Ο Μαυρίδης δεν θα ξαναφάει στρούντελ

Οι εξελίξεις είναι ραγδαίες για τη χώρα. Έρχονται τα ύστερα του κόσμου. Δύο επιφανείς “Μενουμευρώπηδες”, δύο κορυφαίοι “Γερουνγεράδες” δεν θα ξαναφάνε γερμανικό μπρέτζελ, ούτε στρούντελ, γιατί η Μερκελ δεν κάλεσε τον Κυριάκο στο Βερολίνο. Δεν πρόκειται για Ευρωπαίους του σωρού, αλλά για την εμπροσθοφυλακή των μνημονίων, το ιππικό του Μερκελισμού στη χώρα, το βαρύ πυροβολικό του “ζούμε πάνω απ τις ανάγκες μας”.

Ο νεορισθείς από την κυβέρνηση Μητσοτάκη στον ΟΟΣΑ, Λυκούργος Λιαρόπουλος, ο άνθρωπος που αναφώνησε το ιστορικό “Γερούν γερά” όταν άνθρωποι έπεφταν από τα μπαλκόνια και παιδιά λιποθυμούσαν από την πείνα, ήταν ξεκάθαρος με όσα έγραψε στο facebook. Πως δεν το περίμενε ποτέ, αλλά έφτασε στο σημείο να σιχαθεί τη Μέρκελ. Σύντομος, ξεκάθαρος και λιτός.

Ο έτερος ευρωπαϊστής, τέως μερκελιστής, Θανάσης Μαυρίδης, που στάθηκε πάντα δίπλα στον Κυριάκο Μητσοτάκη όπως το πιρούνι δίπλα στο πιάτο, ήταν πιο αναλυτικός. Έγραψε στο άρθρο του στο Liberal: «Δεν είναι μόνο ότι δεν μας κάλεσαν στην διάσκεψη για ένα θέμα που μας αφορά άμεσα, όπως αυτό της Λιβύης. Είναι και που βγήκαν να κάνουν ανακοινώσεις με τις οποίες κάνουν τους … Γερμανούς. Αυτή είναι μια στάση που δεν μπορεί στο μέλλον να αφαιρεθεί από την συλλογική συνείδηση του λαού μας. Δεν είναι εύκολο να πάρει κανείς για άλλη μία φορά την γομολάστιχα και να πει ότι πάμε παρακάτω. Παρακάτω; Ναι, αλλά που; Σε μία νέα συνδιάσκεψη στο Βερολίνο με θέμα αυτή την φορά το Αιγαίο και με εκπροσώπηση της Ελλάδας δια μέσω αντιπροσώπων; “

Θυμήθηκε έως και τη συνείδηση του λαού ο Θανάσης για να τα έχει καλά με την κομματική του συνείδηση. Και συνεχίζει: “Δεν είμαστε το κακομαθημένο παιδί που αντιδρά υπερβολικά όταν δεν του κάνουν το χατίρι να του αγοράσουν ζαχαρωτό στην μέση του δρόμου. Είμαστε μία χώρα με ιστορία, παρόν και μέλλον που έχουμε δώσει πολλά για την υπόθεση της Ευρώπης. Δεν δικαιούνται να συμπεριφέρονται με τόση απρέπεια. Είναι ύβρις… “.

Να και η ιστορία της χώρας η υπερχιλιόχρονη και υπερήφανη την οποία είχαμε ξεχάσει αλλά ήρθε η ώρα της και πάλι. Όταν η χώρα έμπαινε σε εποπτεία, όταν η λιτότητα εμφανιζόταν ως ανάγκη την ώρα που έσκαγαν τα θησαυροφυλάκεια από τις λίστες Λαγκάρντ, όταν κόβονταν και ξανακόβονταν και ξανακόβονταν μισθοί και συντάξεις, δεν υπήρχε ιστορία ούτε άλλη ανάγνωση. Υπήρχαν οι Μαυρίδηδες που ζήταγαν το μαστίγιο να πέφτει πιο δυνατά και ανέλυαν στις τηλεοράσεις πως ήρθε η ώρα της δίκαιης τιμωρίας μας για όσα είχαμε σκεφτεί πως δικαιούμασταν. Αυτά για τον κοσμάκη γιατί για τους μεγάλους και χορτάτους, ο Μαυρίδης έβρισκε πάντα δίκο. Σε ένα ιστορικό του άρθρο με τίτλο “Λαυρεντιάδης ο άνθρωπος φαινόμενο”, ο Μαυρίδης έγραφε για τον επιχειρηματία που λίγο αργότερα διώχθηκε γιατί καταχράστηκε εκατοντάδες εκατομμύρια:

“Ο κ. Λαυρέντης Λαυρεντιάδης είναι ένα πραγματικό φαινόμενο. Είναι ο άνθρωπος που κατόρθωσε να κάνει τα αδύνατα δυνατά και να δημιουργήσει ένα επιχειρηματικό «θαύμα», που όμοιό του θα κάνουμε πολλά χρόνια να ξαναδούμε στην ελληνική πραγματικότητα”.

Με την ίδια δημοσιογραφική και πνευματική οξύτητα, ο Μαυρίδης, γράφει επί χρόνια τα συνταγολόγια της κρίσης και τα σαβουάρ βιβρ του καλού δεξιού. Η μοίρα τα έφερε να στραφεί ενάντια σε ό,τι ευλογούσε, στο όνομα του ύψιστου καθήκοντος που είναι η υποστήριξη του Κυριάκου. Τι άλλο θα αναγκαστεί να κάνει ακόμη. Να τα βάλει με τη Μέρκελ; Να αμφισβητήσει τον ευρωπαϊσμό της Ευρώπης; Να στραφεί στη Ρωσία και στην Κίνα; Προς στιγμή θα κόψει τα γερμανικά βουτήματα πράγμα που μπορεί να μην θεωρηθεί ως απειλή στη Γερμανία αλλά θα εκτιμηθεί από τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Συνέχισε Θανάση Μαυρίδη. Μην ντρέπεσαι.