«Κανένα από τα μέτρα που περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα προσαρμογής για την Ελλάδα δεν αποβλέπει στη σκόπιμη παραβίαση συνταγματικών διατάξεων» αυτή την αφοπλιστική απάντηση έδωσε ο ευρωπαίος Επίτροπος Όλι Ρεν στον Νίκο Χουντή, ο οποίος έθετε θέμα επανειλημμένης και συνειδητής παραβίασης του ελληνικού Συντάγματος με την σύμπραξη της ελληνικής κυβέρνησης και της τρόικας, με αφορμή την αφαίμαξη υπέρ των δανειστών του Πράσινου Ταμείου, του οποίου οι πόροι υποτίθεται ότι προστατεύονται με συνταγματικές διατάξεις.
Πιο συγκεκριμένα, ο έλληνας ευρωβουλευτής, αφού αναφέρθηκε σε προηγούμενες απαντήσεις της Επιτροπής η οποία παραδέχονταν ότι «Σύμφωνα με συνταγματικές διατάξεις, οι πόροι του Πράσινου Ταμείου πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο για τη στήριξη περιβαλλοντικών έργων» και ότι «Η εισαγωγή αυστηρότερου κανόνα σχετικά με τις δαπάνες του Πράσινου Ταμείου ( δηλαδή η χρήση μόνο του 2,5% για περιβαλλοντικά έργα και η χρήση του 97,5% για την κάλυψη αναγκών του κράτους – δηλαδή του χρέους) ήταν ένα εκ των μέτρων για την ενίσχυση της δημοσιονομικής πειθαρχίας και τη μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος κατά την περίοδο 2013-14» κατήγγειλε την Επιτροπή ότι «ζήτησε επανειλημμένα από την Ελληνική κυβέρνηση να λάβει μέτρα αντίθετα με το Σύνταγμα της Ελλάδας» και ρώτησε αν «η ελληνική κυβέρνηση είχε, κατά τη διάρκεια των τότε συζητήσεων, προβάλλει ζήτημα συνταγματικότητας».
Καταλήγοντας την ερώτησή του τόνισε ότι «Η επανειλημμένη και συνειδητή παραβίαση του ελληνικού Συντάγματος υπό την απειλή διακοπής των δόσεων του δανείου, αποτελεί προκλητική περιφρόνηση του ελληνικού Συντάγματος με τη σύμπραξη της Τρόικας και ρώτησε «ποια άμεσα μέτρα μελετά για την αποκατάσταση της συνταγματικής νομιμότητας».
Στην απάντησή του ο κ. Ρεν, αφού τόνισε ότι «Κανένα από τα μέτρα που περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα προσαρμογής για την Ελλάδα δεν αποβλέπει στη σκόπιμη παραβίαση συνταγματικών διατάξεων» συνέχισε λέγοντας ότι «δεν γνωρίζει οτιδήποτε για πιθανή παραβίαση των συνταγματικών διατάξεων που αφορούν το μέσο αυτό, η οποία, εάν συνέβαινε, θα ενέπιπτε στην αποκλειστική αρμοδιότητα των ελληνικών αρχών».
