Ένας διαφορετικός top class ποδοσφαιριστής
Yπάρχει ένα στερεότυπο για τον μέσο ποδοσφαιριστή, το οποίο συχνά καταρρίπτεται. Ο Χουάν Μάτα, το κάνει συνεχώς. Ένας ποδοσφαιριστής με μεγάλη καριέρα, διεθνής με την Ισπανία, πρωταγωνιστής στην Αγγλία αρχικά με την Τσέλσι και από το 2014 με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ένας ποδοσφαιριστής όμως, που ανέκαθεν πρέσβευε κάτι διαφορετικό. Ο Χουάν Μάτα έχει δύο πτυχία. Σπούδασε επικοινωνία και δημοσιογραφία στο Πανεπιστήμιο της Μαδρίτης, καθώς ξεκίνησε την καριέρα του από τη δεύτερη ομάδα της Ρεάλ, συνεχίζοντας μάλιστα όταν πήρε μεταγραφή για τη Βαλένθια. Έπειτα, τον καιρό που πρωτοπήγε στην Τσέλσι, συνέχισε με πρόγραμμα εξ’ αποστάσεως στη φυσική αγωγή και την επιστήμη του αθλητισμού. Όταν ρωτήθηκε σχετικά από τον Independent, για το πώς μπορεί να συνδυάζει το εντατικό πρόγραμμα ενός επαγγελματία ποδοσφαιριστή στο κορυφαίο επίπεδο με τις σπουδές, είχε απαντήσει: «Δεν νομίζω ότι το ποδόσφαιρο και οι σπουδές γίνονται κατά αποκλειστικότητα. Είμαι επικεντρωμένος στην ποδοσφαιρική μου καριέρα, αλλά παράλληλα απολαμβάνω κι άλλα πράγματα, όπως το να σπουδάζω». Ο Μάτα έμαθε άπταιστα αγγλικά από τον πρώτο του χρόνο στο Λονδίνο, αποφεύγει τις φανταχτερές εξόδους και τα πανάκριβα αμάξια, τις χλιδάτες διακοπές και την προβολή.
Έχει αποδείξει, άλλωστε, ότι για εκείνον τα χρήματα δεν είναι το παν. Τόσο το 2017, όταν απέρριψε μια άκρως δελεαστική πρόταση από την Κίνα, επειδή «είμαι καλά στο Μάντσεστερ και αγαπώ τους ανθρώπους εδώ». To απέδειξε και τώρα, όταν δέχθηκε να μείνει στο Old Trafford παρά το «ψαλίδι» στις αποδοχές του και παρότι είχε, σύμφωνα με τον πατέρα του, αρκετές προτάσεις από ομάδες επιπέδου Champions League. Είναι, επίσης, ένας ποδοσφαιριστής που ο μεστός και καλλιεργημένος χαρακτήρας του εκφέρεται πολύ συχνά μέσω των κειμένων που αναρτά σε blogs, μέσω των συνεντεύξεών του, μέσω των Social Media που χειρίζεται, εντελώς διαφορετικά από ό,τι η πλειοψηφία των ποδοσφαιριστών. Για όσους δεν είχαν κατανοήσει την προσωπικότητα που συνοδεύει έναν υψηλής αξία ποδοσφαιριστή, ο Μάτα φρόντισε να το αποδείξει μέσω του Common Goal. Toυ δικού του οράματος για να επιστρέψει το ποδόσφαιρο κάτι πίσω στην κοινωνία. Του δικού του τρόπου, για να αποκτήσει επιτέλους η ελίτ του ποδοσφαίρου, από τα χέρια της οποίας περνούν αμέτρητα χρήματα, έναν σκοπό.
Το Common Goal
Έτσι, ο Χουάν Μάτα αποφάσισε να δημιουργήσει τη δική του πρωτοβουλία, έναν οργανισμό που θεωρητικά θα αναλάμβανε να κάνει κάτι απλό. Έναν μήνα μετά την επίσκεψη του σε φτωχογειτονιά της Βομβάης στην Ινδία, όπου είδε την κατάσταση όπου ζουν παιδιά και αφού μίλησε μαζί τους, ανακοίνωσε μέσω του The Players Tribune τον Αύγουστο του 2017 το πρότζεκτ του. Ήταν μέσα στην μεταγραφική περίοδο, σε μια σεζόν όπου τα ποσά για μεταγραφές εκτοξεύτηκαν στα ύψη. Αμέτρητα εκατομμύρια για μεταγραφές, για συμβόλαια, για προμήθειες, κατηγορίες για προσπάθειες φοροαποφυγής, εμπορευματοποίηση και τα πάντα να γυρίζουν γύρω από το χρήμα, το βασικό αυτό συστατικό του σύγχρονου ποδοσφαίρου. Ο Ισπανός θέλησε να δείξει πως υπάρχει ακόμα κάτι που δεν έχει χαθεί.
Αφού ανέδειξε διαφορετικές στιγμές από τη ζωή και την καριέρα του και το πώς οδηγήθηκε στην ιδέα, κατέληξε: «Σκέφτηκα όλα όσα μου έχει δώσει το ποδόσφαιρο. Και σκέφτηκα ποια θα ήθελα να είναι η κληρονομιά μου. Ήξερα πόσο τυχερός είμαι που είχα τις ευκαιρίες που μου παρουσιάστηκαν κι ότι δεν έχουν όλοι μια οικογένεια σαν τη δική μου. Και παρότι έχω εμπλακεί με φιλανθρωπίες στο παρελθόν, ήθελα κάτι διαφορετικό. Ήθελα να διαβεβαιώσω ότι κι άλλα παιδιά θα πάρουν ευκαιρίες. Ξεκινώντας, λοιπόν, από σήμερα, διαθέτω το 1% του μισθού μου στο Common Goal, ένα συλλογικό fund, το οποίο θα φέρει εις πέρας η βραβευμένη ΜΚΟ streetfootballworld, το οποίο υποστηρίζει ποδοσφαιρικές φιλανθρωπίες σε όλον τον κόσμο» Υπό την ομπρέλα της πρωτοβουλίες βρίσκονται 120 οργανισμοί, οι οποίοι λειτουργούν σε 80 χώρες και υπολογίζεται ότι η δράση τους αγγίζει 2.3 εκατομμύρια ανθρώπους.
Ο Μάτα προσκάλεσε τους συναδέλφους του να στηρίξουν την πρωτοβουλία, προσθέτοντας πως: «Τώρα εστιάζουμε στο πώς να συγκεντρώσουμε χρήματα από ποδοσφαιριστές, αλλά μακροπρόθεσμα ο στόχος είναι το 1% από τα έσοδα ολόκληρης της ποδοσφαιρικής βιομηχανίας να πηγαίνει σε ποδοσφαιρικές φιλανθρωπίες βάσης, που δυναμώνουν την κοινότητα μέσω του αθλητισμού». Το 1% σε πρώτη ανάγνωση ίσως μοιάζει πενιχρό, όμως για μια αγορά όπως αυτή του ποδοσφαίρου, μπορεί να κάνει θαύματα. Σκεφτείτε το λίγο. Ο Εντέν Αζάρ κόστισε 100 εκατομμύρια ευρώ στη Ρεάλ Μαδρίτης. Σκεφτείτε πόσα πράγματα μπορούν να γίνουν με ένα εκατομμύριο. Μόνο οι απολαβές του Μάτα, του Κιελίνι και του Χούμελς υπολογίζεται ότι προσφέρουν πάνω από 200.000 ευρώ το χρόνο. Αν ο Μάτα καταφέρει να πείσει όλη την ποδοσφαιρική βιομηχανία να υιοθετήσει τον σκοπό του, τότε μπαίνουν στο παιχνίδι τηλεοπτικά δικαιώματα και άλλα αστρονομικά έσοδα. Τον Φεβρουάριο του 2018 τα τηλεοπτικά δικαιώματα της Premier League πουλήθηκαν για 4.45 δις. Το 1%, είναι 44.5 εκατομμύρια.
Μια διαφορετική προοπτική
Από τον αγώνα ενάντια του HIV στη Νιγηρία, μέχρι την προώθηση της ειρήνης στην Κολομβία και την καταπολέμηση της νεανικής ανεργίας στην Ευρώπη, το Common Goal διαθέτει ένα ευρύ δίκτυο από ποδοσφαιρικές ΜΚΟ σε όλες τις ηπείρους. Παρουσιάζει αποτελέσματα, συνεντεύξεις, στατιστικά από τις δράσεις προκειμένου οι συμμετέχοντες να γνωρίζουν πώς ακριβώς διανέμονται τα χρήματα. Πρόκειται, δηλαδή, για μια διαφανή διαδικασία, με ξεκάθαρη στόχευση, πρόσωπα και συνεργάτες «Το Common Goal σου δίνει ένα διαφορετικό συναίσθημα για το τι είναι να είσαι ποδοσφαιριστής, μια διαφορετική προοπτική για την δύναμη του ποδοσφαίρου στον κόσμο. Το ποδόσφαιρο μπορεί να ενώσει τους ανθρώπους όπως τίποτε άλλο και συνδυάζεται με οικονομικά οφέλη, μια πολύ μεγάλη οικονομική δύναμη. Δημιουργήσαμε αυτό το κίνημα και είμαστε χαρούμενοι με το πώς πηγαίνει. Σε λιγότερο από δύο χρόνια περισσότεροι από 70 παίκτες έχουν δηλώσει “παρών”, μεγάλες εταιρείες, ομάδες, Ομοσπονδίες, όλοι θέλουν να βοηθήσουν άλλους που δεν ζουν στις ίδιες συνθήκες, να τους βοηθήσουν ώστε το μέλλον τους να τους ανήκει. Αλλά πάνω από τη δωρεά είναι η πράξη που αντανακλάται σε αυτά που μπορεί να κάνει ο καθένας από εμάς, ώστε να κάνει τον κόσμο ένα πιο ισορροπημένο μέρος. Δημιουργήσαμε αυτό το κίνημα, μια απόδειξη για το πώς μπορούμε να τα καταφέρουμε», έλεγε ο Μάτα στο BBC.
Οι δηλώσεις του έγιναν τον Μάρτιο. Δύο μήνες μετά, το Common Goal είχε περάσει τους 100 υποστηρικτές. Παίκτες από το κορυφαίο επίπεδο του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, όπως ο Τζιόρτζιο Κιελίνι, ο Ματς Χούμελς, ο Κάσπερ Σμάιχελ, γυναίκες, προπονητές, οπαδικά Trust όπως αυτό της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, το αμερικανικό University Soccer, ο πρόεδρος της UEFA Αλεξάντερ Τσεφέριν και αρκετοί ακόμα φορείς. Φυσικά, χρειάζεται ακόμα περισσότερη υποστήριξη. Αρκετές ευρωπαϊκές ομάδες έχουν τα δικά τους Ιδρύματα, τα οποία κάνουν σημαντική δουλειά, κυρίως στην Αγγλία ή σε ομάδες όπως η Μπαρτσελόνα. Το Common Goal είναι όμως ακριβώς αυτό που λέει το όνομά του: Ένας κοινός στόχος. Μια προσπάθεια από ένα πρόσωπο που ξεχωρίζει στο χώρο, να θυμίσει στο ποδόσφαιρο από που πραγματικά προέρχεται. Αν τα καταφέρει, θα γράψει ιστορία.