Σε μία εφ΄όλης της ύλης συνέντευξη προχώρησε η Κωνσταντίνα στην εκπομπή Στούντιο 4 με το βάρος της συζήτησης να πέφτει πάνω στην κυπριακή της καταγωγή και τα δεινά που έζησε ως παιδάκι στην τουρκική εισβολή.
«15 χρονών ήρθα από την Κύπρο στην Αθήνα. Τραγουδούσε, έπαιζε κιθάρα, και εγώ έπαιζα κιθάρα. Ήρθαμε να δουλέψουμε, η Χαρούλα Αλεξίου με άκουσε στην Κύπρο και μου είπε αν ανέβω στην Αθήνα να τη βρω. Έτσι μπήκε η σκέψη να έρθουμε στην Ελλάδα».
«Το να ζει ένα παιδάκι τον πόλεμο… Να έχει τον πατέρα αγνοούμενο, δύο αδέρφια που τα συλλάβανε… Είχα πάει με τον αδερφό μου στη δεύτερη εισβολή σε ένα χωριό κοντά στην Αμμόχωστο στον θείο μας που δεν υπήρχε υποτίθεται κίνδυνος και μπήκαν οι Τούρκοι. Φύγαμε μέσα από σφαίρες και πυροβολισμούς. Αυτά είναι πολύ χαραγμένα μέσα μου».
«Αυτό που με συγκλόνισε ήταν το πραξικόπημα. Έγινε ανακωχή και πήγαμε στο σουπερμάρκετ με τη μητέρα μου και ξαφνικά είδαμε να έχουν στήσει μπλόκο απέναντι, σταμάτησαν ένα τζιπ. Έτρεχαν να ξεφύγουν οι άνθρωποι και τους έριχναν με τα όπλα. Πήραν έναν από αυτούς και ήρθε ένας με ένα πυροβόλο και τον εκτέλεσε μπροστά στα μάτια μας».
«Μέχρι που ζούσε η μητέρα μου δεν αναφερόμασταν σε όλα αυτά. Ο αδερφός μου θέλει να αναπολεί και να λέει γεγονότα, η αδερφή μου λέει θέλει να τα σβήσει. Δεν μπορείς να μπεις στην ψυχολογία όσων έχουν ζήσει την αιχμαλωσία».
«Ο πόλεμος στην Κύπρο είναι χαραγμένος μέσα μου είναι πολύ σκληρές εικόνες τα κουβαλάς μέσα σου. Δεν μπορώ να δω τη Famagusta γιατί νιώθω ότι θα μου ξύσει τις πληγές, θέλω να προστατέψω τον εαυτό μου» ανέφερε μέσα σε όλα.