Όλοι ήταν στην κηδεία του Στέλιου Βαμβακάρη. Μόνο η ΕΡΤ δεν ήταν!

Λαϊκό προσκύνημα έγινε στην κηδεία του Στέλιου Βαμβακάρη, όπως ήταν αναμενόμενο, στο Γ’ Νεκροταφείο της Νίκαιας: Από νωρίς το μεσημέρι και μέχρι τις 16.00 που πραγματοποιήθηκε η νεκρώσιμος τελετή, προσήλθαν πολλοί γνωστοί καλλιτέχνες, δημοσιογράφοι, ραδιοφωνικοί παραγωγοί και απλοί άνθρωποι για να αποτίσουν τον δικό τους φόρο τιμής στον συνθέτη και δεξιοτέχνη του μπουζουκιού που έφυγε από τη ζωή την περασμένη Δευτέρα. Μεταξύ άλλων, η Καίτη Γκρέυ, ο Σταύρος Ξαρχάκος, ο Γιώργος & η Άννα Νταλάρα, η Γιώτα Γιάννα, ο Νίκος Ξυδάκης, η Σεμίνα Διγενή, τα παιδιά του Γιάννη Παπαϊωάννου, Αντώνης & Χρύσα, ο Γιώργος Μαργαρίτης, ο σκηνοθέτης Γιώργος Πανουσόπουλος, η Μπέττυ Λιβανού, ο Νίκος Καλογερόπουλος, ο Γεράσιμος Ανδρεάτος, ο Στέλιος Ελληνιάδης, ο Παναγιώτης Κουνάδης, ο Βασίλης Παϊτέρης, ο Δημήτρης Μανιάτης, ο Γιώργος Τσάμπρας, ο Σιδερής Πρίντεζης, ο Γιάννης «Bach» Σπυρόπουλος, ο Μανώλης Πάππος, ο καραγκιοζοπαίκτης Άθως Δανέλλης, ο Λεωνίδας Μπαλάφας και ο Ζαχαρίας Καρούνης. 

Πολλά ήταν και τα στεφάνια έξω από το προαύλιο του ναού του κοιμητηρίου: Των άλλων δύο γιων του Μάρκου και αδερφών του Στέλιου, Βασίλη και Δομένικου Βαμβακάρη, των δημοτικών αρχών της Σύρου, του ζεύγους Νταλάρα, της Καίτης Γκρέυ, των οικογενειών Τσιτσάνη και Παπαϊωάννου, του Γιώργου Μαργαρίτη κ.α. Η ΕΡΤ δυστυχώς έλαμψε δια της απουσίας της! Θα μου πεις, είναι σοβαρό θέμα αυτό εφόσον μιλάμε για ένα στεφάνι, που δεν κοστίζει και λίγα, για να πεταχτεί αμέσως μετά την κηδεία στα σκουπίδια; Ναι, είναι σοβαρό θέμα! Η ΕΡΤ, αν υποτεθεί πως προάγει πολιτισμό, είναι υποχρεωμένη να στέλνει στεφάνια στο ύστατο χαίρε σε καλλιτέχνες σαν τον Στέλιο Βαμβακάρη, ο οποίος – σημειωτέον – είχε τιμήσει ουκ ολίγες φορές στη διάρκεια του βίου του τη δημόσια ραδιοφωνία και τηλεόραση! 

Δεν έχω καμία πρόθεση να υπερασπίσω αυτή την ώρα τον πρόεδρο της ΕΡΤ, τον συνθέτη Χρήστο Λεοντή, αλλά τυχαίνει να γνωρίζω πως δεν αποτελεί δική του αρμοδιότητα η αποστολή στεφάνων στις κηδείες καλλιτεχνών. Υπάρχει αρμόδιο τμήμα «πολιτισμού», οι υπάλληλοι του οποίου φαίνεται πως εν προκειμένω είτε κοιμόντουσαν – βαριόντουσαν (στην καλύτερη), είτε ιδέα δεν είχαν για το ποιος ήταν ο Στέλιος Βαμβακάρης (στη χειρότερη)! Δεν εξηγείται δηλαδή διαφορετικά για ποιο λόγο αδιαφόρησαν να στείλουν ένα στεφάνι, τιμής ένεκεν, στην κηδεία. Και, λυπάμαι, μα δεν υπάρχει καμία δικαιολογία! 

Τρεις επικήδειοι εκφωνήθηκαν μεσ’ στο ναό από τη στιχουργό Λίνα Νικολακοπούλου, τον συγγραφέα και βιογράφο του Μάρκου, Δημήτρη Βαρθαλίτη, και τον γράφοντα. Επικήδειοι σύντομοι, που εστίασαν στο έργο και την προσωπικότητα του εκλιπόντος, όση ώρα οι συγγενείς του, τα αδέρφια του, οι τρεις κόρες του και η σύντροφος του, Εβελίνα Αγγέλου, σπάραζαν κυριολεκτικά πάνω από τη σορό του. Ωστόσο, η νεκρώσιμος τελετή, μέχρι η πομπή να φτάσει στον χώρο ταφής, στο μαυσωλείο των Βαμβακάρηδων, μετατράπηκε σε ένα αποχαιρετιστήριο γλέντι! Ο χώρος γέμισε από μπουζούκια και μπαγλαμάδες των συνεργατών του Στέλιου, των δεξιοτεχνών Νίκου Τατασόπουλου, Γιάννη Παπαβασιλείου ή Βλάχου και Γρηγόρη Βασίλα, του πνευματικού παιδιού του, Μιχάλη Δήμα, αλλά και πολλών άλλων που έφεραν τα όργανα τους για να συνοδέψουν τον Στέλιο στην τελευταία του κατοικία. Η πιο συγκινητική εικόνα ήταν αυτή του Σταύρου Ξαρχάκου που στάθηκε μπροστά στην αυτοσχέδια ορχήστρα και ενώ δεν την διηύθυνε και απλά παρίστατο, έμοιαζε με τον αρχηγό ενός τιμητικού αγήματος! Κι όταν οι φωνές του κόσμου ενώθηκαν στο «Χαϊδάρι» και στον «Αμετανόητο», τα τραγούδια του Στέλιου, έως κι οι πέτρες ράγισαν από ένα συνονθύλευμα κλαμάτων, χειροκροτημάτων και επευφημιών. Πόσο ταίριαξε αυτή η κηδεία με τον άνθρωπο και καλλιτέχνη Στέλιο Βαμβακάρη! 

Αμέσως μετά το τέλος της τελετής και καθ’ οδόν για το σπίτι, ακούσαμε σε επανάληψη τη ραδιοφωνική εκπομπή του Γιώργου Τσάμπρα – αφιέρωμα του Δευτέρου Προγράμματος στον Στέλιο Βαμβακάρη. Ξανακούσαμε τη φωνή του Στέλιου να μιλάει για τα τραγούδια του και να τα παίζει ζωντανά. Ήταν μια όαση μέσα σε μεγάλη συγκινησιακή φόρτιση που κατ’ αυτόν τον τρόπο, αν μη τι άλλο, τιμήθηκε και το λειτούργημα της δημόσιας ραδιοφωνίας. Τι καλά θα ήταν να λέγαμε το ίδιο και για τη δημόσια τηλεόραση…Για την ΕΡΤ δεν υπήρχε καν ένα τόσο δα ρεπορτάζ, έστω, στα δελτία των ειδήσεων της! Μέχρι αργά χθες δεν ήταν λίγοι εκείνοι που επικοινώνησαν μαζί μου για να σχολιάσουν πως δεν είδαν ούτε ένα πλάνο στην ΕΡΤ από την κηδεία του Βαμβακάρη! Τα θερμά μου συγχαρητήρια! 

Γιατί, επειδή ο Στέλιος δεν υπήρξε «γκλάμουρ», άρα δεν «πουλάει» και δεν του αφιερώνουμε ούτε ένα λεπτό, έστω και πεθαμένος ο άνθρωπος; Όχι τίποτα άλλο, μα αν είχε πεθάνει κάνας άλλος – δεν είναι πρέπον να αρχίσουμε να λέμε ονόματα – τόσο η ΕΡΤ, όσο και τα άλλα κανάλια, θα μας είχαν σε ζωντανή σύνδεση με την κηδεία του. Δεν μας ενδιαφέρουν, όμως, τα άλλα κανάλια. Μας ενδιαφέρει η ΕΡΤ, που υποτίθεται ότι προάγει τον πολιτισμό – ξαναλέω – και που κανονικά θα έπρεπε να έχει καλύψει κανονικά ολόκληρη την κηδεία για το αρχείο της εν είδει πολιτιστικής κληρονομιάς. 

Τέτοια δημόσια τηλεόραση θέλουμε; Της αμορφωσιάς και του κυνισμού; Της ψευδογκλαμουριάς χωρίς τη γκλαμουριά κιόλας; Φαίνεται πως στον τόπο αυτό πολιτισμός θα αρχίσει να προάγεται μόνο όταν διαχωριστεί η ήρα απ’ το στάρι, ο πολιτισμός καθαυτός δηλαδή από την ασημαντότητα και τα παντός είδους σκουπίδια που οι άλλοι εξακολουθούν να ταΐζουν τον κόσμο. Τα θερμά μου συγχαρητήρια, λοιπόν, για μία ακόμη φορά! 

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr