Ο βιασμός

Του Ανδρέα Παράσχου

Αντί να κηρύξουν τριήμερο πένθος οι πολιτικοί, που ανάγκασαν, με τις παραλείψεις, τη διαπλοκή και τη ρεμούλα, την Κύπρο να φτάσει να δανειστεί 17,5 δις για να μην καταρρεύσει το σύστημα (!), βγήκαν όλοι με δηλώσεις ανακούφισης επειδή έστω και την υστάτη έγινε δυνατό να καταλήξουμε σε συμφωνία με την Τρόικα.

Άμα κάποιος διαγράψει τα ονόματα μπροστά από τις δηλώσεις, δύσκολα θα καταλάβει σε ποιο κομματικό χώρο ανήκει ο κάθε φορέας των δηλώσεων. «Είδαμε σημάδια σοβαρής υπευθυνότητας εκ μέρους της κυβέρνησης και πρέπει όλοι μαζί, δεξιοί και αριστεροί, να εργαστούμε με υπευθυνότητα για να κερδηθεί το στοίχημα», είπε ο Αβέρωφ Νεοφύτου του ΔΗΣΥ, βγαίνοντας από τ’ αριστερά. Ο Άντρος Κυπριανού του ΑΚΕΛ, ως εάν να είναι αντιπολίτευση, δήλωσε ότι «ο δρόμος δεν τελειώνει εδώ και οι διαπραγματεύσεις θα συνεχιστούν για να ξεκαθαρίσουν πολλές λεπτομέρειες και πτυχές του μνημονίου». Σαν ο σοφότερος της πολιτικής ομηγύρεως εμφανίστηκε ο Νικόλας Παπαδόπουλος διακηρύττοντας ότι «θα πρέπει όλοι να αναλάβουν το καθήκον να εξηγήσουν στο λαό την αναγκαιότητα των επώδυνων μέτρων για εξυγίανση της οικονομίας και να μπορέσει η Κύπρος να σταθεί ξανά στα πόδια της».

Πώς όμως η Κύπρος θα σταθεί ξανά στα πόδια της και ποια είναι η Κύπρος που θα μείνει όρθια για μας και ποια για σας, ω πολιτικοί της διαπλοκής και της κομπίνας, όταν μας φορτώνετε ένα δάνειο της τάξης των 17,5 δις. Δηλαδή ένα δάνειο όσο το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν της Κύπρου για ένα χρόνο. Τουτέστιν, αν όλος ο πληθυσμός του νησιού στις ελεύθερες περιοχές, για ένα χρόνο, δεν φάει, δεν πιεί, δεν καταναλώσει οτιδήποτε, ούτε καν ηλεκτρικό ρεύμα, νερό και καύσιμα και όσα παράγει και όλους τους μισθούς και τις εισπράξεις του τα δίνει στο χρέος του Μνημονίου, τότε μέσα σε δώδεκα μήνες θα ξοφλήσουμε.
Αυτό είναι φυσικά αδύνατο να γίνει σε ένα χρόνο μέσα διότι, εκτός των άλλων, συνεπακόλουθο του Μνημονίου είναι ότι η δανειακή αυτή σύμβαση θα μας οδηγήσει σε βαθύτερη ύφεση και μεγαλύτερη ανεργία. Δηλαδή σε μείωση του ΑΕΠ που σήμερα είναι όσο και το δάνειο. Άρα; Ο χρόνος απόλυτης νηστείας δεν θα φτάνει για να ξοφλήσουμε διότι θα δουλεύουν λιγότεροι και θα εισπράττουμε λιγότερα.

Σήμερα, όπως λέει η Τρόικα κι εμείς συμφωνούμε, χρειαζόμαστε 17,5 δις για να τα βγάλουμε πέρα με ένα τριετές πρόγραμμα. Σε αυτά τα 17,5 δις, κάποιοι ξεχνούν σκοπίμως ότι πρέπει να προστεθούν κι άλλα δάνεια που εκκρεμούν, όπως το ρωσικό των 2,5 δις που λήγει το 2017 και άλλα 12 δις, όπως με πληροφορούν οι συνάδελφοί μου του οικονομικού ρεπορτάζ, που έχουμε ήδη συνομολογήσει και θα πρέπει έτσι κι αλλιώς να αποπληρώνουμε. Όλα αυτά μαζί κάνουν το επαχθές πακέτο να ξεπερνά το εκκωφαντικό ποσό των 30 δις και το χρέος μαζί και τις ζωές μας μη βιώσιμα. Όταν όμως έχεις δανειστεί και δεν σε φτάνουν αυτά που βγάζεις για να επιβιώσεις και να πληρώνεις τις δόσεις σου, δύο τινά μπορούν να συμβούν, είτε να καταφύγεις σε δεύτερο δάνειο είτε να δέσεις ένα σχοινί στο λαιμό σου και να αυτοκτονήσεις. Επειδή όμως οι χώρες δεν μπορούν να δέσουν σχοινί στο λαιμό τους, καταφεύγουν σε δεύτερο δάνειο και σε τρίτο. Όπως ακριβώς έγινε και με την Ελλάδα.
Έτσι και η Κύπρος θα καταφύγει και σε δεύτερο και τρίτο μνημόνιο. Διότι όσο κι αν μας πουλάνε φούμαρα οι ταγοί μας, το φυσικό αέριο δεν πρόκειται να μας βγάλει από την ανέχεια που θα βιώσουμε τα επόμενα πέντε χρόνια τουλάχιστον, αφού τόσο θα χρειαστεί ώστε να μπορούμε να το πουλάμε. Όσα ακούσατε να σας λένε για τη διάσωση του δικαιώματός μας να διαχειριζόμαστε το φυσικό μας αέριο είναι για να μας χρυσώσουν το χάπι. Όταν είσαι στο έδαφος κι ο άλλος σού έχει το πιστόλι στο κεφάλι, όρους δεν βάζεις.
Το διοικείν εστί προβλέπειν, κατά τον αρχαίο στρατηγό Αλκιβιάδη, κι οι δικοί μας ταγοί αστοχούν κατά συρροήν εδώ και πολλά χρόνια, έχοντας όμως διασφαλίσει τα καλά και συμφέροντα του δικού τους περιβάλλοντος. Τώρα, καλούν τον κόσμο να κάνει υπομονή και λιτότητα για να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες του μνημονίου, σαν να μας λένε: «Αν δεν μπορείς να αποφύγεις τον βιασμό, τουλάχιστον απόλαυσέ τον». Πολύ θα ήθελα να μπορούσα να το πω εγώ στους πολιτικούς το ίδιο, όμως από την άλλη η συνείδησή μου με σκουντά υπενθυμίζοντάς μου ότι ο κάθε λαός έχει την ηγεσία που του αξίζει.

Ο Ανδρέας Παράσχος διευθύνει την Κυπριακή έκδοση της Καθημερινής www.kathimerini.com.cy

www.kathimerini.com.cy

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr