Οι έμποροι του φόβου

Θα μπορούσε να θεωρηθεί ακόμη και προσβολή της παγκόσμιας ιστορίας, της γραμμένης με αγώνες, θυσίες και αίμα. Οι ένοπλοι κατσαπλιάδες που ανέλαβαν να περιφρουρήσουν την έννομη τάξη στην Αθήνα ονομάστηκαν «Μαύροι Πάνθηρες», το ίδιο παρατσούκλι που έφεραν οι Αφροαμερικανοί «αντάρτες πόλεων» στις ΗΠΑ, από τα μέσα της δεκαετίας του ’60 και για τουλάχιστον 15 χρόνια.

Πριν σπεύσει ο κακεντρεχής να υπενθυμίσει τα κρούσματα αδικαιολόγητης βίας και «μαύρου εθνικισμού», σημειώνω το πλήρες όνομα του κινήματος: «Μαύροι Πάνθηρες Για Την Αυτοάμυνα». Με ιδεολογία αντιφασιστική, αντιιμπεριαλιστική, αντιρατσιστική, επαναστατική, κάποτε μαρξιστική.

Εάν υπήρχαν σήμερα, ο Ντόναλντ Τραμπ θα τους είχε κηρύξει εχθρούς του αμερικανικού λαού και θα έψαχνε τρόπο για να τους κηρύξει παράνομους, ώστε να ελίσσονται ανενόχλητοι οι δικοί του πιστολέρο και να θερίζουν τον κοσμάκη με κομμουνιστικά Καλάσνικοφ.

Ο Τραμπ-λάιτ τον οποίο ο πάνσοφος ελληνικός λαός ανέδειξε αυτοδύναμο και ως εκ τούτου παντοδύναμο πρωθυπουργό στις εκλογές της 7ης Ιουλίου εικάζω ότι δεν είχε την παραμικρή ιδέα για το ποιόν και την ιστορία των «Μαύρων Πανθήρων». Μάλλον είχε κάνει κοπάνα  από το Χάρβαρντ, όταν διδάχθηκε το σχετικό κεφάλαιο.

Ειδάλλως θα το σκεφτόταν διπλά, πριν αποφασίσει να αμαυρώσει το όνομά τους συνδέοντάς το με τους αγράμματους κουμπουροφόρους της ελληνικής αστυνομίας. Κατά πάσα βεβαιότητα, είχε ακουστά μόνο για τους ομώνυμους υπερήρωες της Μάρβελ, από τα κόμικς που διάβαζε ο Χρυσοχοϊδης αντί για το πρώτο Μνημόνιο.

Είναι άστοχο να μιλήσει κανείς για ιεροσυλία, αφού τα ιερά και τα όσια της ανιστόρητης νέας κυβέρνησης περιορίζονται στους παπάδες, στους ιεροκήρυκες και στον ιερό πόλεμο ενάντια στον Πολάκη. Για πολλά μπορεί να κατηγορηθούν οι «άριστοι» της ΝΔ, για αριστεία όμως ποτέ.  

Η Νέα Δημοκρατία αναρριχήθηκε στην εξουσία εμπορευόμενη –μεταξύ άλλων- τον φόβο. Τον φόβο του λαουτζίκου, απέναντι σε απειλές που εν πολλοίς είναι ανύπαρκτες. Ο νοικοκυραίος, που δεν σηκώνεται από τον καναπέ του ή που «φοβάται να κυκλοφορήσει» όταν βλέπει γύρω του πολλούς ξένους, καταπίνει αμάσητο το αφήγημα περί Εξαρχείων, θεωρεί τους Ρουβίκωνες τρομοκράτες και ονειροπολεί την εποχή «που κοιμόμασταν με ανοιχτά παράθυρα». Την εποχή του χωροφύλακα, που ποτέ δεν σβήστηκε από το θυμικό μας.

Ο ταξιδεμένος της παρέας θα τον διαβεβαιώσει ότι η Αθήνα είναι μία από τις ασφαλέστερες πόλεις του κόσμου, αλλά τους ταξιδεμένους δεν τους ακούμε, αλλοιώνουν τον νεοελληνικό πολιτισμό με τις ανθελληνικές ανοησίες τους. Κάπως έτσι, με το παπατζιλίκι της «ανομίας», το μετρό και τα μουσεία γέμιζαν με ένστολους οπλαρχηγούς, προικισμένους με βαρύγδουπο παρατσούκλι και με την άδεια να πιέσουν τη σκανδάλη στο παραμικρό κρούσμα μαδουρισμού.

 Ή μήπως δίνουν διαφορετικό μήνυμα στους αστυνομικούς τα δικαστικά χάδια προς Κορκονέα-Σαραλιώτη; Οι ένστολοι που μαζί με τους κ.κ. κοσμηματοπώλη, μεσίτη λυντσάρισαν τον Ζακ Κωστόπουλο εξακολουθούν να εγγυώνται την ασφάλειά μας, ενώ οι λεβέντες της Αντιπάρου σακάτεψαν έναν φουκαρά και θα έμεναν ατιμώρητοι αν δεν βρισκόταν επί τόπου αδέσποτη η κάμερα του υιού Χανκς.

Οι «Μαύροι Πάνθηρες» και τα άλλα σκουρόχρωμα ζωάκια του υπουργείου «Προστασίας» του Πολίτη μπορούν άνετα να προπονηθούν στους σκουρόχρωμους συμπολίτες μας, που άλλωστε δεν θα έχουν ΑΜΚΑ ώστε να τρέξουν στα νοσοκομεία για περίθαλψη. Όλο και κάποιος δικαστής, όλο και κάποιος υπουργός, όλο και κάποιος Σκάι θα τους βγάλει λάδι.

Μεθαύριο, θα επιστρέψουν αγέρωχοι στο πόστο τους, για να παραλάβουν ξανά το ημιαυτόματο και να ξαμολυθούν στο Μουσείο της Ακρόπολης, όπου θα βγάλουν τα ρατσιστικά απωθημένα τους σε κάποια ατυχή μαύρη Αγγλίδα.  Νιγηριανής καταγωγής, όπως ο Αντετοκούνμπο, που βέβαια «μας κάνει περήφανους».

Όσο για την εικόνα που δίνει η αγλαή χώρα των ένστολων «αστακών» στα μάτια του φιλήσυχου ξένου τουρίστα, ας μην προτρέχουμε. Όλο και κάποιοι ψηφοφόροι του Τραμπ θα βλέπουν τα θεόρατα όπλα και θα αισθάνονται κάτι να αναδεύει ανάμεσα στα σκέλια τους.