Ο Πούτιν χτυπά τη διεθνή νομιμότητα με όπλα των δυτικών

Τα περισσότερα ψέματα λέγονται στον έρωτα και τον πόλεμο. Μόνο που στον έρωτα τα θύματα συνήθως παραμένουν ζωντανά. Τα μεγαλύτερα εγκλήματα πολέμου, ο πόλεμος ο ίδιος ως έγκλημα απέναντι στην ανθρωπότητα, περιβάλλονται από αξιακά αφηγήματα και ηθικοπλαστικές δικαιολογίες

1000 27

Επί δεκαετίες οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους επεμβαίνουν απροκάλυπτα σε διάφορα σημεία του πλανήτη με το πρόσχημα της αντιμετώπισης της τρομοκρατίας. Το κράτος του Ισραήλ διατηρεί ρόλο βίαιου χωροφύλακα στη Μέση Ανατολή, επικαλούμενο το επιχείρημα ότι ως θύμα της Ιστορίας μπορεί να κάνει οτιδήποτε για να εξασφαλίσει την ασφάλειά του. Αυτή την εβδομάδα η Ρωσία του Πούτιν βομβάρδισε και στη συνέχεια εισέβαλε στην Ουκρανία για να την «αποναζιστικοποιήσει».

Πρώτο θύμα και αυτού του πολέμου είναι η διεθνής νομιμότητα. Το γεγονός ότι υπάρχουν διάφορα επιχειρήματα πάνω στα οποία οικοδομούνται το «δικαίωμα» εισβολής σε μια χώρα και η αναδιαμόρφωση των συνόρων στην Ευρώπη είναι μια επικίνδυνη εξέλιξη, αλλά, για να είμαστε δίκαιοι, δεν την εγκαινίασε ο Βλαντίμιρ Πούτιν.

Οι δυτικοί σύμμαχοι ήταν αυτοί που διαμέλισαν τη Γιουγκοσλαβία σπάζοντας μια ισχυρή χώρα σε κράτη-δορυφόρους και φυσικά ήταν αυτοί που κατασκεύασαν το μοντέλο του Κοσόβου, σύμφωνα με το οποίο όπου υπάρχει ή δημιουργείται επί τούτου μια εθνοτική διαφορά κάποιοι τοποτηρητές από τη Δύση θα επεμβαίνουν και θα αλλάζουν τα σύνορα. Συνεπώς ο Πούτιν επανέλαβε το έγκλημα με τον δικό του τρόπο και αφού είχε επιδείξει μεγάλη υπομονή και καλή μαθητεία.

Όποιος (και) σε αυτό τον πόλεμο επιχειρεί να κάνει τον απλοϊκό διαχωρισμό μεταξύ «καλών» και «κακών» καλύτερα να παρακολουθήσει μια παιδική σειρά με σούπερ ήρωες στο Netflix και να αφήσει τους προβληματισμούς. Η εισβολή Πούτιν είναι αποτέλεσμα μιας πολυπαραγοντικής διεθνούς πραγματικότητας. Φέρει την ευθύνη για την επιλογή του, όπως οι δυτικοί έχουν εξ ολοκλήρου την ευθύνη για τη θεσμοθέτηση των μεθόδων επιβολής και όλες τις εφευρέσεις του «άξονα του κακού». Ηταν θέμα χρόνου να επιλέξει και ο ρωσικός γίγαντας τους δικούς του κακούς και τη δική του κυριαρχία. Χρειαζόταν απλώς χρόνο για να σταθεί στα πόδια του και να προσδιορίσει τον ζωτικό του χώρο.

Η Ρωσία μετά την κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ έζησε τη δική της «Συνθήκη των Βερσαλλιών» και τη μετατροπή της από σοβιετική υπερδύναμη σε παρία και ταπεινωμένο κράτος. Η αίγλη της παλιάς αυτοκρατορίας και η ισχύς των πυρηνικών όπλων στάθηκαν ανάχωμα σε μια πιθανή ολική κατάρρευσή της. Την εποχή εκείνη οι δυτικοί έκαναν το λάθος να υποτιμήσουν την «ηττημένη» Ρωσία και να μην τη συμπεριλάβουν στα σχέδια για μια ασφαλή Ευρώπη. Αντιθέτως, θεώρησαν ότι ήταν ευκαιρία να επεκτείνουν το ΝΑΤΟ ως το υπογάστριο της Ρωσίας και να την αποδυναμώσουν πλήρως βάζοντάς τη σε κλοιό. Το έκαναν δε ύπουλα.

Το 1990 στη Συμφωνία για την Ενοποίηση της Γερμανίας οι δυτικοί ηγέτες δεσμεύτηκαν να μην επεκταθεί το ΝΑΤΟ προς τη Ρωσία, θέτοντας ως ακραίο ανατολικό όριο τον ποταμό Ελβα στην Πολωνία. Το 1999, ωστόσο, πριν από τον πόλεμο στο Κόσοβο, η Πολωνία, η Τσεχία και η Ουγγαρία μπαίνουν στο ΝΑΤΟ. Το 2004 το ΝΑΤΟ επεκτείνεται προς ανατολάς με τις Βαλτικές χώρες. Η Ρωσία δεν αντιδρά στρατιωτικά γιατί ενδεχομένως δεν μπορεί να αντιδράσει. Μένει σε διπλωματικές διαμαρτυρίες. Το 2008, όταν επιχειρείται η είσοδος της Γεωργίας στο ΝΑΤΟ, η Ρωσία αντιδρά με το πρόσχημα της απειλής των ρωσόφωνων πληθυσμών της Οσετίας. Ο Πούτιν εισβάλλει στη Γεωργία, αλλά σε μια ένδειξη καλής θέλησης, όπως διατυπώθηκε τότε, αποχωρεί, αφού όμως πρώτα δημιούργησε τετελεσμένα στην Οσετία.

Το 2014 η Ρωσία κάνει πιο αποφασιστική κίνηση. Καταλαμβάνει την Κριμαία από την Ουκρανία όταν απειλούνται –όπως υποστηρίζει– οι ρωσόφωνοι πληθυσμοί στην Ουκρανία. Στην πραγματικότητα η Ρωσία επιχειρούσε να εξασφαλίσει τον έλεγχο της μόνης ζεστής θάλασσας, της Μαύρης Θάλασσας, και έθετε ξανά τη γεωπολιτική στο τραπέζι των συσχετισμών.

Η τωρινή επιχείρηση στην Ουκρανία είναι διαφορετικής ποιότητας. Ο Πούτιν δεν κάνει επίδειξη δύναμης, αλλά δηλώνει παρών στην Ευρώπη και διεκδικεί ρόλο στον καθορισμό του μέλλοντός της, θεωρώντας ότι δεν μπορούν να το ορίζουν μονομερώς και σε βάρος του οι δυτικοί. Στην ουσία αντιστρέφει (το ίδιο εγκληματικά για τη διεθνή νομιμότητα) την πραγματικότητα που έχουν επιλέξει οι Αμερικανοί και οι σύμμαχοί τους, δημιουργώντας ένα δικό του Ιράκ ή Κόσοβο.

Ο όρος «αποναζιστικοποίηση της περιοχής» που χρησιμοποίησε ο Πούτιν δεν διαβάστηκε καλά από τους αναλυτές. Δεν ήταν πρόσχημα εισβολής, αλλά ακριβής περιγραφή της διάθεσής του να αλλάξει και να ορίζει το καθεστώς του Κιέβου, το οποίο έχει κατηγορήσει ως ναζιστικό. Παρά την επιλεκτική τυφλότητα των δυτικών, η κυβέρνηση του Κιέβου έχει ως υποστηρικτή και εθνικό εμπροσθοφύλακα νεοναζιστικά μορφώματα και παραστρατιωτικές οργανώσεις. Αλλά αυτή η αλλαγή ή η απαλλαγή από τους νεοναζί είναι θέμα των Ουκρανών.

Ο Πούτιν κάνει έναν αστραπιαίο θερμό πόλεμο για να απαλλαγεί από τις επιπτώσεις ενός νέου χρόνιου Ψυχρού Πολέμου με τη Δύση. Παίζει στο ταμπλό που δεν μπορούν να τον αντιμετωπίσουν, καθώς, όπως είναι πλέον εμφανές, το ΝΑΤΟ τοποθέτησε τη γραμμή ευθιξίας του πολύ πιο μακριά από την Ουκρανία. Ο πρώην κονφερασιέ πρόεδρος της Ουκρανίας Ζελένσκι είναι και δηλώνει μόνος, ενώ σε λίγο μάλλον θα διαπραγματευτεί με τους Ρώσους την τύχη του.

Ο Πούτιν εν ολίγοις κατάφερε να βάλει τη Ρωσία στους νέους σχεδιασμούς για την ασφάλεια της Ευρώπης, δείχνοντας ότι σε διαφορετική περίπτωση είναι αυτός που την απειλεί. Απέναντι σε μια γερασμένη και χωρίς καμιά πολιτική αυτονομία Ευρωπαϊκή Ενωση ο Πούτιν, εκτός από στρατιωτική μηχανή, επιδεικνύει μια συμμαχία με την Κίνα και το όραμα για μια Ευρασιατική Ενωση. Στους νέους σχεδιασμούς η Τουρκία θα έχει αναβαθμισμένο ρόλο ως συνετός σύμμαχος και παίκτης. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Ερντογάν καταδίκασε την εισβολή αλλά καταδίκασε και τα οικονομικά μέτρα εναντίον της Ρωσίας.

Τραγική φιγούρα στο νέο και πολυεπίπεδο παιχνίδι είναι ο Ελληνας πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης. Καταρχάς δεν θέλησε να επικαιροποιήσει το κυπριακό θυμίζοντας ότι, εκτός από την Ουκρανία, υπό κατοχή είναι και η Κύπρος, η οποία μάλιστα είναι μέλος της ΕΕ. Στη συνέχεια, με ύφος υποδεκανέα του αμερικανικού στρατού που είναι διατεθειμένος να γυαλίσει μπότες και να πλύνει τουαλέτες για να πάρει γαλόνι, βγήκε και απείλησε με σκληρά μέτρα. Ποιος; Ο Μητσοτάκης τον Βλαντίμιρ Πούτιν. Ολοι οι Ευρωπαίοι ηγέτες ζητάνε ψυχραιμία, ο Μητσοτάκης βρήκε κάμερα και είπε να παίξει τον στρατηγό Πάτον.

Documentonews#276

 

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr

Σοβαρό διπλωματικό επεισόδιο μεταξύ Κολομβίας και Αργεντινής: Ο Μιλέι… ξαναχτύπησε

AP23310835745895

Σοβαρό διπλωματικό επεισόδιο μεταξύ Κολομβίας και Αργεντινής: Ο Μιλέι… ξαναχτύπησε

Ο Αργεντίνος πρόεδρος χαρακτήρισε σε συνέντευξή του τον κολομβιανό ομόλογό του Γουστάβο Πέτρο «δολοφόνο» και…

Οι ΗΠΑ παίρνουν αποστάσεις από το Ισραήλ, αλλά ο Νετανιάχου δε… χαμπαριάζει

μπενιαμίν νετανιάχου

Οι ΗΠΑ παίρνουν αποστάσεις από το Ισραήλ, αλλά ο Νετανιάχου δε… χαμπαριάζει

Έξαλλος ο Ισραηλινός πρωθυπουργός με την αλλαγή στάσης της Ουάσινγκτον - Ακύρωσε επίσκεψη ισραηλινής αντιπροσωπείας…