«Παρα τις προθέσεις μας το σχόλιο παρερμηνεύτηκε. Όχι μόνο από αυτούς που το παρερμήνευσαν επίτηδες ακριβώς γιατί καταλάβαιναν τη στόχευση του. Αλλά από κανονικούς ανθρώπους κι από φίλους μας.»
Athens Voice.
Μπερδεύτηκα. Με μπέρδεψαν. Άραγε τι είναι κανονικός άνθρωπος; Είμαι ένας κανονικός άνθρωπος; Γιατι αμφιβάλω αν είμαι κανονικός; Όταν περπατώ στον δρόμο, όταν μπαίνω στο μετρό, όταν ψωνίζω στο σούπερ μάρκετ ξεχωρίζω; Άραγε οι μανάδες με δείχνουν στα βλαστάρια τους και κάτι τους ψιθυρίζουν; Φαντάζομαι να μήν γίνουν όπως εγώ. Είμαι κάπως; Είμαι κάπως παράξενος; Φαίνεται έντονα; Ή είναι ανεπαίσθητο; Είμαι μη κανονικός; Είμαι μη κανονικός άνθρωπος; Είμαι άνθρωπος; Κι αν είμαι άνθρωπος, τι άνθρωπος είμαι; Η αλήθεια είναι ότι τόσο καιρό δεν ένοιωθα και πολύ κανονικός. Απλά δεν βρισκόταν κάποιος να με ενημερώσει. Οι φίλοι μου μεροληπτούσαν και κάλυπταν την μη κανονικότατα μου. Ή δεν την κατανούσαν. Ίσως και αυτοί δεν ήταν κανονικοί, οπότε δεν καταλάβαιναν την κατάντια μου. Και την δική τους. Καλά που δεν ζουν οι γονείς μου να δουν τα χάλια μου. Όμως αυτοί με επηρέασαν με τις αρχές και τα πιστεύω τους. Πως με κατάντησαν έτσι; Υποψιάζομαι ότι κι αυτοί δεν ήταν κανονικοί άνθρωποι. Δυστυχώς δεν το καταλάβαινα όσο ζούσαν για ν’ αντιδράσω. Μύλος. Και τα παιδιά μου; Πώς να κρυφτείς απ’ τα παιδιά; Έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα. Τι να τους πω;
Έπρεπε ήδη να έχω γίνει κανονικός άνθρωπος. Κι αν γινόμουν κανονικός άνθρωπος τι θα συνέβαινε; Τι άνθρωπος θα ήμουν; Θα με θαύμαζα; Θα με θαύμαζαν; Ή θα με σιχαινόμουν;
Μήπως όταν θα με έβλεπαν οι μαμάδες, θα με έδειχναν και κάτι θα ψιθύριζαν στα πιτσιρίκια τους; Φαντάζομαι να μην γίνουν όπως εγώ. Όταν περπατούσα στον δρόμο, όταν έμπαινα στο μετρό, όταν ψώνιζα στο σούπερ μάρκετ θα ξεχώριζα; Για καλό ή για κακό άραγε; Γιατί είμαι τόσο μπερδεμένος;
Όταν ήμουν μικρός και έτρωγα μακαρόνια με κιμά, πρώτα έτρωγα τα μακαρόνια και μετά τον κιμά.
Ίσως γι αυτό κατάντησα αυτό που είμαι. Μου το λεγε κι η γιαγιά μου. Το κανονικό είναι να τρως τα μακαρόνια μαζί με τον κιμά. Κάθε άλλος συνδυασμός ξεφεύγει απ’την κανονικότητα. Που να φανταζόμουν πόσο καθοριστικό θα ήταν αυτό για την ζωή μου! Τα μακαρόνια με τον κιμά!
Τόσα χρόνια κορόιδευα τον εαυτό μου. Προσποιούμουν τον κανονικό. Όλα έχουν ένα τέλος. Έφτασε ο κόμπος στο χτένι. Έπεσαν οι μάσκες. Αποκαλύφθηκα. Όλοι με περιφρονούν.
Και γω περιφρονώ τον εαυτό μου. Όμως θ’αλλάξω. Θ`αλλάξω άμεσα. Τώρα. Σήμερα. Την Κυριακή.
Σ’ ευχαριστώ ω Athens Voice που με ξύπνησες. Σου δίνω τον λόγο μου ότι θα γίνω άνθρωπος..
Άνθρωπος κανονικός.. Όπως οι φίλοι σας.
Την Κυριακή θα ψηφίσω Μητσοτάκη!
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr
