«Οι τέχνες στην εκπαίδευση δεν είναι πολυτέλεια. Είναι αναγκαιότητα»

«Χρειάζεται να συσπειρωθούμε όλοι, επιστημονικές και καλλιτεχνικές ενώσεις, φορείς της κοινωνίας των πολιτών, εκπαιδευτικοί, γονείς, μαθητές και μαθήτριες και να διεκδικήσουμε να πάρουν οι τέχνες τη θέση που τους αξίζει στο σχολείο και στη ζωή των παιδιών», τονίζει το Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση.

«Το Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση απέστειλε προς την Υπουργό και την Υφυπουργό Παιδείας επιστολή με την οποία εκθέτει τον έντονο προβληματισμό του για την απόφαση της κατάργησης των καλλιτεχνικών μαθημάτων στο λύκειο, επικαλούμενο τα πολλαπλά οφέλη που αποδεδειγμένα έχει για τα παιδιά όλων των ηλικιών η καλλιτεχνική παιδεία και ζητά την επανεξέταση της απόφασης.

 Παράλληλα ζητά να ληφθεί μέριμνα για την ισότιμη και συστηματική παρουσία όλων των τεχνών σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Το Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση, με περισσότερα από 20 χρόνια εμπειρίας και συνεχούς δράσης για την προώθηση του θεάτρου και των παραστατικών τεχνών στην εκπαίδευση, γνωρίζει καλά ότι τα παιδιά όλων των ηλικιών έχουν ανάγκη τις τέχνες και τις επιζητούν, γιατί μέσα από αυτές χαίρονται, εκφράζονται συμμετέχοντας με όλο τους το είναι, έρχονται σε επαφή με τον πολιτισμό, συνεργάζονται, συνδημιουργούν και μαθαίνουν να συνυπάρχουν, συνθέτοντας ειρηνικά τις διαφορές τους. Αυτά άλλωστε υποστηρίζουν διαχρονικά οι παιδαγωγοί, οι ειδικοί ψυχικής υγείας και οι ερευνητές της παιδικής και εφηβικής ηλικίας. Για αυτόν τον λόγο, το δικαίωμα όλων των παιδιών να συμμετέχουν στην πολιτιστική και καλλιτεχνική ζωή έχει αναγνωριστεί διεθνώς και έχει καθιερωθεί η υποχρέωση των κυβερνήσεων να το σέβονται και να το προάγουν με κατάλληλα μέτρα, όπως επιτάσσει και η Διεθνής Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού (άρθρο 31).

Στην κρίσιμη σημερινή συγκυρία, στην οποία οι τέχνες στην εκπαίδευση απειλούνται με περιθωριοποίηση και απαξίωση και όπου η ομαδική δημιουργική ενεργοποίηση των παιδιών και η βιωματική εξοικείωσή τους με τις τέχνες και τον πολιτισμό υποχωρούν απέναντι στις έννοιες της ατομικής επίδοσης, της διάκρισης και του ανταγωνισμού, χρειάζεται να συσπειρωθούμε όλοι, επιστημονικές και καλλιτεχνικές ενώσεις, φορείς της κοινωνίας των πολιτών, εκπαιδευτικοί, γονείς, μαθητές και μαθήτριες και να διεκδικήσουμε να πάρουν οι τέχνες τη θέση που τους αξίζει στο σχολείο και στη ζωή των παιδιών.

Οι τέχνες στην εκπαίδευση δεν είναι πολυτέλεια, δεν είναι ουτοπία, αλλά δικαίωμα και αναγκαιότητα, για ένα σχολείο της γνώσης, της χαράς και της δημιουργίας».