«Οδύσσεια» για 0,58 ευρώ στην Εθνική Τράπεζα

Πόσο δύσκολο είναι εν έτει 2022 να κλείσεις έναν τραπεζικό λογαριασμό που δεν χρειάζεσαι στην Εθνική Τράπεζα; Πόσο χρόνο χρειάζεται να σπαταλήσεις και πόσα νεύρα να σμπαραλιάσεις για να κλείσεις μία εκκρεμότητα των 0,58 ευρώ, η οποία σε αναγκάζει να επισκέπτεσαι τραπεζικό κατάστημα μία φορά τον χρόνο λόγω υποχρέωσης δήλωσης πόθεν έσχες; Πιστέψτε με, πρόκειται για ένα εγχείρημα που χρειάζεται ιώβεια υπομονή και γερό στομάχι.

Η πρώτη απόπειρα έγινε στις 17 Αυγούστου σε τραπεζικό κατάστημα της Εθνικής στη Φιλιππιάδα Πρεβέζης. Αφού η υπάλληλος στο ταμείο πέρασε τα στοιχεία ταυτότητας προκειμένου να γίνει η… εκκαθάριση των 58 λεπτών του ευρώ, είπε: «Υπάρχει αμφισβήτηση συναλλαγής». Ρώτησε αν είχα προβεί σε τέτοια ενέργεια τη στιγμή που εγώ όχι μόνο αγνοούσα την ύπαρξη τέτοιου δικαιώματος, αλλά είχα να χρησιμοποιήσω τον λογαριασμό περίπου τρία χρόνια. Από τότε άρχισε το θέατρο του παραλόγου.

Όσο και να προσπάθησε η υπάλληλος, δεν μπορούσε να βρει λύση. Όταν ζητούσε τη βοήθεια άλλων υπαλλήλων, εκείνοι έλεγαν πως έπρεπε να απευθυνθώ στο κατάστημα που άνοιξα τον λογαριασμό. «Ένα δεν είναι το υπολογιστικό σύστημα;» ρωτούσα, αλλά απάντησα δεν έπαιρνα. Εκεί που η υπάλληλος σήκωσε τα χέρα ψηλά ήταν όταν είδε πως ο λογαριασμός ήταν «νεκρός» τα τελευταία χρόνια, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει καμία εξήγηση για την ύπαρξη «αμφισβήτησης συναλλαγής», αφού δεν υπήρχαν συναλλαγές!

Έφυγα και κάλεσα την εξυπηρέτηση πελατών της τράπεζας. Ο υπάλληλος ήταν βέβαιος πως ο λογαριασμός μου δεν είχε κανένα πρόβλημα και απορούσε γιατί η υπάλληλος στην τράπεζα δεν ικανοποίησε το αίτημα για κλείσιμο του λογαριασμού. «Εσείς τι θα κάνατε αν σας έλεγαν σε υποκατάστημα ότι δεν μπορείτε να κλείσετε τον λογαριασμό σας, ενώ στην τηλεφωνική εξυπηρέτηση σας έλεγαν ότι μπορείτε;», ήταν το ερώτημα που απηύθυνα στον υπάλληλο, ο οποίος πρότεινε να ξαναπάω σε κατάστημα και αν αντιμετώπιζα την ίδια κατάσταση, τότε να καλούσα στα κεντρικά.

Μετά από δυο μέρες, πήγα στο υποκατάστημα της Άρτας. Ξανά μανά στην ουρά. Δίνω ταυτότητα και μετρώ αντίστροφα. «Βλέπω αμφισβήτηση συναλλαγής» είπε η υπάλληλος πίσω από το γυάλινο γκισέ. Της εξήγησα ότι ο λογαριασμός είναι ανενεργός, ότι στη Φιλιππιάδα μου είπαν το ίδιο και πως από τα κεντρικά της τράπεζας τα άκρως αντίθετα. Με παρέπεμψε στην «προϊσταμένη», η οποία εκείνη την ώρα εξυπηρετούσε.

Περίμενα για αρκετά λεπτά. Όταν έφτασε η σειρά μου και συγκεκριμένα μόλις πρόλαβα να κάτσω στην καρέκλα μπροστά από το γραφείο της, η «προϊσταμένη» μου γνωστοποίησε πως «δεν έχω χρόνο να ασχοληθώ με εσάς». Ζήτησα να μου εξηγήσει τι εννοούσε και κυρίως γιατί με είχε αφήσει να περιμένω. «Εντάξει, θα ασχοληθώ από το σπίτι μου μαζί σας…» ειρωνεύτηκε. Με τη ψυχραιμία μου να έχει χαθεί από προσώπου γης, τη ρώτησα αν γνωριζόμασταν και από πού προέκυπτε αυτή η… οικειότητα.

Για να μην τα πολυλογώ, οδηγηθήκαμε μαζί στον υποδιευθυντή, ο οποίος κάτι… είχε ακούσει. Ο ευγενέστατος υποδιευθυντής, το επώνυμο του οποίου είναι ίδιο με αυτό πρώην διοικητή της ΤτΕ και πρώην πρωθυπουργού, προσπάθησε να βρει λύση. Κάλεσε στο κατάστημα που άνοιξα τον λογαριασμό, αλλά ούτε εκεί μπορούσαν να εξηγήσουν τι και πώς προέκυψε η «αμφισβήτηση συναλλαγής».

Παράλληλα, εγώ είχα καλέσει το κέντρο εξυπηρέτησης πελατών, με την υπάλληλο του τηλεφωνικού κέντρου να μην μπορεί κι εκείνη με τη σειρά της να εξηγήσει τι φταίει. Σε κάποια φάση, ο επίμονος υποδιευθυντής κρατούσε με το ένα χέρι το κινητό μου τηλέφωνο και μιλούσε σε ανοικτή ακρόαση με την υπάλληλο του τηλεφωνικού κέντρου, ενώ στο άλλο χέρι είχε το ακουστικό προκειμένου να μεταφέρει τις πληροφορίες στον υπάλληλο του καταστήματος που άνοιξα τον λογαριασμό.

Τζίφος. Και πάλι άκρη δεν βγήκε. Ο υποδιευθυντής ζήτησε από τον υπάλληλο του άλλου υποκαταστήματος να κάνει «αίτηση θεραπείας» σε σχέση με την ένδειξη για «αμφισβήτηση συναλλαγής» και εν συνεχεία, σημείωσε τον αριθμό του τηλεφώνου μου για να με ειδοποιήσει όποτε και αν θα είχε νεώτερα.

Το μεσημέρι της Τρίτης (23/8), είπα να ξαναδοκιμάσω. Αυτή τη φορά επισκέφτηκα το υποκατάστημα της Εθνικής στο Μεταξουργείο. Περίμενα και πάλι να έρθει η σειρά μου για το ταμείο και όταν ήρθε μου ζητήθηκε επικαιροποίηση των στοιχείων μου. «Μα θέλω να κλείσω τον λογαριασμό…» είπα, αλλά ο υπάλληλος δεν μπορούσε να παρακάμψει το στάδιο. Προώθησα το εκκαθαριστικό μέσω mail και άκουγα τα πλήκτρα στο πληκτρολόγιο του υπαλλήλου να χτυπούν, με τρόπο που με έκαναν να πιστέψω ότι επιτέλους θα απαλλαγώ από τον βραχνά!

Αμ δε. «Μου βγάζει αμφισβήτηση συναλλαγής» είπε και ήταν λες και ζούσα deja vu. Του εξήγησα (και εκείνου) τι ταλαιπωρία είχα τραβήξει στα δύο υποκαταστήματα στην Ήπειρο, σημείωσε (κι εκείνος) τον αριθμό του τηλεφώνου μου και με διαβεβαίωσε πως θα επικοινωνήσει με τα αρμόδια τμήματα στα κεντρικά για να λυθεί το πρόβλημα. «Όταν θα έχω νεώτερα, θα σας ειδοποιήσω» ανέφερε με σιγουριά.

Μηδέν στα τρία, λοιπόν. Κι όλα αυτά για μία πράξη που θα έπρεπε να έχω καταναλώσει το πολύ μισή ώρα από τη ζωή μου. Αυτά δεν τα γράφω γιατί επιθυμώ να βρω λύση εκμεταλλευόμενος το βήμα που μου δίνει το Documento. Και ανοιχτός να μείνει ο λογαριασμός, το μόνο προσωπικό κόστος θα είναι η ώρα που θα ξοδεύω για να μου προσκομίζουν βεβαίωση με υπόλοιπο 0,58 ευρώ για τη δήλωση πόθεν έσχες και η αντιμετώπιση των ψυχαναγκασμών μου.

Το θέμα είναι ότι όπως ταλαιπωρήθηκα εγώ, έτσι ταλαιπωρούνται καθημερινά χιλιάδες πολίτες από μία τράπεζα που συμμετείχε στο μεγάλο φαγοπότι των ανακεφαλαιοποιήσεων και πρωταγωνιστεί -όπως όλα τα συστημικά πιστωτικά ιδρύματα- στο όργιο των πλειστηριασμών.

ΥΓ. Πρόεδρος της Εθνικής Τράπεζας είναι ο Γκίκας Χαρδούβελης. Ο πρώην υπουργός Οικονομικών επί πρωθυπουργίας Αντώνη Σαμαρά είχε ομολογήσει ότι… φοβήθηκε και γι΄ αυτό έβγαλε τα λεφτά του στο εξωτερικό το 2012. Εν προκειμένω, το ζήτημα είναι αν έχει μέχρι και σήμερα την ίδια άποψη για την αποτελεσματικότητα του ιδιωτικού τομέα και τους ρυθμούς λειτουργίας του Δημοσίου.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr