Οι τσογλανοπαρέες δεν κάνουν κριτική

Τα πολύ παλιά χρόνια, όταν υπήρχαν μόνο βασιλείς και αυτοκράτορες, αυτοί δεν είχαν τη δυνατότητα να μαθαίνουν από πρώτο χέρι την κατάσταση που επικρατούσε στις αχανείς εκτάσεις που διοικούσαν. Απέφευγαν οι ίδιοι να συγχρωτίζονται με τους χωρικούς. Αλλωστε, ήταν οι εκπρόσωποι του Θεού στη γη και δεν γινόταν να συνομιλούν απευθείας με τους κοινούς θνητούς. Τα μέσα ενημέρωσης ήταν υποτυπώδη -σήματα καπνού, περιστέρια, αγγελιοφόροι- και οι δημοσκοπήσεις δεν είχαν ανακαλυφθεί.

Οι πιο έξυπνοι και πονηρεμένοι απ’ αυτούς δεν αρκούνταν στις περιγραφές που τους έκαναν οι σύμβουλοί τους και στις πληροφορίες που τους έφερναν οι φοροεισπράκτορες για το πώς περνούν οι υπήκοοί τους, ποιες ήταν οι διαθέσεις τους απέναντι στις οικογένειες των πλουσίων, αν κυκλοφορούσαν ταραχοποιοί που με τα λόγια (οι δημαγωγοί) και τα όπλα (οι… τρομοκράτες της εποχής) προσπαθούσαν να παρασύρουν τους πληβείους. Μεταμφιέζονταν σε απλούς ανθρώπους εκμεταλλευόμενοι το γεγονός ότι λίγοι ήξεραν τις φάτσες τους και για μερικές μέρες γυρνούσαν σε πόλεις και χωριά, συζητούσαν με τους κατοίκους και άκουγαν τα παράπονά τους. Σχημάτιζαν τελείως διαφορετική εντύπωση απ’ αυτήν που τους είχαν δώσει οι συνεργάτες τους. Στη συνέχεια γύριζαν στα παλάτια τους και αποκαθήλωναν, ενίοτε αποκεφάλιζαν, τους συμβούλους που είχαν στη δούλεψή τους, γιατί τους είχαν διαβεβαιώσει ότι όλα έβαιναν καλώς, δεν υπήρχε λόγος ανησυχίας, οι πάντες ήταν ευτυχισμένοι και αποθέωναν τους αφέντες τους.

Αν ο σημερινός πρωθυπουργός αντιγράψει αυτό το μοντέλο επικοινωνίας -δεν είναι εύκολο γιατί όλοι τον ξέρουν- και έρθει σε επαφή με τους πολίτες χωρίς τη φρουρά του, θα διαπιστώσει ότι δεν έχουν καμιά σχέση με την πραγματικότητα οι σύμβουλοί του, οι συνεργάτες του, οι γελωτοποιοί του, εντός και εκτός του μεγάρου Μαξίμου, οι φίλοι του, οι συγγενείς του, τα λιβανιστήρια του στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, με λίγα λόγια ο συρφετός κολάκων που τον θαυμάζει σαν νέο Μεσσία και η τσογλανοπαρέα που, για να τον βγάλει λάδι ακόμη και στις περιπτώσεις που διαπράττει παιδαριώδεις γκάφες, συκοφαντεί το σύμπαν. Θα καταλάβει -αν φυσικά βγάλει από τα μάτια του τις παρωπίδες, από τα αυτιά του το κερί, από το μυαλό του τις εμμονές, αν χαλιναγωγήσει το φουσκωμένο εγώ του- ότι είναι ομολογία ήττας να υποστηρίζει ότι το κράτος δεν μπορεί ταυτοχρόνως να σώζει ζωές, να προστατεύει περιουσίες, να περιφρουρεί τα δάση.

Είναι βαρύτατη πρόκληση να δηλώνουν οι υφιστάμενοί του με ύφος χιλίων καρδιναλίων ότι ο κρατικός μηχανισμός λειτουργεί υποδειγματικά ενώ καίγεται η μισή Ελλάδα. Είναι μη υπερασπίσιμη η εικόνα που δείχνει ότι στις περισσότερες περιοχές που ήταν περικυκλωμένες από τις φωτιές υπήρχε πλήθος αστυνομικών και στόλος περιπολικών, ενώ απουσίαζαν οι πυροσβέστες και τα πυροσβεστικά οχήματα. Ηταν ολέθρια επιλογή η καθυστερημένη μίσθωση αεροπλάνων και ελικοπτέρων. Είναι έγκλημα καθοσιώσεως η έλλειψη συγκροτημένου σχεδίου που θα προβλέπει ποια υπηρεσία κάνει τι και σε ποιον χρόνο. Το δυστύχημα για τον πρωθυπουργό είναι ότι δεν μπορεί να χρεώσει σε τρίτους παράγοντες την πανωλεθρία. Τον καύσωνα τον περιμέναμε. Οι αρμόδιοι είχαν εγκαίρως προειδοποιήσει για την απειλή. Ο στρατηγός άνεμος δεν ήταν τόσο επιθετικός. Σχεδόν όλοι οι περιφερειάρχες της χώρας και η συντριπτική πλειονότητα των δημάρχων ανήκουν στην παράταξή του.

Οι μονάρχες δεν ζητούσαν συγγνώμη. Αναφέρονταν μόνο στον Υψιστο και με τη μεσολάβηση των μεγαλόσχημων ρασοφόρων εξασφάλιζαν τη συγχώρεσή του. Ξεσπούσαν στους από κάτω. Ο πρωθυπουργός με την αυτοκριτική δεν τα πάει καλά. Με τον Πανάγαθο δεν ξέρω πώς είναι οι σχέσεις του. Τους από κάτω δυσκολεύεται να τους παραμερίσει. Κάποιοι τον κρατάνε, κάποιους επέλεξε αυτός, οπότε, αν τους διώξει, θα είναι σαν να παραδέχεται ότι αστόχησε. Και, ως γνωστόν, αυτός δεν αστοχεί ποτέ. Δύσκολες εποχές για τους σύγχρονους μονάρχες. Και για τα τσακάλια που τους υπηρετούν.

Ανάγωγα

Ενα κανάλι δίνει τα μικρόφωνά του στους πολίτες να διαμαρτυρηθούν για την εγκατάλειψη. Το OPEN. Οι συντάκτες του που καλύπτουν τις φωτιές δέχτηκαν επιθέσεις από τους γνωστούς-αγνώστους και οι αστυνομικοί απλώς παρακολουθούσαν. Τυχαίο; Δεν νομίζω.

Πηγή: Η Εφημερίδα των Συντακτών

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr