: απειροελάχιστα) περιστατικά με αυτό. 

Τα χρονικά 7 προαναγγελθέντων θανάτων

Αυτό είναι ένα χέρι που σκότωνε κάποιον με τα χέρια δεμένα σε ένα ξερονήσι ’40 ή το ’50. 

Το χέρι που κρατούσε ένα γκλομπ που προσγειώθηκε στο κεφάλι ενός 22χρονου φοιτητή Σταδίου και Λαδά γωνία το μεσοκαλόκαιρο ’65 είναι το ίδιο με αυτό που έδειχνε τον “άτυχο” μαθητή που κόλλαγε αφίσες κι έτρεξε να σωθεί στην Πειραιώς για και μην τον σβερκώσει και παρασύρθηκε από ένα αυτοκίνητο και πέθανε το ’76. 

Ίδιο χέρι οδηγούσε το φορτηγό που έβαλε από κάτω μια φοιτήτρια την ώρα που μοίραζε φυλλάδια στους εργάτες έξω από την ΕΤΜΑ και είναι αυτό που τον σημάδευε από πίσω, πάνω από τη πλάτη ένα μαθητή στη Στουρνάρη τη δεκαετία του ’80.

Ακριβώς το ίδιο ήταν κι όταν κρατούσε το σιδερολοστό που άφησε τα μυαλά ενός καθηγητή πάνω σ’ ένα πεζοδρόμιο της Πάτρας των 90s.

Και (ακόμα μία φορά) ίδιο κι απαράλαχτο με αυτό που έριξε ακόμα μία μαγική-σφαίρα που εξοστρακίστηκε και βρήκε ίσια στην καρδιά έναν 15 χρονο και την άλλη πάλι μέρα ξανασημάδευε για να ρίξει στο ψαχνό στα 00s

Ίδιο ήταν κι όταν κρατούσε ένα μαχαίρι που κατάκοψε έναν μουσικό τη δεύτερη δεκαετία της τρίτης χιλιετίας μετά την αρχή της χριστιανικής χρονολόγησης… […]

Πέτρουλας

Ισιδωρόπουλος

Βασιλακοπούλου 

Καλτεζάς

Τεμπονέρας

Γρηγορόπουλος

Φύσσας 

Ένα και το αυτό είναι χέρι λοιπόν, είναι πάντα εδώ έξω και ακούραστα κάνει τη δουλειά του και δεν πρόκειται να σταματήσει αν δεν το τσακίσει κάποιος.

Όταν γίνει αυτό ίσως έχουμε πιθανότητες όπως έγραφε και ο Ρίτσος να κάνουμε τον αιώνα μας την Τελευταία Π.Α. (ΠΡΟ ΑΝΘΡΩΠΟΥ) Εκατονταετία.

Υ.Γ. 1: Οποιαδήποτε σχέση με πρόσωπα και καταστάσεις είναι καθαρά συμπτωματική 

Υ.Γ. 2 : Αν έχω κάνει λάθη συγχωράτε με. Άργησα άλλα μετά το σχολείο έμαθα ότι η Ελλάδα έχει ιστορία και μετά την 3η Σεπτέμβρη του 1843. Αυτή η ιστορία δεν παραχαράσσεται.

* Για την ιστορία, ο τίτλος του άρθρου είναι στίχος από εδώ: 

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr