Ο Πρίγκιψ στην εξωτική Αθήνα

Συνηθίζεται στα ταξίδια να βγάζεις φωτογραφίες, να τις δείχνεις στους φίλους σου,  στην οικογένεια σου, στο αμόρε, κλπ. Να εδώ είμαι κάτω από το Big Ben, να εδώ πίσω μου είναι ο Άιφελ, εδώ περπατάω στη  Σουομενλίνα.

Ε, πήγε κι ο Κώστας Μπακογιάννης ταξίδι. Στη Αγίου Μελετίου. Και εντυπωσιάστηκε.

Και μετά από τη φωτό με το μεγάλο κίτρινο αυτοκίνητο που το λένε τρόλεϊ, μετά το πατίνι, μετά το μετρό, που «τελευταία δεν πάει καλά», όπως μας ενημέρωσε- ήρθε η ώρα και για τα άλλα εξωτικά. 

Του είχαν πει του Κώστα Μπακογιάννη, ότι η Αθήνα έγινε Βερολίνο. Αλλά βγήκε κι αυτός να περπατήσει τη μέλλουσα επικράτεια του και σκιάχτηκε. Η Αθήνα του θύμισε το Κάιρο. Τόση πολυχρωμία, τόσος πολυφυλετισμός, τόση πολυπολιτισμικότητα,  τον σόκαραν. Διότι στα μέρη που συχνάζει ο Μπακογιάννης, οι «αραπάδες» αντε να φοράνε καμιά κελεμπία, να ταξιδεύουν με το learJet τους, να έχουν σουίτα στη Μ. Βρετανία και να ψωνίζουν από τα κοσμηματοπωλεία της Βουκουρεστίου. Αυτοί μάλιστα…

Όχι σαν τους άλλους, τους κολασμένους της γης, τους σκούρους, τους… λαθρομετανάστες, που παλεύουν να ζήσουν, που ψωνίζουν από τα παζάρια  και δεν ομιλούν και την αγγλικήν. 

Ο Μπακογιάννης λοιπόν, την  είδε «νέος σερίφης στη πόλη». Στο  προεκλογικό του βίντεο, βγήκε με ένα καμεραμαν να μας επιδείξει τα πρόσωπα των φτωχοδιάβολων του παραεμπορίου και να στηλιτεύσει το πανεπιστημιακό άσυλο.  Ως τι θα καταργήσει το πανεπιστημιακό άσυλο ο Μπακογιάννης, παραμένει άδηλο, αλλά ούτως ή άλλως στη Φαμίλια όλα επιτρέπονται. Την εργολαβία «Νόμος και Τάξη», τις κλωτσιές και τις γροθιές τις έχει πάρει εργολαβία η ΧΑ. Αυτός δεν λερώνει τα χέρια του, αυτός απλά ανοίγει το δρόμο. Νομιμοποιεί τη ρητορική. Κανονικοποιεί το ντου.

Δεν διανοήθηκε βέβαια ο Κώστας Μπακογιάννης να βγάλει φωτογραφία τις φάτσες των ιδιοκτητών των κυριλέ μαγαζιών που έχουν κάνει κατάληψη με τραπεζοκαθίσματα σε όλη την Αθήνα. Εκεί ο τζίρος είναι πολλά χιλιάρικα, δεν είναι το 10ευρω μεροκάματο του κολασμένου της γης, σε ένα πεζοδρόμιο.

Η Δεξιά μας καταθέτει και στην Αθήνα, όπως και σε ολόκληρη τη χώρα,  τα απολυμασμένα, φαντασιακά παρελθόντα. Ο  Κώστας Μπακογιάννης θέλει να πλασάρει μια φυλετικά καθαρή Αθήνα, όπου οι μόνοι ξένοι που θα επιτρέπονται, θα είναι όσοι έχουν χρήμα. Δεν είναι βέβαια ο πρώτος Δεξιός που ξέρει το κοινό του και το χαϊδολογεί. Ακριβώς τα ίδια έκανε και ο Νικήτας Κακλαμάνης και ο Άρης Σπηλιωτόπουλος στις προηγούμενες δημοτικές εκλογές. Τα κοινά τους δεν τέμνονται απλώς, επικαλύπτονται με αυτά των Χρυσαυγιτών. Στις ίδιες λιμνοθάλασσες ψαρεύουν.

Ο Κώστας Μπακογιάννης μας λέει ότι αυτός και η παρέα του κοιτούν ψηλά. Λογικό. Τη χαβούζα των εργολάβων, τις υπερτιμολογήσεις, τις ιδιωτικοποιήσεις των σκουπιδιών και των ηλεκτροφωτισμών, τις βρώμικες γειτονιές, τη φτώχεια και την  εξαθλίωση, δεν είναι να τα συζητάμε.  Αυτά τα… χαμηλά θα τα «λύσουν» τα deals και οι μίζες. Όπως τα «λύνουν» δεκαετίες τωρα. Άλλωστε αν σε κάτι επιδίδεται η Φαμίλια, με  απαράμιλλη και αδιαμφισβήτητη  τεχνογνωσία, από το 1965 μέχρι σήμερα,  είναι τα… deals. 

Ο Κωστας Μπακογιάννης θα μας μιλήσει για τα υψιπετή. Το Πολυτεχνείο που το θέλει δικό του, το Πεδίο του Άρεως που το θέλει δικό του, το τραμ της Πατησίων. Αυτά είναι τα παιχνίδια για τους Πρίγκιπες.

Τα άλλα είναι χαμηλά. Μιας χρήσης. Όπως και οι άνθρωποι από τους οποίους ζητάει τη ψήφο τους. Φτωχοί. Εξωτικοί. Μιας χρήσης. Η χρήση τους για τη Φαμίλια.

 

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr