«Οι αδελφοί Ταβιάνι, ήδη από την δεκαετία του εξήντα, κατέγραψαν και παρουσίασαν τις αντιφάσεις, την πραγματικότητα, την ιστορία της Ιταλίας», προσθέτει η εφημερίδα της Ρώμης. Και υπενθυμίζει ότι κατά την φασιστική δικτατορία, το πατρικό σπίτι των σκηνοθετών ανατινάχθηκε από βόμβα που είχαν τοποθετήσει παραστρατιωτικές δυνάμεις του καθεστώτος του Μουσσολίνι.
«Ο θόρυβος της μηχανής λήψης, όταν την ανακαλύψαμε, ήταν ακριβώς σαν την συμφωνία του Μπετόβεν», είχε δηλώσει στην τελευταία του συνέντευξη στην La Repubblica, o μεγαλύτερος των αδελφών Ταβιάνι. Προσθέτοντας, μάλιστα, ότι πενήντα χρόνια ενιαίας δημιουργικότητας, επέτρεψαν στα δυο αδέλφια, να μπορούν να εργάζονται μαζί, ακόμη και όταν δεν ήταν ο ένας δίπλα στον άλλο.
Η εφημερίδα La Stampa υπενθυμίζει «το ομοιογενές βλέμμα που κάλυπτε τον κινηματογράφο, την πολιτική και την ζωή, γεμάτο ποιητικές και λογοτεχνικές αναφορές», τον αδελφών Ταβιάνι. «Μια καταγγελία αλλά και φανταστική αφήγηση, με κοινωνικές αξίες και ιστορική αναπαράσταση, μελόδραμα και ηθικό προβληματισμό», γράφει η εφημερίδα του Τορίνο.
H Il Messaggero της Ρώμης, τέλος, προσθέτει ότι «οι δυο αυτοί κορυφαίοι πρωταγωνιστές του κοινωνικά στρατευμένου κινηματογράφου, στην δεύτερη φάση της καριέρας τους -συνέχισαν πάντα να αναφέρονται στην αναγκαιότητα της ουτοπίας- αλλά αφιερώθηκαν, κυρίως, στην παρουσίαση του παρελθόντος και στην μεταφορά, στην μεγάλη οθόνη, σημαντικών λογοτεχνικών έργων».
