Οι "σημιτοφύλακες"

Υπάρχει μια φωτογραφία που αξίζει όσο δέκα χιλιάδες λέξεις. Τέσσερις άνδρες, δύο με παλτό και δύο με καμπαρντίνες, ο ένας δίπλα στον άλλο, έξω από το Μέγαρο Μαξίμου. Θόδωρος Τσουκάτος, Γιώργος Πανταγιάς, Νίκος Θέμελης, Τάσος Μαντέλης. Όταν δημοσιεύθηκε, στα δημοσιογραφικά γραφεία αμέσως τους κόλλησαν το παρατσούκλι οι «σημιτοφύλακες». Και όντως ήταν οι πλέον στενοί συνεργάτες του τότε πρωθυπουργού. Ισχυρότατοι, δίπλα στον πανίσχυρο Κώστα Σημίτη.

Από τότε μέχρι σήμερα κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι. Ο Ν. Θέμελης απεβίωσε. Ο Πανταγιάς αποπέμφθηκε και ακολούθησε μοναχική πορεία. Ο Τάσος Μαντέλης και ο Θόδωρος Τσουκάτος πέρασαν σε αυτούς που πρόδωσαν τα όνειρα – όπως είπε ο ίδιος ο Σημίτης- από τότε που ο πρώτος βρισκόταν στο Αζερμπαϊτζάν, λέγοντας ότι δεν γνωρίζει τίποτα για τον «Ρόκο» της Siemens και ο δεύτερος παραδεχόταν ότι πήρε 1.000.000 μάρκα από τον Χριστοφοράκο με προορισμό το κομματικό ταμείο.

Η σκιά του Σημίτη

Ο Τσουκάτος υπήρξε για περίπου 10 χρόνια η σκιά του Κ. Σημίτη. Δεν πέρασε μέρα που να μην επικοινωνήσουν, δεν υπήρξε δημόσια εμφάνιση που να μη βρίσκεται στο πλευρό του. Πολλοί πιστεύουν ακόμα ότι ο Σημίτης οφείλει εν πολλοίς την εσωκομματική του νίκη στο -στρατηγό του- Τσουκάτο.

Δεν είναι τυχαία τα συνθήματα που εμπνεύστηκαν από αυτή τη σχέση. «Είσαι και θα είσαι ο πρωθυπουργός», φώναζαν με προβοκατόρικη διάθεση στον Τσουκάτο κατά τη διάρκεια του συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ και, όταν τα πράγματα αγρίεψαν, συμπλήρωσαν «Κάτου-κάτου το κόμμα του Τσουκάτου».

Οι σχέσεις Σημίτη και Τσουκάτου παρέμειναν στενές μέχρι τα τέλη Μαρτίου του 1999, όταν ο τότε πρωθυπουργός τού ανακοίνωσε ότι θα τον απομάκρυνε από το Εκτελεστικό Γραφείο. Μέχρι τότε όμως, ήταν απολύτως λογικό ο κάθε Χριστοφοράκος, αν ήθελε να χρηματοδοτήσει το ΠΑΣΟΚ, να έδινε τα χρήματα στον Τσουκάτο.

Οι γνωρίζοντες επιμένουν ότι οι σχέσεις παρέμειναν μόνον στο πολιτικό επίπεδο. Ο Θ. Τσουκάτος, για τον «αστό του Κολωνακίου» παρέμεινε πάντα «ο γιος του μπακάλη από το Λεωνίδιο», έστω και αν διαδραμάτισε το ρόλο που προαναφέραμε στην εκλογή του. Δύο φορές μόνον έφαγαν οικογενειακώς και άλλες τρεις ο Σημίτης επισκέφθηκε το σπίτι στην Αρματολών και Κλεφτών για να ευχηθεί χρόνια πολλά στην ονομαστική του εορτή.

Ένας από τους δικούς του

Δεν ήταν ίδια τα πράγματα και με τον Τάσο Μαντέλη, ο οποίος βρήκε τον Τσουκάτο στο γραφείο της οδού Ακαδημίας. Ο Τάσος είναι δικηγόρος στον Άρειο Πάγο και στο Συμβούλιο Επικρατείας. Ο Σημίτης τον επιλέγει για γενικό γραμματέα του υπουργείου Βιομηχανίας και αργότερα για γραμματέα του Υπουργικού Συμβουλίου, για υφυπουργό και για υπουργό. Είναι, όπως και ο Θέμελης, ένας «δικός του» άνθρωπος που ανήκει στην πολιτική του παρέα, που δεν διστάζει να τον φέρει σε επαφή με τον κοινωνικό του κύκλο, τον Θόδωρο Καρατζά και τον Χρήστο Ροζάκη.

Το «δικός του» άνθρωπος αποδεικνύεται με περίτρανο τρόπο στις εκλογές του 2000. Ο Σημίτης είναι πρωθυπουργός και δεν έχει λόγο να διατηρεί σε λειτουργία το ιστορικό γραφείο της Ακαδημίας. Παίρνει την «πρωτοφανή» για όσους τον γνώριζαν απόφαση να το παραχωρήσει στον Τάσο Μαντέλη για να κάνει από εκεί την προεκλογική του εκστρατεία για τη Β Περιφέρεια της Αθήνας.

Οι σχέσεις του με τον Σημίτη, σύμφωνα με πληροφορίες, παραμένουν καλές σε αντίθεση με τον Τσουκάτο που ξεκόβει αμέσως. Κάποιοι λένε ότι συναντιούνταν και συζητούσαν ακόμα και όταν ο Μαντέλης αποφάσισε να ξενιτευτεί. Στην αρχή στο Ουζμπεκιστάν ως σύμβουλος για ευρωπαϊκά προγράμματα και στη συνέχεια στο Αζερμπαϊτζάν σε ανάλογη θέση. Κάπου εκεί τον βρήκε και η αποκάλυψη ότι το σημείωμά που παρέπεμπε στον κωδικό «Ρόκος», όπου κατατέθηκαν μαύρα χρήματα της Siemens, είχε γραφεί από το στενό του συνεργάτη Αρ. Μαντά.

Ο Μαντέλης και ο Τσουκάτος, αν και στρατευμένοι στον ίδιο σκοπό, συχνά διαφωνούσαν. Ιστορική έχει μείνει η διαφωνία τους την παραμονή του θανάτου του Ανδρέα Παπανδρέου. Ο Σημίτης βρισκόταν στη Φλωρεντία, ο Μαντέλης συνέταξε κείμενο με το οποίο γινόταν επίθεση στον Α. Παπανδρέου, ο Τσουκάτος διαφώνησε, έγινε καβγάς και, τελικά, αφού ενημερώθηκε ο τότε πρωθυπουργός, του πέρασε. Τα ξημερώματα της επόμενης μέρας ο Παπανδρέου πέθανε και ο Σημίτης ουσιαστικά σώθηκε πολιτικά και εξελέγη πρόεδρος στην αναμέτρηση του συνεδρίου.

Ωστόσο, οι δημόσιες παραδοχές τους ότι δωροδοκήθηκαν από τον Χριστοφοράκο δείχνουν ότι σε ένα σημείο συμφώνησαν: Στη δύναμη του χρήματος. Έστω και αν ο Τσουκάτος λέει ότι ενίσχυσε το κομματικό ταμείο και ο Μαντέλης ότι το έκανε για να σπουδάσει τα παιδιά του στην Αμερική? Έστω και αν ο πρώτος μίλησε καθαρά για «κομματική δουλειά» και ο δεύτερος άφησε να αιωρείται το ερώτημα ποιος μπορεί να θέλησε να καθαρίσει 10 εκατομμύρια στην πλάτη του?
Το βέβαιο είναι ότι ο Κώστας Σημίτης μόνον ευτυχισμένος δεν μπορεί να είναι με τους -πάλαι ποτέ- στενούς του συνεργάτες. Και ως πρώην πρωθυπουργός και ως αστός του Κολωνακίου.

Πηγή «ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΚΑΙ 13»