Ο Πλεύρης, τα αργύρια, και το πλυντήριο

Ψωμοτύρι την έχουν όλοι τη δήλωση μετανοίας, όταν το παρελθόν του μίσους, που κάποτε υπήρξε κινητήρας της πολιτικής τους εξέλιξης, γίνεται φρένο στην άνοδό τους. Θυμόμαστε όλοι τον Άδωνι, που έφτασε μέχρι Άουσβιτς για να πείσει ότι έχει μετανοήσει. Εμπράκτως και ειλικρινώς, ο αθεόφοβος. Και τώρα ντρέπεται και η ντροπή, διαβάζοντας τον μετανοημένο Θανάση Πλεύρη: Ουδέποτε ήθελα να προσβάλω τον εβραϊκό λαό και ζητώ συγνώμη ΑΝ το έπραξα. Ως επιπλέον εγγύηση μάλιστα της ειλικρίνειάς του, και για να μη μείνει καμιά αμφιβολία για τη νέα πολιτική του ταυτότητα, αποκηρύσσει και τις ιδέες του πατέρα του. Οικειοθελώς και χωρίς να του το ζητήσει κανείς.

Προηγήθηκε, βέβαια, η ανακοίνωση του Ισραηλιτικού Συμβουλίου, που θύμισε τις αθλιότητες του Πλεύρη υιού προς υπεράσπιση του Πλεύρη πατρός. Τα όσα φαρμακερά ξεστόμισε τότε το στόμα που τώρα στάζει μέλι για τους Εβραίους. Και πριν το μελάνι της ανακοίνωσης στεγνώσει, λαχανιασμένος, και πανικόβλητος, θυμήθηκε τους διωγμούς των Εβραίων από τους Ναζί. Έσπευσε να πλασάρει τη συγγνώμη του. Κρατώντας εντούτοις τα τριάντα αργύρια, την επιρροή που του πρόσφεραν στον ακροδεξιό όχλο οι ιδέες του μίσους. Της δίωξης των διαφορετικών. Του αντισημιτισμού. Της κόλασης που απαιτούσε για τους πρόσφυγες. Της πείνας και της δίψας για τα παιδιά τους.

Διότι αυτά τα αργύρια του μίσους τον έφτασαν ως εδώ. Οι ιδέες που τώρα αποκηρύσσει τον έκαναν γνωστό, τον οδήγησαν στη Βουλή με το ακροδεξιό κόμμα του Καρατζαφέρη και τον ανέβασαν μέχρι την υπουργική καρέκλα, χάρη στο πλυντήριο του Μητσοτάκη. Αφέωνταί σοι αι αμαρτίαι σου. Αλλά ζήτα μια συγνώμη αν θυμηθούν και θυμώσουν οι Εβραίοι. Και ύπαγε εν ειρήνη και μετανοία να διαφυλάξεις την υγεία. Το υπέρτατο δηλαδή εκείνο αγαθό που απαιτεί ανθρωπιά, αγάπη, ανεκτικότητα, αλληλεγγύη, αφοσίωση στον άνθρωπο, ό,τι χρώμα κι αν του δόθηκε, όποιο Θεό κι αν λατρεύει, ό,τι διαβατήριο κι αν έχει ή δεν έχει. Όλα αυτά από τον Πλεύρη!

Σ’ αυτόν αποφάσισε ο Μητσοτάκης να αναθέσει τις ζωές μας. Η κόλαση των ιδεών επιβάλλεται ως κανονικότητα της πράξης. Δεν πειράζει όμως. Θα ζητήσει συγνώμη κάποτε από τα θύματα του κυνισμού του. Την ξέρει την τέχνη.

Πηγή: Aυγή

 

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr