Οι καλικάντζαροι των μνημονίων και το δέντρο της ΝΔ

Του Διονύση Ελευθεράτου 

Προπορεύεται στην εσωκομματική κούρσα ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης και ταυτοχρόνως επιδίδεται σε έναν παράπλευρο «αγώνα δρόμου»: Να προλάβει να αναδείξει εγκαίρως, σε επαρκή βαθμό, τα χαρακτηριστικά της «κοινωνικής κεντροδεξιάς», της έλκουσας την καταγωγή της από τον καραμανλικό «ριζοσπαστικό φιλελευθερισμό», τον οποίον ο ίδιος καλείται – κατά μία ιστορική ειρωνεία, ίσως- να εκπροσωπήσει.

Κι έτσι όπως ο Βαγγέλης «γκαζώνει», τον  νεοφιλελεύθερο Κυριάκο καρφώνει: «Η χώρα χρειάζεται μεταρρυθμίσεις, αλλά δεν είναι μεταρρύθμιση οι απολύσεις καθαριστριών» γράφει ο Μεϊμαράκης στο twitter. 

Μπράβο, σημαντική… ανακάλυψη. Αλλά τι να πούμε τώρα; Ότι πέφτουν οι «φιλελέδες» στα πατώματα, ή μήπως ότι γελά ο Δεκέμβρης με του Σεπτέμβρη τα καμώματα; Αρχές Σεπτεμβρίου δεν ήταν, όταν ο Βαγγέλης εκστόμισε τη φράση «εμείς λέγαμε ‘όχι’ σε άχρηστους στο Δημόσιο, εκείνοι (σ.σ η κυβέρνηση) τους επαναπροσέλαβαν»; 

Να θυμηθούμε πόσους και ποιους χαρακτήρισε – συλλήβδην- έτσι ο Βαγγέλης, με ύφος Τζήμερου, Μάνου στον τετράγωνο και Αντιγόνης Λυμπεράκη στον κύβο; Τις καθαρίστριες των ΔΟΥ (φαίνεται πως είχε και άποψη για το αν σφουγγάριζαν καλά), τους σχολικούς φύλακες, όσους έπεσαν στο έρεβος της ανεργίας εξ αιτίας του «μαύρου» στην ΕΡΤ, αλλά και εκείνους που τέθηκαν σε διαθεσιμότητα, κατόπιν της άμεμπτης αξιολογικής διαδικασίας του «μετράτε κεφάλια και κόβετε» ή, – επί το τεχνοκρατικά αρτιότερο –  «βγάλτε οπωσδήποτε ακατάλληλο το 15% του προσωπικού στις κάτωθι υπηρεσίες»…

Να αποδώσουμε σε υπερβάλλοντα προεκλογικό ζήλο εκείνη τη ρήση Μεϊμαράκη; Μα ακόμη κι αν επρόκειτο μόνο περί αυτού, η δήλωσή του θα παρέμενε ενδεικτική, για πολλά και ενδιαφέροντα. Αφήστε που αν υποχρεώσουμε τη μνήμη μας να διανύσει, όχι μήνες, αλλά χρόνια, θα «συναντήσει» έναν Μεϊμαράκη στέλεχος του στρατοπέδου των «μητσοτακικών»…

Εν πάση περιπτώσει, το πώς και γιατί καλείται τώρα η «καραμανλική πτέρυγα» να συσπειρωθεί γύρω από τον Βαγγέλη είναι μια άλλη, ενδιαφέρουσα πάντως, ιστορία. Εκεί, όμως, που η ιστορία της «γαλάζιας παράταξης» μοιάζει να γίνεται «κουβάρι» είναι στο στρατόπεδο του Κυριάκου…

Γιατί; Μα θέλει και ερώτημα; Υποτίθεται ότι αντίβαρο στον αχαλίνωτο οικονομικό νεοφιλελευθερισμό που αποπνέουν οι «κεντρογενείς φιλελεύθεροι» της ΝΔ, στον μονεταρισμό, στον «κοινωνικό δαρβινισμό» τους, ήταν κάποιου είδους πολιτική αποδοκιμασία των ακροδεξιών.

Όσο κι αν η περί «unfair» ατάκα του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη το 1988, για το… καλόπιασμα των μοναρχικών, υπενθύμισε πως «όλα είναι σχετικά», στα κατοπινά χρόνια οι «κεντρώοι φιλελεύθεροι» φρόντιζαν σε λίγο –πολύ σταθερή βάση να προβάλουν την εχθρότητά τους στην πολιτική ακροδεξιά (διότι στο οικονομικό- κοινωνικό πεδίο τα δικά τους δόγματα ήταν και παραμένουν όσο ακροδεξιά… γίνεται).

Και τώρα; Τώρα «ο κεντρώος φιλελεύθερος» Κυριάκος διεκδικεί την ηγεσία της ΝΔ έχοντας στο πλευρό του τον Άδωνι Γεωργιάδη και τον Μάκη Βορίδη. «Συγκινητική» δεν είναι αυτή η υπέρβαση του «ιστορικού σχίσματος» στη ΝΔ;

Ας αναζητήσουμε την ουσία του θέματος στην προέκταση της «εξομολόγησης» του Αδ. Γεωργιάδη και του Κυριάκου Μητσοτάκη: Αμφότεροι είπαν ότι τους έφερε κοντά η «καλή συνεργασία» που είχαν ως υπουργοί. Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, η κοινή τους ιδιότητα ως μουτζαχεντίν της εφαρμογής των μνημονίων…

Ναι, κάπου εδώ κατοικοεδρεύει η εξήγηση: Μια πενταετία   εφαρμογής των μνημονίων, όπως ακριβώς εξαφάνισε θέσεις εργασίας, μισθούς, μαγαζιά και κοινωνικές «σταθερές», κατέστησε σχεδόν αόρατες και τις παραδοσιακές πολιτικές – ιδεολογικές «διαχωριστικές» γραμμές της ΝΔ.

«Κανονικά» ο Α. Σαμαράς της «λαϊκής Δεξιάς» θα όδευε στις πολιτικές ράγες τουΜ. Έβερτ, που κατηγορούσε τον Κ. Σημίτη για μονεταρισμό και κατονόμαζε (άνοιξη 1996) από το βήμα της Βουλής κορυφαίους επιχειρηματίες ως πρωτεργάτες διαπλοκής.

Ο Σαμαράς όμως αφενός ζήτησε συγγνώμη (στη Γερμανία)  επειδή καθυστέρησε λίγο να συνυπογράψει το άνοιγμα του μονεταριστικού ασκού του Αιόλου και αφετέρου ωρυόταν στα άκουσμα της παραμικρής κριτικής για την οικονομική ελίτ της χώρας. Και να «στοχοποίηση επιχειρηματιών», και δώσ’ του «ποινικοποίηση της επιχειρηματικότητας», και, και, και…

«Κανονικά», ο «νέο-καραμανλικός» Ν. Δένδιας θα έφριττε με τα ξενοφοβικά και ρατσιστικά παραληρήματα των ακροδεξιών του κόμματος. Κι όμως, ήταν αυτός που έστειλε σε… άλλα επίπεδα την απόπειρα της τότε κυβέρνησης να «προσφέρει» στην κοινωνία  εξιλαστήρια θύματα, ώστε να «ξεχάσει» (έστω και για λίγο) τη δική της ιδιότητα, ως θύματος της κατ’ ευφημισμόν δημοσιονομικής προσαρμογής.

Διότι, συγγνώμη, αλλά χρειάζονται μπόλικα δανεικά από την ακροδεξιά ρητορική, για να λες στην ελληνική κοινωνία ότι οφείλει να αντιμετωπίζει τους μετανάστες και πρόσφυγες σαν σύγχρονους «Δωριείς» που ήλθαν για να μας κατακτήσουν- ναι, αυτούς που σε ποσοστό 70% – 90% ήθελαν να πάνε αλλού, αλλά δεν τους άφηνε του «Δουβλίνο 2»…

Αυτά δεν έλεγε ο «νεο- καραμανλικός» Δένδιας το καλοκαίρι του 2012, θεμελιώνοντας  πολιτικά την επιχείρηση «Ξένιος Δίας» και υποβοηθώντας τη «διεισδυτικότητα» της «γραμμής Σαμαρά», που χαρακτήριζε «τυράννους» τους αλλοδαπούς (πραγματικό πάρτι φασίζουσας γενίκευσης!) και έταζε λιγότερα παιδιά μεταναστών στους… παιδικούς σταθμούς;

Ανακεφαλαιώνουμε: Στη μία πλευρά του ρινγκ, ο Βαγγέλης, ο κατά συνθήκη εκφράζων τους «καραμανλικούς». Στην άλλη, ο Κυριάκος που αν μπορούσε θα είχε απολύσει ακόμη και τους φροντιστές του γυμναστηρίου, «κεντρώας καταβολής» μεν, υποστηριζόμενος από εμβληματικούς ακροδεξιούς, δε.

Οι πάσης φύσεως «εξομοιωτές» των μνημονίων μοιάζουν με καλικάντζαρους που ροκάνισαν το ιδεολογικό δέντρο της ΝΔ, πολύ χειρότερα από όσο το έκαναν στο εκλογικό της ποσοστό. Τα διαφορετικά κλαδιά του δέντρου μπερδεύτηκαν, κάποια κόπηκαν εντελώς και η ευχή «καλά ξεμπερδέματα» μοιάζει καλύτερη από τις άλλες, τις τυποποιημένες της εορταστικής περιόδου. Οψόμεθα…

ΥΓ: Εξυπακούεται ότι τα παθήματα κάθε κόμματος καλό είναι να χρησιμεύουν και ως μαθήματα για άλλα…   

 

Πηγή: stokokkino.gr

ΦΩΤΟ: (PHASMA/ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ)

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr