Ο Τραμπ έστειλε τον Πενς να μείνει σε δικές του εγκαταστάσεις με το… αζημίωτο

Ο Αμερικανός αντιπρόεδρος, Μάικ Πενς, και η ομάδα που τον συνοδεύει -στην οποία περιλαμβάνονται και μέλη της οικογένειάς του-βρίσκεται αυτήν την εβδομάδα σε περιοδεία στην Ευρώπη. Το πρόγραμμά του περιλαμβάνει συναντήσεις κορυφής και στην Ιρλανδία και ο Πρόεδρος, Ντόναλντ Τραμπ, κανόνισε ο αντιπρόεδρός του να μείνει στις πολυτελείς εγκαταστάσεις γκολφ, ιδιοκτησίας του, στο Ντούνμπεγκ της δυτικής Ιρλανδίας, αλλά με το… αζημίωτο.

Όπως σημειώνει το περιοδικό Altantic, για τις μετακινήσεις του στο Δουβλίνο -όπου είναι προγραμματισμένες οι συναντήσεις του- ο Πενς θα χρειαστεί μία ώρα πτήσης προς και από το Ντούνμπεγκ, όμως αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα για τον Τραμπ. Μπορεί το περιβάλλον τού Πενς να μη γνωρίζει επακριβώς πόσο κοστίζει η διαμονή στο Έμεραλντ Άιλ του Τραμπ, όμως το αμερικανικό Δημόσιο είναι βέβαιο πως θα καταβάλλει στον Πρόεδρο πολλές χιλιάδες δολάρια, όπως μεταδίδουν ξένα ΜΜΕ και αναμεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.

Τα παράπονα για το κόστος των μετακινήσεων των ηγετών αποτελούν μία σταθερή μεμψιμοίρια από μέρους των πολιτών και των μέσων ενημέρωσης, όμως στην περίπτωση του Τραμπ η τόσο διαδεδομένη αυτή πρακτική του έχει πάψει πλέον να απασχολεί. Ο Πρόεδρος χρησιμοποιεί τόσο συχνά το αξίωμά του για να μεταγγίζει χρήματα στις επιχειρήσεις του -όπως τις συχνές διαμονές του σε εγκαταστάσεις που του ανήκουν χρεώνοντας για αυτήν τη διαμονή το αμερικανικό Δημόσιο -που πλέον δεν αποτελεί έκπληξη.

Όμως, αυτή η περίπτωση είναι ακόμη πιο ιδιάζουσα, καθώς ο Τραμπ όχι μόνο προέτρεψε και τον αντιπρόεδρό του να κάνει το ίδιο με εκείνον, αλλά και να πληρώσει από την τσέπη του τον Πρόεδρο, εφόσον για τη διαμονή της συζύγου του και της αδελφής της στις εγκαταστάσεις του Έμεραλντ Αιλ θα πληρώσει από το δικό του πορτοφόλι, αφού δεν περιλαμβάνονται στην επίσημη αποστολή.

Όπως δηλώνει ο προσωπάρχης του Πενς, Μαρκ Σορτ, «δεν ήταν μία διαταγή» αλλά μάλλον «μία πρόταση, του είδους “ε και δεν μένεις στο σπίτι μου;”».

Βέβαια η πρόταση του Τραμπ να προσφέρει το σπίτι του δεν ήταν με το αζημίωτο, καθώς δεν τον κάλεσε μεγάθυμα ως φιλοξενούμενο. Περισσότερο πειθανάγκασε τον Πενς να ξοδεύσει προς όφελός του χιλιάδες δολάρια.

Μάλιστα, αυτή η διαμονή αποτελεί διπλό κέρδος για τον Τραμπ, όχι μόνο γιατί θα του αποφέρει χρηματικά κέρδη, αλλά ιδίως γιατί αποτελεί μία δωρεάν διαφήμιση για τις εγκαταστάσεις του. Όπως προσθέτει το Atlantic, ο Πρόεδρος έχει αποδείξει και στο παρελθόν πώς να δημιουργεί προστιθέμενη αξία στις επιχειρήσεις του.

Εξάλλου, ο Πενς έχει ισχυρούς δεσμούς με την περιοχή του Ντούνμπεγκ, καθώς εκεί ζούσε η γιαγιά του. Ως δικαιολογία, άλλωστε, για την επιλογή του τόπου διαμονής του προβλήθηκε το μέγεθος της ομάδας που τον συνοδεύει. Βεβαίως, μπορεί κάποιος, κάλλιστα, να αντιτείνει πως κι άλλοι Πρόεδροι και αντιπρόεδροι των ΗΠΑ έχουν επισκεφθεί στο παρελθόν την Ιρλανδία και πάντοτε έβρισκαν κατάλληλα καταλύματα για τις πολυπληθείς ομάδες των συνεργατών τους.

Θέλοντας και μη ο Πενς ήδη είναι συνένοχος του Τραμπ στην προσπάθειά του να εκμεταλλευθεί προς όφελός του το αμερικανικό Δημόσιο. Σύμφωνα με το Daily Beast, η ομάδα του Πενς ήδη έχει ξοδεύσει πάνω από 200.000 δολάρια για διαμονές σε εγκαταστάσεις του Τραμπ από το 2017.

Ο ίδιος ο Τραμπ ελεεινολογεί διαρκώς τη «μοίρα του» που έγινε Πρόεδρος. «Μου κοστίζει από 3 έως 5 εκατ. δολάρια να είμαι Πρόεδρος», τονίζει διαρκώς. Κάτι που είναι δύσκολο να το αντιληφθεί κανείς γιατί ο Τραμπ, αντιθέτως προς άλλους Προέδρους, δεν έχει δημοσιεύσει τις φορολογικές δηλώσεις του. Μολαταύτα είναι γεγονός πως οι ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις του Τραμπ, όπως το Mar-a-Lago, Bedminster, Trump International Hotel , οι άλλες ιδιοκτησίες του στο Σικάγο και τη Σκωτία, γνωρίζουν «χρυσές ημέρες» χάρις στο brand-name που έχει δημιουργήσει ο ιδιοκτήτης τους. Παράλληλα, ο Τραμπ προωθεί το παραθεριστικό κατάλυμμα ιδιοκτησίας του Doral στο Μαϊάμι ως τοποθεσία διοργάνωσης της επόμενης G7 του 2020, όπως πληροφορεί η Washington Post.

Η μεμψιμοίρια του Τραμπ για το «προσωπικό κόστος» της Προεδρίας έχει να κάνει περισσότερο με τα ελατήρια που τον ώθησαν να θέσει υποψηφιότητα. Ο Τραμπ επιδίωξε περισσότερο τη δημοσιότητα απ’ ότι την εκλογή του. Και όταν εξελέγη, αρνήθηκε να μεταβιβάσει σε τρίτον ή σε κάποιο καταπίστευμα τον έλεγχο των επιχειρήσεών του προκειμένου να αναλάβει την Προεδρία -όπως είχαν κάνει οι προκάτοχοί του- αλλά διευθύνει προσωπικά ό,τι φέρει «με χρυσά γράμματα το όνομά του». Όταν χρειάστηκε να επιλέξει μεταξύ του δημοσίου συμφέροντος και του ιδιωτικού κέρδους, ο Τραμπ επέλεξε και τα δύο.

Το παράδοξο είναι πως οι Δημοκρατικοί αντίπαλοί του έχουν επιτρέψει στον Τραμπ να ασχολείται ανενόχλητος με τις δουλειές του. Μπορεί να έχουν προσφύγει για κάποιες από τις δραστηριότητές του -όπως για χρήματα που έχει διαθέσει για να καλύψει κάποιες ύποπτες υποθέσεις του- όμως εν γένει δεν έχουν ασχοληθεί με τις παράλληλες επιχειρηματικές δραστηριότητές του.

Την ίδια στιγμή, οι επιχειρήσεις Τραμπ εξακολουθούν να κερδίζουν χρήματα από περιπτώσεις όπως του Ντούνμπεγκ.