Ο Κίλιαν Μέρφι αναλύει τον χαρακτήρα του εκρηκτικού Τόμας Σέλμπι από τους Peaky Blinders

«Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος είναι για μένα μια γραμμή, μια διαχωριστική γραμμή. Από την μια πλευρά είναι ο Τόμι πριν από τον Μεγάλο Πόλεμο, μετά συνέβη ο πόλεμος και στη συνέχεια είναι ο Τόμι μετά από όλα αυτά τα γεγονότα. Αυτόν τον τελευταίο Τόμι γνωρίζουμε στην αρχή της σειράς. Ο άνθρωπος που γύρισε πίσω μετά την εμπειρία του πολέμου είναι απλά ένας συντετριμμένος άνθρωπος.

Η κοινωνία αλλάζει και σε αυτή την νέα κοινωνία επιστρέφουν χιλιάδες άνδρες που έζησαν έναν πόλεμο άνευ προηγουμένου, έναν πόλεμο που διεξήχθη σε μια κλίμακα που δεν είχε προηγούμενο, που δεν είχαν φανταστεί. Ξεσπούν στην κοινωνία, ζητούν βοήθεια. Ο Τόμι έχασε την πίστη του στον κόσμο. Αντιμετωπίζει τα πάντα γύρω του, το κατεστημένο ως έναν κακό ανέκδοτο. Ο Τόμι στον πόλεμο τοποθετεί εκρηκτικά, ανοίγει σήραγγες, ζει ό,τι πιο κλειστοβοφικό μπορεί να βιώσει ένας άνθρωπος. Αυτή, όμως, τη τραυματική εμπειρία τη διοχετεύει σε μια δίψα να ξεφύγει, σε μια φιλοδοξία να πετύχει. Έμαθε να μην φοβάται τον θάνατο και για αυτό αποκτά μια στάση ζωής ριψοκίνδυνη, ένα ‘γιατί όχι;’. Είναι ένας υπέροχος χαρακτήρας: είναι άτρωτος, είναι αδίστακτος.

Πιστεύω, επίσης, ότι φέρει καθημερινά το βάρος της ευφυΐας του σε σχέση με τους υπόλοιπους γύρω του. Ξέρει ότι ζει σε έναν κόσμο θνητών που παίρνουν στροφές πιο αργά από αυτόν. Αυτό τον κουράζει τον Τόμι. Νομίζω ότι η φιλοσοφία του Τόμι είναι η εξής: οι έξυπνοι παίρνουν τις αποφάσεις και οι λιγότερο έξυπνοι τις εκτελούν. Στα μάτια του η θεία Πόλυ ανήκει στους έξυπνους. Ο προπολεμικός Τόμι ήταν χαμογελαστός, ήταν ρομαντικός, του άρεσαν τα άλογα. Όταν χάνει την Γκρέις, την ελπίδα του, κλείνεται και πάλι στον εαυτό του. Ηθικά είναι ένας χαρακτήρας πολύ μακριά από τον μέσο άνθρωπο και για αυτό συναρπάζει το κοινό. Στόχος του απώτερος; Η προστασία της οικογένειας. Και αυτό είναι ένας στόχος με τον οποίο όλοι μας μπορούμε να ταυτιστούμε».