Ο συγγραφέας Γιάννης Σολδάτος αποχαιρετά τον Γιώργο Μιχαηλίδη

Ο Γιάννης Σολδάτος είναι σκηνοθέτης, θεατρικός συγγραφέας, βιογράφος, ερευνητής του κινηματογράφου, παραγωγός τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών παραγωγών. Εκδότης επίσης στον ”Αιγόκερω” με μια σπάνια κινηματογραφική – και όχι μόνο – βιβλιογραφία. Με τον Γιώργο Μιχαηλίδη υπήρξαν φίλοι και συνεργάτες. Ο Αντώνης Μποσκοΐτης του ζήτησε να γράψει αποκλειστικά για το koutipandoras.gr έναν χαιρετισμό για τον σκηνοθέτη που έφυγε από τη ζωή και τον ευχαριστεί για την άμεση ανταπόκρισή του, γνωρίζοντας πως πάντα έχει ενδιαφέροντα πράγματα να αφηγηθεί.

«Ανοιχτό Θέατρο», κάπου στην Κυψέλη και ένα περιοδικό μαζί, ομότιτλο, και ένας άνθρωπος που ερχόταν από το «Θέατρο της Νέας Ιωνίας», μύθος στη δεκαετία του ’70, για τους περί τη θεατρική Ιερουσαλήμ τυρβάζοντες και μετά στου Γκύζη.

Σαίξπηρ, Μπομαρσαί, Φορντ, Στρίντμπεργκ, Βέντεκιντ, Τσέχωφ, Αριστοφάνης, Αντρέγιεφ, Μιχαηλίδης, Μαίτερλινγκ, Σνίτσλερ, Αισχύλος, Γιαλαμάς, Μπρεχτ, Μίλλερ, Μάτεσις, Μπέργκμαν, Καμπανέλης, Βιτράκ, Ελευθερίου, Δούκα, Κουμανταρέας, συγγραφείς που τίμησαν το θέατρό του και τους τίμησε μοναδικά. Και λίγο πριν την τελευταία αυλαία του ιστορικού θεάτρου, το δικό μου «Όταν ο Σκαρίμπας κήρυξε τον πόλεμο κατά της Χαλκίδας». Αμέσως μετά αυλαία το 2008.

Για έναν άνθρωπο σαν εμένα που έμαθε να σέβεται και να τιμά περίσσεια τους πολύ μεγάλους σε κάθε είδος τέχνης, αυτό ήταν αναπάντεχο και ήταν το πρώτο μου έργο. Μάλλον πιο πριν έγραψα μια μαύρη κωμωδία που όταν τη διάβασε για να μου πει τη γνώμη του, γιατί είναι και από τους κορυφαίους μας συγγραφείς, μου συνέστησε να την πετάξω. Δεν ξανάγραψα για δυο-τρία χρόνια και όταν κάποια συγκυρία με οδήγησε στον Σκαρίμπα και το διάβασε, θυμάμαι το διάλογό μας: «Επιφανειακά μοιάζει ρηχό, αλλά ο σκηνοθέτης που θα καταλάβει τι κρατάει στα χέρια του θα κάνει την παράσταση της ζωής του. Αν το είχα…» «Το έχεις, θα το πετούσα αν μου μιλούσες όπως πριν δυο χρόνια…» «Καλά…»

Έπεσαν πάνω του και πάνω στο θέατρο του χίλια δαιμόνια και δεν έκανε την παράσταση της ζωής του, αλλά απλά μια μεγάλη παράσταση και όταν ένας συγγραφέας απολαμβάνει μια τέτοια παράσταση από έναν τέτοιο σκηνοθέτη σιωπά». Σιώπησα και γίναμε στενοί φίλοι. Μου ζήτησε να γράψω το Θεόφιλό μου που αργότερα τον έπαιξε ο Μόρτζος με τίτλο «Όταν ο Θεόφιλος συνάντησε την ερωτευμένη απελπισθείσα». Ξεκινήσαμε πρόβες και ο Γιώργος αρρώστησε. Εγώ, ο τυχερός, στη συγγραφική θεατρική μου καριέρα στάθηκα και πάλι άτυχος. Έφτασα στη βρύση, ήπια πολύ νερό, αλλά δεν ξεδίψασα. Τι να πω τέτοιες ώρες, Γιώργο…

Θυμάσαι τότε στην Κρήτη που ήμασταν με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο; Ο Θόδωρος με ρώτησε: «Αλήθεια, πώς θα είναι ο Γιώργος γυμνός;» «Πώς σου ήρθε;» «Θέλω να κάνει τον άνθρωπο-πουλί που πέφτει γυμνός από ψηλά και σκοτώνεται». Η σκηνή αυτή ήταν για την τελευταία ταινία του Θόδωρου και δεν γυρίστηκε, γιατί ο Θόδωρος πέταξε ψηλά. Δεν ήθελες να το πιστέψεις. Τώρα πέταξες κι εσύ…

Τι να τις κάνεις τις ευχές τέτοιες δύσκολες ώρες.

Γιάννης Σολδάτος 23 Οκτωβρίου 2018