Οι ταινίες της εβδομάδας και η τέλεια ερμηνεία του Άντονι Χόπκινς

Ο πατέρας (The father)  (****)

Δραματική βρετανογαλλικής συμπαραγωγής 2020 (97)

Σκηνοθεσία: Φλοριάν Ζελέρ Πρωταγωνιστούν: Άντονι Χόπκινς, Ολίβια Κόλμαν, Ιμοτζεν Πουτς, Ρούφους Σιούελ, Ολίβια Γουίλιαμς

Ο 83χρονος Άντονι ζει στο διαμέρισμα του στο Λονδίνο κι αρνείται να δεχτεί τη φροντίδα των οικιακών βοηθών που προσλαμβάνει η κόρη του Αν. Τα πράγματα όμως θα δυσκολέψουν όταν ο Άντονι αρχίσει να παρουσιάζει τα πρώτα σημάδια άνοιας. 

Εξαιρετική μεταφορά ενός πολυβραβευμένου δικού του θεατρικού έργου αποτελεί ο σημαντικός «Πατέρας» του Φλοριάν Ζελέρ, που χτίζει την δυναμική του όχι μόνο πάνω στο ερμηνευτικό δίπολο των Χόπκινς- Κόλμαν αλλά και στην αριστοτεχνική δουλειά του Γιώργου Λαμπρινού (επίσης υποψήφιος για όσκαρ) στο μοντάζ. Ο Έλληνας μοντέρ δίνει εξαίσια το μπέρδεμα στο μυαλό του ήρωα σε σημείο που κι ο θεατής δείχνει ανήμπορος να ξεχωρίσει πού βρίσκεται η αλήθεια και ποιο είναι το ψέμα. Είναι ότι πιο ρεαλιστικό και τρομαχτικό ταυτόχρονα έχουμε δει στο σινεμά γύρω από την ασθένεια του Αλτσχάιμερ. Το συγκεκριμένο αφηγηματικό τέχνασμα μας εισάγει με τρυφερότητα και ρεαλισμό στον κόσμο της άνοιας ως μια συνεχής και επώδυνη διαδικασία που οδηγεί στην οριστική απώλεια της μνήμης. Ο σκηνοθέτης δεν στέκει μόνο στην άνιση μάχη που δίνουν οι ασθενείς με την αρρώστια αλλά στρέφει την κάμερα του και στην πλευρά των συγγενικών τους προσώπων. Ο αγώνας στήριξης που κάνουν οι φροντιστές τους για να τους απαλύνουν κάπως τον πόνο από το σοκ της απώλειας της μνήμης (που σε μεγάλο βαθμό ισοδυναμεί με απώλεια της λογικής) είναι μια σκληρή διαδικασία αντοχής και, κυρίως, δοκιμασίας της ανθρωπιάς τους. Πάντως, το φιλμ πριν και πάνω από όλα είναι ο υποκριτικός θρίαμβος του Άντονι Χόπκινς. Ο Ουαλός σταρ κυριολεκτικά γίνεται ένα με τον χαρακτήρα του (ακόμη κι η ημερομηνία γέννησης που δηλώνει ο ήρωας είναι ίδια με εκείνη του ηθοποιού) πλάθοντας μια σπαραχτική ερμηνεία που δικαίως τιμήθηκε με το όσκαρ.      

Black Widow (**)

Περιπέτεια αμερικανικής παραγωγής 2021 (133)

Σκηνοθεσία: Κέιτ Σόρτλαντ Πρωταγωνιστούν: Σκάρλετ Τζοχάνσον, Φράσις Πιου, Ρέιτσελ Βάις, Ντέιβιντ Χάρμπουρ, Ρέι Γουινστόουν, Γουίλιαμ Χαρτ

Μια συνομωσία φέρνει τη Νατάσα Ρομανόφ, που πασχίζει να σβήσει το κατασκοπικό παρελθόν της, αντιμέτωπη με τις ρίζες της. 

Έχοντας υποδυθεί για σχεδόν μια δεκαετία την Μαύρη Χήρα στα φιλμ των «Εκδικητών» η Σκάρλετ Τζοχάνσον αναλαμβάνει την πρώτη σόλο ταινία της ηρωίδας της. Η πλοκή ακολουθεί τη χρονική συνέχεια του «Captain America: Civil War» όπου παρακολουθούμε την Νατάσα να φεύγει από τις ΗΠΑ και να κρύβεται στη Νορβηγία. Η προσωπική ιστορία της δίνεται εξαρχής (ο βίαιος αποχωρισμός από την οικογένεια στο Οχάιο, η στρατολόγηση της στην ΕΣΣΔ) και ποντάρει στην επανασύνδεση με τη χαμένη της αδελφή. Φανταχτερό θέαμα, η Τζοχάνσον σε φουλ φόρμα αλλά και σενάριο απόλυτα προβλέψιμο που κινείται σε ρηχά νερά παρά τις φιλόδοξες (μεταφεμινισμός, ενηλικίωση κλπ) προθέσεις του.      

Ονειρομπελάδες (Dreambuilders) (**)

Animation δανέζικης παραγωγής 2020 (81)

Σκηνοθεσία: Κιμ Χάγκεν Γιένσεν, Τόνι Ζινκ. Στα ελληνικά ακούγονται: Λυδία Τζανουδάκη, Θανάσης Κουρλαμπάς, Μελίνα Κατσακούλη, Πηνελόπη Σκαλκώτου, Χάρης Φραγκούλης

Η 12χρονη ορφανή από μητέρα Μίνα βλέπει την τακτοποιημένη ζωή της να απειλείται όταν ο πατέρας της φέρνει στο σπίτι τη νέα του σύντροφο που έχει επίσης μια κόρη από τον πρώτο της γάμο, την Τζένη. Ανάμεσα στα δύο συνομήλικα κορίτσια θα ξεσπάσει άγρια κόντρα λόγω των διαφορετικών νοοτροπιών. 

Οι δανοί δεν διστάζουν να δείξουν animation προχωρημένης αντίληψης. Αν και το καλοφτιαγμένο σχέδιο (με θαυμάσια απεικόνιση του κόσμου κατασκευής των ονείρων) υπηρετεί την παιδική λογική, ο βασικός προβληματισμός του ισορροπεί μεταξύ του κοινωνικού μηνύματος – η νέα μορφή οικογένειας, η ανοχή στη διαφορετικότητα κ.α.-  και της κωμικής δράσης.  

Νίκος Καρούζος: Ο δρόμος για το έαρ (***)

Ντοκιμαντέρ ελληνικής παραγωγής 2020 (101) 

Σκηνοθεσία: Γιάννης Καρπούζης Σενάριο: Ανδρέας Βακαλιός, Ηλίας Λιατσόπουλος

Ένας επίμονος ερευνητής εξετάζει την ταραχώδη ζωή και το ανεξερεύνητο έργο του μοντερνιστή ποιητή Νίκου Καρούζου. 

Η έρευνα του Γιάννη Καρπούζη στο εξαιρετικά ενδιαφέρον υβριδικό ντοκιμαντέρ του καταδύεται σε ένα πλήθος αρχείων και ταινιών γυρισμένων σε φιλμ σούπερ 8 για να αποδώσει την ολοκληρωμένη μορφή του αριστερού ποιητή. Εντοπίζει υπαρκτά πρόσωπα (παιδικοί φίλοι του Καρούζου από το Ναύπλιο μιλούν για την αγάπη του να γράφει ποιήματα δίπλα στη θάλασσα) και ιστορικά γεγονότα,  ακολουθεί τις διαδρομές του από τη συννεφιασμένη Αθήνα μέχρι την εξορία στη Μακρόνησο και τη Στοκχόλμη κι ανιχνεύει στα «καταραμένα» στιχάκια του την αξεπέραστη φιγούρα ενός υποτιμημένου ποιητή.   

Κραυγές και Ψίθυροι (Cries and Whispers) (****)

Δραματική σουηδικής παραγωγής 1972 (91)

Σκηνοθεσία: Ινγκμαρ Μπέργκμαν Πρωταγωνιστούν: Χάριετ Αντερσον, Καρλ Σιλβάν, Ινγκριντ Τούλιν, Λιβ Ούλμαν, Ερλαντ Γιόζεφσον

Στα τέλη του 19ου αιώνα, δύο αδελφές επιστρέφουν στην πατρική κατοικία για να συμπαρασταθούν στην ανύπαντρη αδελφή τους που αργοπεθαίνει. Στη διάρκεια της παραμονής τους αναβιώνουν διάφορες τραυματικές μνήμες από το παρελθόν που μαρτυρούν τις προβληματικές σχέσεις των τριών αδελφών.

Ένα συγκλονιστικό ταξίδι σκιαγράφησης της ανθρώπινης ψυχής, με τα διαχρονικά ερωτήματα του δημιουργού γύρω από την πίστη και εξιλέωση καθώς και την τρομακτική απουσία του θεού. Αποτέλεσε τη μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία του Μπέργκμαν στην Αμερική και προτάθηκε για πέντε Όσκαρ, συμπεριλαμβανομένων αυτών της καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας και φωτογραφίας, το οποίο κέρδισε ο Σβεν Νίκβιστ, για την επιλογή του να ντύσει την ταινία στο βαθύ κόκκινο, το χρώμα της ζωής και του θανάτου.