One Μagic Christmas: Ίσως η πιο αδικημένη χριστουγεννιάτικη ταινία της 35ετίας

Πρόκειται για το Οne Magic Christmas, μια ταινία που καταφέρνει να ενσωματώσει όλα τα στερεότυπα των αμερικανικών mainstream χριστουγεννιάτικων ταινιών, που – ας το παραδεχτούμε, όλοι αγαπάμε – μέσα σε ένα σενάριο που αποτυπώνει με αρκετά ωμό τρόπο τη σκληρή πραγματικότητα μιας μικρής αμερικανικής πόλης.

Η ταινία παρουσιάζει τη δύσκολη πραγματικότητα που απέχει αρκετά «χιλιόμετρα» από το αμερικανικό όνειρο με έναν εξαιρετικά ρεαλιστικό τρόπο. Ρεαλιστικός μεν, όμως ταυτόχρονα η ίδια ταινία είναι γεμάτη με τη χριστουγεννιάτικη «ζάχαρη άχνη» του σινεμά, δηλαδή αγγέλους που φέρνουν το χριστουγεννιάτικο πνεύμα, τον Άγιο Βασίλη, παιδιά που περιμένουν τα δώρα τους και πολλά – πολλά λαμπάκια. Κάπως έτσι λοιπόν καταφέρνει να μη «μπουχτίσει» κανείς ούτε από την… πολλή πραγματικότητα, αλλά ούτε και να «λιγωθεί» από τη χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα.

Πρακτικά, θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει ότι είναι μια (τραβηγμένη) παραλλαγή της κλασσικής χριστουγεννιάτικης ιστορίας του Ντίκενς, αφού ένας άγγελος, ο γνωστός από τα ουέστερν των 70s, αλλά και από το Green Mile, Harry Dean Stanton, καλείται να εμφυσήσει το χριστουγεννιάτικο πνεύμα σε μια σκληρά εργαζόμενη μητέρα (Mary Steenburgen) που έχει χάσει την πίστη της.

Όμως τα στερεότυπα της ταινίας μάλλον σταματούν εκεί. Ο άγγελος, με την αρκετά σκοτεινή φιγούρα που έχει, πρακτικά «σβήνει» τα Χριστούγεννα και δείχνει στην πρωταγωνίστρια πόσο εύκολα θα μπορούσε η ζωή της να μετατραπεί σε τραγωδία, αν εκείνη δεν υιοθετήσει μια θετικότερη στάση απέναντι στις δυσκολίες, με την ίδια να βιώνει με τον σκληρότερο δυνατό τρόπο αυτή την εναλλακτική πραγματικότητα στην οποία την ταξιδεύει ο άγγελος.

Μάλιστα, αν και πρόκειται για ταινία της Disney, έχει την ιδιομορφία να μην τελειώνει λύνοντας όλα τα προβλήματα που έχει αναδείξει. Δε θα θεωρηθεί spoiler αν πούμε ότι το έργο έχει καλό τέλος σε ό,τι αφορά τα κρίσιμα σημεία της πλοκής του. Όμως, ταυτόχρονα, αφήνει να εννοηθεί με αρκετά εύγλωττο τρόπο ότι τα πραγματικά προβλήματα, η φτώχεια, η εγκληματικότητα και οι δυσκολίες παραμένουν υπαρκτά στις «ζωές» των ηρώων, ακόμα και μετά που πέφτουν οι τίτλοι τέλους.

Σε αυτό το όμορφο μπέρδεμα μύθου και πραγματικότητας, δε θα μπορούσε να μην κάνει μια γρήγορη εμφάνιση του και ο «πραγματικός» Άγιος Βασίλης. Φυσικά είναι ηλικιωμένος, εύσωμος και με μακριά γενειάδα, όμως με κάποιον «μαγικό» τρόπο ξεπερνά όλους τους γνωστούς Άγιους Βασίληδες του σύγχρονου σινεμά. Τα σπαστά αγγλικά του Τσεχοσλοβάκου Jan Rubes (γνωστός από τη συμμετοχή του στο θρυλικό Witness) και η ολιγόλεπτη, αλλά επιβλητική του παρουσία, είναι ικανά να αφήσουν χιλιάδες παιδάκια με το στόμα ανοιχτό πιστεύοντας ότι παρακολουθούν το real thing. Σε αυτό το συνεχές ακροβατικό της ταινίας ανάμεσα στον μύθο και την πραγματικότητα, συμμετέχει ακόμη και το εργαστήρι του Άγιου Βασίλη, το οποίο εδώ παρουσιάζεται ως ένα απίστευτα χαοτικό και θορυβώδες εργαστήρι που μάλλον μοιάζει περισσότερο με βιοτεχνία στον Ελαιώνα, παρά με τα πολύχρωμα και ατσαλάκωτα χριστουγεννιάτικα εργαστήρια στα οποία μας έχει συνηθίσει το Hollywood.

Παρόλη την πρωτοτυπία του, το One Magic Christmas δεν κατάφερε ποτέ να γίνει αυτό που μάλλον ήλπιζαν οι δημιουργοί του: μια κλασσική διαχρονική χριστουγεννιάτικη ταινία που θα έβλεπαν τα παιδιά σε όλη τον κόσμο περιμένοντας τον Άγιο Βασίλη.

Άλλωστε οι ευκαιρίες του ήταν περιορισμένες αφού μόλις πέντε χρόνια αργότερα η ταινία – φαινόμενο, το Home Alone, θα προκαλούσε «τρικυμία» στο Hollywood και θα άφηνε τους παραγωγούς να αναρωτιούνται μέχρι και σήμερα τι στο καλό θέλουμε πραγματικά να βλέπουμε τα Χριστούγεννα.

Το One Magic Christmas δεν διένυσε την πορεία που του άξιζε ούτε στην Ελλάδα, όπου τα τηλεοπτικά κανάλια σπανίως το επιλέγουν για το εορταστικό τους πρόγραμμα. Παρόλα αυτά, φυσικά η ταινία «ζει» εκεί που «ζουν» όλες οι ταινίες του παρελθόντος: στο ίντερνετ, ή, όπως στην περίπτωση μου, σε ξεχασμένα κουτιά γεμάτα βιντεοκασέτες εγγραφών από τα πρώτα χρόνια της ιδιωτικής τηλεόρασης στην Ελλάδα. Σε κάθε περίπτωση, είναι μια ταινία που αξίζει να αναζητηθεί.

Ίσως να έχει άλλη μια ευκαιρία να γίνει κλασσική.