Οι αρχαίες ποιήτριες απέκτησαν φωνή χιλιάδες χρόνια μετά μέσω της Φαραντούρη, της Πλάτωνος και του Τσακνάκη

Το μέρος ήταν το καταλληλότερο: Ο αρχαιολογικός χώρος της Ελευσίνας με ένα ολόγιομο φεγγάρι να κρέμεται πάνω από τα κεφάλια μας. Λιγοστές καρέκλες σ’ ένα θέαμα για λίγους και καλούς, που λένε, με τις θέσεις «κλεισμένες» εδώ και αρκετές μέρες. Τους επιβλητικούς φωτισμούς και την τοποθέτηση των καλλιτεχνών επιμελήθηκε ο Μιχαήλ Μαρμαρινός: Εν προκειμένω, τους μουσικούς, τις τρεις νεαρές χορεύτριες και, βέβαια, τη Μαρία Φαραντούρη που, έτσι όπως εμφανίστηκε από το βάθος του χώρου, έμοιαζε αρχαία μάντισσα, έτοιμη να δώσει φωνή στις άγνωστες λυρικές ποιήτριες και τα σπαράγματα του λόγου τους.

    

Στα μπροστινά καθίσματα ο φιλόλογος και μεταφραστής Θάνος Τσακνάκης, ο άνθρωπος που ξεκίνησε το όλο project με τη δουλειά του, ο εικαστικός – συγγραφέας Ανδρέας Μαράτος, η ηθοποιός Υβόνη Μαλτέζου, ο συνθέτης Γιώργος Ανδρέου, οι ερμηνεύτριες Κορίνα Λεγάκη και Αργυρώ Καπαρού, η τραγουδοποιός Ευσταθία, ο δημοσιογράφος – εικαστικός Θανάσης Λάλας, ο πρώην υπουργός – ποιητής Τηλέμαχος Χυτήρης, ένας κόσμος που ήρθε να τιμήσει την Πλάτωνος και τη Φαραντούρη σε κάτι ιδιαίτερο, πρωτόγνωρο. Και στη μέση βέβαια η Λένα Πλάτωνος, η δημιουργός της βραδιάς, να δέχεται τα πιο θερμά συγχαρητήρια και την αγάπη όλων αυτών των ανθρώπων.

Είναι αλήθεια πως οι χαρακτηρισμοί «ιδιαίτερο και πρωτόγνωρο» ταίριαξαν απόλυτα σ’ αυτό που είδαμε και ακούσαμε. Μια Φαραντούρη λιτή και ταυτόχρονα λυρική, έτσι όπως πιθανώς να μην την έχουμε ξανακούσει, παρόλο που δεν πρόκειται για μία αμιγώς επική τραγουδίστρια. Ας θυμηθούμε, λόγου χάριν, κάποιες συνεργασίες της με τον Μιχάλη Γρηγορίου, τη νεότερη Χρύσα Κωττάκη πιο πρόσφατα, αλλά και με τον Μάνο Χατζιδάκι από το ξεκίνημα της κιόλας. Η φωνή της Φαραντούρη ανέκαθεν ήταν ικανή να εκφράζει μια μεγάλη γκάμα συναισθημάτων, ζεσταίνοντας τις καρδιές των ακροατών της στις συναυλίες και στη δισκογραφία.

Χθες, λοιπόν, μεγαλούργησε. Οι λιτές και απέριττες ερμηνείες της σαν να έπλεαν μέσα στις ηλεκτρονικές κατά βάση μελωδίες της Πλάτωνος – ένα άρτιο αποτέλεσμα για το οποίο ευθύνεται εν πολλοίς και ο σταθερός συνεργάτης της συνθέτριας, Stergios T. – προϊόν σύζευξης ηλεκτρονικών και παραδοσιακών αρχέγονων οργάνων, «αρχέγονων» σαν τα ποιήματα ακριβώς που κλήθηκε να ερμηνεύσει η μεγάλη ερμηνεύτρια.

Στο όλο αποτέλεσμα συνετέλεσαν και οι απαγγελίες της ίδιας της Πλάτωνος στα βιογραφικά στοιχεία των ποιητριών, κάτι απαραίτητο για τους ακροατές, αλλά και η χρήση παιδικής χορωδίας στο εναρκτήριο και εξόδιο κομμάτι, όλα προηχογραφημένα σε σύμπνοια με τους μουσικούς που συνόδευαν επί σκηνής τη Φαραντούρη.

Η παράσταση διήρκεσε κάτι λιγότερο από μία ώρα και ήταν συμπαγής, δημιουργώντας σου την αίσθηση πως μετά απ’ αυτό δεν θέλεις και δεν χρειάζεται ν’ ακούσεις τίποτα άλλο. Μακάρι να δισκογραφηθεί και να περιοδεύσει σ’ όλη την Ελλάδα, όπου υπάρχουν αρχαιολογικοί χώροι, καθώς αποτελεί μία υψηλότατου επιπέδου πρόταση πολιτισμού.

Βαθιά υπόκλιση, Κυρίες μου!