Ο Παύλος έφαγε τη «σφαίρα» για μένα.
Αντί για μένα.
Για να μπορώ να τραγουδάω ελεύθερη.
Για να αγκαλιάζω το κορίτσι μου και να το φιλώ στο δρόμο.
Για να κολυμπώ με τα παιδιά μου και την μπούρκα μου στη θάλασσα που παραλίγο να πνιγώ.
Για να κοιτώ πέρα από τα αστέρια καινούριους πλανήτες να ανακαλύπτονται, όσο οι ρασοφόροι τάζουν μετά θάνατον ζωή.
Για να βλέπω τα χρώματα των διαφορετικών ανθρώπων σαν τον πιο όμορφο καμβά.
Για να αποκτήσουν οι λέξεις Δικαίωμα, Ελευθερία, Αξιοπρέπεια, Αλληλεγγύη τη θέση που τους πρέπει.
Για να αγαπήσω ακόμα περισσότερο τη μάνα μου και τις μάνες αυτού του κόσμου.
Ελπίζω στη μεγαλύτερη νίκη που θα έχω να θυμάμαι στη μέχρι τώρα ζωή μου.
Εγώ, που δεν έχω φύλο, χρώμα, ηλικία, τόπο.
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr
