Ήταν πρωί Τρίτης όταν μέσω των σόσιαλ μίντια έπεσε στην αντίληψη μου ένα “χοντρό φάουλ” του Σωκράτη Μάλαμα στην συναυλία του στο Ρέθυμνο το προηγούμενο βράδυ ή τουλάχιστον αυτό μπορούσε να καταλάβει κανείς με όσα διάβαζε…
Σχολιάζοντας την διάθεση “κανιβαλισμού” που αναπτύχθηκε τόσο εύκολα και τόσο άμεσα, ακόμα κι από άτομα που με τεράστια και προβληματική ευκολία έτρεξαν να αναπαράξουν το “ατόπημα” όπως το διάβασαν και χωρίς καν να σκεφτούν ότι ίσως και να μην έγινε ακριβώς έτσι, δυστυχώς διαπιστώνεται μια ολοένα και πιο πλατιά διάθεσή “κανιβαλισμού” και μεταφοράς σε άλλα πεδία δράσης των όντως σημαντικών και άξιων προς κοινωνική συζήτηση και διαπάλη παθογενειών μιας κοινωνίας που βουλιάζει στον βούρκο των τηλεδικών, της στρεβλής αναπαραγωγής της αλήθειας και της ανθρωποφαγίας.
Η ευκολία με την οποία κάνεις πόσταρε κάτι για το περιστατικό δεν απέχει καθόλου από την ευκολία με την οποία θα άκουγε το βίντεο που πέρασε στα “ψιλά” και στο οποίο ακούγεται η τοποθέτηση του καλλιτέχνη και η οποία θα ακύρωνε τους σχεδόν θρησκόληπτους αφορισμούς.
Παρεμπιπτόντως προσωπικά θεωρώ ότι στην παρούσα κατάσταση καμία αξία δεν έχει η …”υπενθύμιση” της θέσης -με την σωστή πλευρά- που ‘χει πάρει ο ίδιος ο Σωκράτης διαχρονικά και πολλάκις για επίκαιρα κοινωνικοπολιτικά ζητήματα, θέση όχι μόνο μέσω δηλώσεων αλλά και με φυσική παρουσία και προσφορά της τέχνης του.
Κάτι τέτοιο πιθανά να είχε αξία αν τα λεγόμενα του όντως απείχαν από την στάση που συνεπώς κρατάει και παράλληλα αν η όλη “κριτική” που ασκήθηκε είχε βάση κι ο τρόπος που ασκήθηκε αυτή δεν προσομοίαζε με πρακτικές που θα έπρεπε να ήταν ξένες σε άτομα με σωστές κοινωνικές ανησυχίες.
Δυστυχώς κάτι τέτοιο δεν έγινε.
Αντίθετα στήθηκε με ευκολία μια ακόμα αρένα για χάρη της οποίας ούτε η αλήθεια αναπαράχθηκε (σκόπιμα ή άθελά μερικών), ενώ παράλληλα καταληκτικά ούτε το πραγματικό πεδίο αντιπαράθεσης αναδείχθηκε κι αυτό καθιστά προβληματική όχι μόνο την κριτική αλλά και την συνολική αντιπαράθεση με τον πραγματικό εχθρό και τους υπερασπιστές του χαρούμενος να παρακολουθούν την ανθρωποφάγα συμπεριφορά με ανακούφιση…
Η διαπλοκή, το ξέπλυμα χρήσιμων για το σύστημα ατόμων και η κοινωνική αδικία πάνε χέρι χέρι με το σύστημα που τους καλύπτει και σίγουρα όσο η μπάλα θα πηγαίνει στην εξέδρα και από τους αδικημένους θα συνεχίσουν να περπατούν χωρίς φόβο…
Γράφει ο Γ.Β.
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr
