Οι Μονάδες του ολέθρου

Αυτό το ανήκουστο με τη ΜΕΘ του νοσοκομείου του Αγρινίου, που εξελίσσεται σε μονάδα του τρόμου με θνησιμότητα που αγγίζει το 100%, θα ήθελα να μου το εξηγήσει κάποιος.

Κάποιος γιατρός, κάποιος νοσηλευτής, παραλίγο να γράψω «κάποιος που βγήκε ζωντανός από και μέσα» πριν συνειδητοποιήσω τη ματαιότητα.

Η ετυμηγορία των αχρήστων «αρίστων» που διορίζονται ρουσφετολογικώς σε διευθυντικούς θώκους δημόσιων νοσοκομείων από το Κουλιστάν δεν με ενδιαφέρει καθόλου. Ούτε αυτή του Κικίλια και του Αρκουμανέα. Προτιμώ να ανοίξω συζήτηση με κανένα από τα σαμιαμίδια που εμφανίζονται στον τοίχο του γκαράζ μου, καλύτερα θα συνεννοηθώ.

Η υπόθεση παραείναι σοβαρή για να την υποβιβάσουμε σε επίπεδο κομματικού πινγκ-πονγκ. Επαναλαμβάνω, γιατί φοβάμαι ότι δεν πιάσατε το εκκωφαντικό της στατιστικής: 100% θνησιμότητα. Νεκροτομείο. Προθάλαμος του Άδη.

Όποιος μπαίνει με Covid-19,  δεν ξαναβγαίνει. Τουλάχιστον όχι ζωντανός. Περισσότεροι από 20 νεκροί σε 2,5 μήνες, σε μία Εντατική 5 κλινών. Τρεις νεκροί μόνο την περασμένη Δευτέρα.

Όλεθρος. Και πώς να την περάσει τη μεγάλη πόρτα ο πολίτης; Με τι καρδιά να εμπιστευτεί τα χέρια των γιατρών και την αγκάλη του πανταχόθεν βαλλόμενου συστήματος υγείας;

Στο Αγρίνιο «ζητήθηκαν εξηγήσεις». «Διεξάγεται έρευνα». «Τα πράγματα δεν είναι τόσο τραγικά». Για τους λάτρεις της στατιστικής, το σύνηθες ποσοστό θνησιμότητας (ή θνητότητας, δεν είμαι βέβαιος για τον ορθό όρο) σε άλλα νοσοκομεία κυμαίνεται γύρω στο 50-60 τοις εκατό. Για μέρες πανδημίας μιλάμε, όχι για κανονικές συνθήκες. Για Covid-19. Για το μικρόβιο του θανάτου.

Τα συγκλονιστικά στοιχεία αναδείχθηκαν από την έρευνα του καναλιού Open και φαίνεται ότι ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, αφού δεν διαψεύδονται από πουθενά. Κάτι για υπερβολές ψέλλισαν οι τα φαιά φορούντες. «Του κιτρίνου τύπου», όπως έλεγε ο ναύαρχος Γελεβουρδέζος. Πάντως όχι για μυθεύματα.

Σύμφωνα με την ΠΟΕΔΗΝ, το πρόβλημα εμφανίζεται εξίσου έντονο -αν και «μόνο» διψήφιο- σε άλλα νοσοκομεία, άλλων πόλεων (όπως η Έδεσσα), όπου στήθηκαν αυτοσχέδιες ΜΕΘ για να μη πεθαίνει ο κοσμάκης στους απλούς θαλάμους. Μόνο και μόνο, για να λέμε ότι αποκτήσαμε κρεβάτια και θωρακίσαμε το ΕΣΥ.

Κάτι ανάλογο, άλλωστε, συνέβη στη μαρτυρική πόλη της Αυτωλοακαρνανίας. «Η κλινική κορονοϊού του νοσοκομείου Αγρινίου στη κορύφωση της πανδημίας νοσήλευε 45 ασθενείς με κάλυψη από έναν ιδιώτη παθολόγο γιατρό με μπλοκάκι τις πρωινές ώρες. Απόγευμα, νύκτα καλύπτεται από τους εφημερεύοντες παθολόγους γιατρούς όποτε παρίσταται ανάγκη», ομολογεί μεταξύ πολλών άλλων δραματικών ο Μιχάλης Γιαννακός.

Υποστελέχωση του κερατά, παρά τις εκκλήσεις. Φτιασίδωμα, για να λέμε ότι φτιάχνουμε και νοσοκομεία. Ότι δεν προσλαμβάνουμε μοναχά παπάδες και αστυνομικούς. Τι να πρωτοκάνουν οι γιατροί και οι νοσοκόμες, όταν καλούνται να σκοτώσουν το θηρίο με σφεντόνες;

Και κάπως έτσι, πορευόμαστε πένθιμα προς το ορόσημο των 12.500 νεκρών και βλέπουμε κλαίγοντας τους ανθρώπους μας να φεύγουν σαν σκυλιά στ’ αμπέλι.

Mε επιβράδυνση των εμβολιασμών (κάτω από 100.000 δόσεις την ημέρα), με καλπασμό των ψεκασμένων κινημάτων που αρπάζονται από κάθε αναποδιά και από κάθε ράδιο αρβύλα, με λοιμωξιολόγους που νίπτουν τας χείρας και μας παραπέμπουν για τα παράπονά μας στον δήμαρχο (και στο σόι του).

Με 30-60 νεκρούς την ημέρα,  που όμως τους συνηθίσαμε πια και τους έχουμε για να ακουμπάμε το ποτάκι μας πάνω στο φέρετρό τους.

Συγγνώμη, εμείς δεν είμαστε που «τα πηγαίνουμε καλά»; Το δικό μας ΕΣΥ δεν είναι που επαινείται άνωθεν –αλλά σπανίως κάτωθεν- για τις αντοχές του; Εμείς δεν ανοίξαμε την οικονομία διότι θεωρούμε την κατάσταση ελεγχόμενη;

Να μας πείτε τουλάχιστον ποιον πρέπει να δείρουμε όταν τελειώσουν όλα αυτά, ειδάλλως θα την πληρώσει κανένας αθώος, σε λάθος ξεκαθάρισμα των λάθος λογαριασμών. Όπως συνήθως.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr