Οι κόμποι και το χτένι

Νομίζω ότι το προχτεσινό «debate” ήταν καλό γιατί έσπασε την ακηλίδωτη και απαστράπτουσα βιτρίνα την οποία έχει δημιουργήσει η κυβέρνηση για τον εαυτό της και το έργο της, με τον στρατηγικό και σφιχτό έλεγχο που ασκεί επί των ΜΜΕ. Αναδείχτηκε το ζήτημα των υποκλοπών αλλά και των Τεμπών. Ο πρωταγωνιστής Μητσοτάκης αναγκάστηκε να μιλήσει για σκάνδαλο, και ο Ανδρουλάκης ζήτησε οι πρωταγωνιστές να πάνε φυλακή. Αναδείχτηκαν με σαφήνεια οι ευθύνες για τα Τέμπη.

Δεν ήταν βέβαια διάλογος, αλλά μια «παράλληλη και συγκριτική συνέντευξη», έτσι θα πρεπε να λέγεται, ως παράλληλη συνέντευξη ήταν χρήσιμη, και έτσι θα πρέπει να την αντιμετωπίζουμε. Ο διάλογος γίνεται κανονικά στη Βουλή και στη Δημόσια Σφαίρα όταν λειτουργούν ακηδεμόνευτα και χωρίς παράσιτα. Εκεί νομίζω είναι το πρόβλημα. Το ουσιώδες πρόβλημα.

Από εκεί και πέρα δεν μπορεί κανείς να μην σχολιάσει δυο σημεία των τελευταίων ημερών. Η πρόταση να ελέγχεται η κοστολόγηση των προγραμμάτων των κομμάτων από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους ή την Τράπεζα της Ελλάδος (πρόταση αντισυνταγματική), συνοδεύει τον έλεγχο των συμβόλων και των ιδεών των κομμάτων από τον Άρειο Πάγο, η οποία τώρα μεν περιορίζεται σε κόμματα που απειλούν να αποσπάσουν ψήφους από τη ΝΔ από τα Δεξιά, αλλά ανοίγει ολισθηρό μονοπάτι.

Και οι δυο προτάσεις δείχνουν διαθέσεις ελεγχόμενης δημοκρατίας από κρατικά κέντρα εκτός δημοκρατικού ελέγχου. Εδώ πρέπει να προσέξει κανείς ότι διαμορφώνονται εστίες εκτροπών. Οι εκτροπές σήμερα δεν προέρχονται μόνο από την άκρα δεξιά, αλλά και από το ακραίο κέντρο, πράγμα που επιτρέπει, εκτός των άλλων, στην ακροδεξιά να επικαλείται την ελευθερία και τη δημοκρατία.

Πρόκειται για ένα δίδυμο κίνδυνο για τη δημοκρατία, που συνεχίζει εκείνον των υποκλοπών, της φίμωσης των ανεξάρτητων αρχών, της ματαίωσης των κοινοβουλευτικών επιτροπών κλπ. Το δεύτερο σημείο είναι η αντικατάσταση του κυβερνητικού εκπροσώπου. Ενας κλασσικός φωνακλάς δεξιός, αντικαθίσταται από έναν τεχνοκράτη ακροκεντρώο.

Τα δυο σημεία που παρέθεσα δεν είναι άσχετα μεταξύ τους.

Οι εκλογές που έρχονται είναι κρίσιμες για την λειτουργία και την ποιότητα της δημοκρατίας. Καλός ο ναρκισσισμός των διανοούμενων, που ξεχειλίζει στο fb, πάντα καμωνόμαστε τους πιο έξυπνους και στυλάτους από τους πολιτικούς, αλλά όταν μερικοί κόμποι φτάνουν στο χτένι, η εξυπνάδα είναι να τους λύνεις.

*Ο Αντώνης Λιάκος είναι ομότιμος καθηγητής νεώτερης ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών

Πηγή: facebook.com/antonis.liakos.98

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr