Οι κυβερνήσεις παρανομούν, η Ε.Ε. το ανέχεται

Αντιγράφω από το κύριο άρθρο του «Spiegel»: «Η ανθρωπιστική στάση προς τους πρόσφυγες στην παραμεθόριο περιοχή πρέπει να συνδέεται με το μήνυμα ότι η ίδια η Ε.Ε. θα καθορίσει ποιος επιτρέπεται να εισέλθει και ποιος όχι. Από την άλλη πλευρά οι κυβερνήσεις θα πρέπει να υποχρεωθούν να παραιτηθούν από pushbacks και παρόμοιες μεθόδους. Δεν επιτρέπεται τα χρήματα της Ε.Ε. να δίνονται για παραβιάσεις του νόμου. Οι φράχτες είναι εντάξει μόνο αν έχουν πύλες. Θα πρέπει να ανοιχτούν δρόμοι στους ανθρώπους που έχουν ανάγκη να έρχονται νόμιμα στην Ευρώπη». Προκύπτουν ορισμένα ερωτήματα:

● «Η Ευρωπαϊκή Ενωση θα καθορίσει ποιος επιτρέπεται να εισέλθει και ποιος όχι». Μάλιστα. Με ποια κριτήρια; Αν διατρέχει κίνδυνο η ζωή τους; Μόνο στις περιπτώσεις που τα κράτη από τα οποία δραπετεύουν τους απειλούν; Αν δεν μπορούν να ζήσουν γιατί αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα, δηλαδή δεν βρίσκουν τροφή, το νερό δεν πίνεται, οι κλιματικές συνθήκες είναι αφόρητες, πώς τους αντιμετωπίζεις; Τους στέλνει πίσω άρον άρον; Διαλέγεις κάποιους απ’ αυτούς, τους πιο αδύναμους, τις γυναίκες, τα παιδιά; Επιτρέπεται να χωρίζεις οικογένειες; Είναι αυτή ανθρωπιστική στάση; Τα περί αλληλεγγύης και βοήθειας στους πάσχοντες πάνε περίπατο; Το Διεθνές Δίκαιο, για την τήρηση του οποίου όλοι μιλούν (όταν αφορά άλλους), έχει γίνει σουρωτήρι.

● «Οι κυβερνήσεις θα πρέπει να υποχρεωθούν να παραιτηθούν από pushbacks και παρόμοιες μεθόδους». Ουδείς τις πίεσε και ουδείς τις υποχρέωσε να παραιτηθούν από παρόμοιες μεθόδους. Δυστυχώς πρόκειται για καθεστώς που δεν περιορίζεται. Αντιθέτως, επεκτείνεται και εδραιώνεται στο όνομα της προστασίας της κοινωνικής συνοχής των κρατών που ισχυρίζονται ότι οι πρόσφυγες και οι μετανάστες αποτελούν κίνδυνο. Τα επιχειρήματα; Παίρνουν τις δουλειές από τους ντόπιους, ενισχύουν την εγκληματικότητα και γενικώς είναι οι εισβολείς που πρέπει να εμποδιστούν να διαβούν τα σύνορα με όλους τους τρόπους.

Προηγείται η ασφάλεια των πολιτών. Οι δηλώσεις υποστήριξης στους ανθρώπους που βασανίζονται γίνονται εξ υποχρεώσεως. Είναι υποκριτικές. Οι καταγγελίες είναι πολλές. Δεν πρόκειται για καταγγελίες μόνο από μη κυβερνητικές οργανώσεις, αλλά και από τη Διεθνή Αμνηστία και από τις αρμόδιες υπηρεσίες του ΟΗΕ. Ούτε η Διεθνής Αμνηστία, ούτε ο ΟΗΕ έχουν τη δυνατότητα να επιβάλουν τις θέσεις τους. Οι κυβερνήσεις αγνοούν τις εκκλήσεις τους. Στην καλύτερη περίπτωση υπόσχονται ότι θα διενεργήσουν ελέγχους. Τους κάνουν για τα μάτια του κόσμου. Οταν τους κάνουν. Η συνωμοσία της σιωπής. Κυβερνήσεις παρανομούν, η Ευρωπαϊκή Ενωση το ανέχεται.

● «Δεν επιτρέπεται τα χρήματα της Ε.Ε. να δίνονται για παραβιάσεις του νόμου». Μήπως επιτρέπεται να εισπράττουν χρήματα της Ε.Ε., δηλαδή των φορολογουμένων Ευρωπαίων, κράτη που αρνούνται να εφαρμόσουν τις συμφωνίες και να δεχτούν στο έδαφός τους πρόσφυγες και μετανάστες, ώστε να μη σηκώνουν το βάρος εκείνες οι χώρες που έχουν την ατυχία να βρίσκονται κοντά σε περιοχές όπου μαίνονται εμφύλιοι πόλεμοι, υπάρχουν αυταρχικά συστήματα που διώκουν τους αντιφρονούντες, όπου η φτώχεια σκοτώνει παιδιά; Μήπως η φιλελεύθερη, ανεκτική, πλουραλιστική Δύση είναι άμοιρη ευθυνών για όσα γίνονται στις χώρες προέλευσης των προσφύγων και των μεταναστών;

Ποιος διέλυσε το Ιράκ; Ποιος διέλυσε τη Λιβύη; Ποιος διέλυσε το Αφγανιστάν; Ποιος προσπάθησε να διαλύσει και τη Συρία; Ποιος λεηλάτησε επί δεκαετίες τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της Αφρικής καθηλώνοντάς την στη ζώνη της ανέχειας; Επενέβησαν για να μεταλαμπαδεύσουν τη δημοκρατία (πόσο ευγενής στόχος!), να τσακίσουν την τρομοκρατία, υποσχέθηκαν ευημερία και άφησαν πίσω τους συντρίμμια. Τις συνέπειες των εγκληματικών επιλογών τους δεν θέλουν να τις πληρώσουν. Τα θύματα των καταστροφικών πολιτικών τους τα αντιμετωπίζουν με τη βία. Ματαιοπονούν. Τα κύματα δεν θα σταματήσουν. Η απόδραση από την Κόλαση είναι η μόνη επιλογή που έχουν οι καθημαγμένοι.

Ανάγωγα

Αισιόδοξος, ως συνήθως, εμφανίστηκε ο υπουργός Ανάπτυξης ότι θα ελεγχθεί το φαινόμενο της ακρίβειας: «Υπάρχει βέβαια το πρόβλημα της Κίνας, που έχει πολύ σκληρά μέτρα καραντίνας, το οποίο δημιουργεί πρόβλημα στην παγκόσμια ναυσιπλοΐα και άρα ανεβάζει τα ναύλα… Αλλά για να δούμε και τη θετική του πλευρά, τα λεφτά τα κερδίζουν κυρίως Ελληνες εφοπλιστές, κάτι θα επενδύσουν και στην Ελλάδα απ’ όλα αυτά που θα κερδίσουν». Μάλιστα. Ας βάλουν πρώτα καμιά ελληνική σημαία στα καράβια τους.

Πηγή: Efsyn

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr