Ο "Έρωτας και η Εξουσία" της Μαργαρίτας Παπανδρέου – Ο "Πιέρ" και η γνωριμία με τον Ανδρέα

Στο βιβλίο της “Έρωτας και Εξουσία” η Μαργαρίτα Παπανδρέου προχωρά σε αποκαλύψεις σχετικά με μια εξωσυζυγική σχέση που είχε αλλά και με τον τρόπο που γνώρισε και παντρεύτηκε τον Ανδρέα Παπανδρέου.

Ο πρόλογος του βιβλίου της, είναι γραμμένος από τον γιο της Νίκο και σε αυτόν αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι:

«[…] Παρά τους αρχικούς της δισταγμούς, η Μαργαρίτα Παπανδρέου δεν αποφεύγει να μιλήσει για τον έρωτα αλλά και για το σεξ. Δεν κρύβει τίποτα στις σελίδες του βιβλίου της, κι ας μην είναι, ορισμένες φορές, οι πιο ευχάριστες για έναν γιο… Η Μαργαρίτα -για όσους τη γνωρίζουν- είναι άτομο ικανό να μην πάρει στα σοβαρά τα δικά της προσωπικά διλήμματα, τα δικά της κουσούρια. Το χαρακτηριστικό αυτό την υποχρεώνει να βγει έξω από τον εαυτό της, ώστε να μπορεί να διασκεδάσει με τα κουσούρια της…

[…] Φορές φορές, πιστεύω ότι το παράκανε με την αποστασιοποίησή της και την αντικειμενικότητα με την οποία χειρίστηκε τον δύσκολο χωρισμό από τον σύζυγό της. Θυμάμαι τη Μελίνα Μερκούρη να της λέει στο Καστρί κάποτε: “Μαργαρίτα, αν θέλεις να πάρεις πίσω τον Ανδρέα, να εγκαταλείψεις τις συνήθειές σου και τις ‘αμερικανιές’. Δε θα τον φέρεις πίσω με συζητήσεις και αναλύσεις σαν να είστε δύο επιστήμονες. Θα πρέπει να κάνεις αυτό που κάνουμε εμείς οι Ελληνίδες – να πέσεις στα γόνατά σου, να παρακαλέσεις, να κλάψεις,να δακρύσεις, να τραβάς τα μαλλιά σου, να τον αγκαλιάσεις στα πόδια, να δείξεις επιτέλους ότι πονάς. Αλλιώς θα σ’ τον φάει η άλλη!”. Τούτη η συμπεριφορά, όμως, δεν ήταν κάτι που άρμοζε στη δική της ζωή, στα δικά της ήθη και έθιμα.

[…] Η σχέση της και ο έρωτάς της με τον Ανδρέα είναι από τα πιο αληθινά και δραματικά love stories της σύγχρονης Ελλάδας, μια υπόθεση με πάθος, με δυσκολίες και με πόνο, με χαρές και επιτυχίες, με συναισθήματα τόσο δυνατά, που μαρτυρούν το γεγονός ότι οι δύο αυτοί άνθρωποι έζησαν όλο το πολύχρωμο φάσμα ενός αληθινού έρωτα. Από τέτοιους έρωτες γίνονται ταινίες, από αυτά τα στοιχεία γράφονται μυθιστορήματα. Είναι μια σχέση που θα την περιγράψω στα δικά μου παιδιά όταν και εκείνα αρχίσουν να ερωτεύονται…
Νίκος Παπανδρέου
Αθήνα, Ιούλιος 2015»

Η Μαργαρίτα Παπανδρέου γράφει για την γνωριμίας της με τον Ανδρέα στο πρώτο κεφάλαιο, αλλά και το πώς παντρεύτηκαν μετά από 3 χρόνια γνωριμίας, αφού πρώτα χώρισαν και οι δύο…

«Ηταν Φεβρουάριος του 1948 όταν πρωτογνώρισα τον Ανδρέα, έναν αναπληρωτή καθηγητή Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Μινεσότα. Εκείνος ήταν είκοσι εννιά χρόνων, κι εγώ είκοσι τεσσάρων. Η συνάντησή μας έγινε στην καθόλου ρομαντική αίθουσα αναμονής ενός οδοντιατρείου. Ο οδοντίατρος ήταν ένας Ελληνοκύπριος, κι εγώ ήμουν η συγγραφέας-φάντασμα της αυτοβιογραφίας του. Περιμένοντας να ξεκινήσει η συνεργασία μας, δούλευα ένα κείμενο για μια διαφήμιση για τη στήλη βαθυτυπίας στην εφημερίδα Minneapolis Tribune σαν μέρος ενός λογαριασμού που είχα με το Minnesota Business School.

Είκοσι λεπτά πέρασαν, κι εγώ πάλευα να γράψω μια πρόταση στα γαλλικά, σαν το “εξωτικό” στοιχείο μιας διαφήμισης. Ο άντρας που καθόταν απέναντί μου φαινόταν ξένος. Αποφάσισα να του κάνω μια ερώτηση: “Μήπως ξέρετε γαλλικά;”. Η απάντησή του ήταν ένα ευγενικό και εγκάρδιο “Ναι”, ενώ σηκώθηκε από τη θέση του και κάθισε δίπλα μου και με ευκολία μου είπε τη γαλλική πρόταση που χρειαζόμουν.

Τη στιγμή εκείνη ο ασθενής βγήκε από το ιατρείο ακολουθούμενος από τον Αρη, τον οδοντίατρο, ο οποίος κάθισε μαζί μας στην αίθουσα αναμονής, εξηγώντας στον “ξένο” πως δε θα μπορούσε να φάει μαζί του εκείνο το βράδυ λόγω της συνεργασίας μας για το βιβλίο του. Δίστασε για ένα λεπτό και στη συνέχεια πρότεινε να πάμε και οι τρεις μας για ένα ποτό στο ξενοδοχείο Radisson προτού ξεκινήσουμε τη δουλειά. Η δουλειά δεν ξεκίνησε ποτέ.

Η έλξη ανάμεσα στον Ανδρέα και σε μένα, καθώς προχωρούσε η συζήτηση πίνοντας κοκτέιλ, έλαμπε σαν τα ζεστά κάρβουνα της φωτιάς, και ο Αρης, σε μια κίνηση ευγένειας, πρότεινε να αφήσουμε το γράψιμο εκείνο το βράδυ κι έφυγε διακριτικά. Οι δυο μας πήγαμε στο εστιατόριο του ξενοδοχείου και συνεχίσαμε την κουβέντα μας, μιλώντας για κείνα τα πράγματα που συζητούν δύο άνθρωποι οι οποίοι έλκουν ο ένας τον άλλο – για τον εαυτό τους. Εμαθε πως είχα μεγαλώσει σ’ ένα μικρό προάστιο του Σικάγου, η μεγαλύτερη από πέντε αδερφές μιας χαμηλού εισοδήματος οικογένειας, και πως δούλευα για να τελειώσω τη σχολή δημοσιογραφίας στο Πανεπιστήμιο Μινεσότα κάνοντας παράξενες δουλειές – σερβιτόρα, συνοδός λεωφορείου, ταμίας, υπεύθυνη των καταλόγων σε βιβλιοθήκη, εργάτρια στη σειρά συναρμολόγησης των κυλινδρικών κεφαλών Β-29, βιδώτρια μετάλλων στην εταιρεία Douglas Aircraft, βοηθός νοσοκόμας κι άλλες. Του εξήγησα πως προσπαθούσα να τα καταφέρω με τη δική μου εταιρεία δημοσίων σχέσεων».

Η Μαργαρίτα Παπανδρέου αναφέρει ότι η σχέση του Ανδρέα με την Λιάνα δεν ήταν η μόνη εξωσυζυγική που είχε, αλλά ήταν η πιο σοβαρή. Και ήταν αυτή που την οδήγησε λίγους μήνες αργότερα στην αγκαλιά ενός μυστηριώδους Γάλλου αξιωματικού ονόματι Πιερ. Η Μαργαρίτα γνώρισε τον «Πιερ», όπως τον αποκαλεί, την άνοιξη του 1986 σε μια αεροπορική πτήση για Αμερική. Ηταν υψηλόβαθμος αξιωματούχος του γαλλικού Στρατού στο ΝΑΤΟ και έδινε διαλέξεις για το Ευρωπαϊκό Κίνημα Ειρήνης ως μέλος μιας περιβαλλοντικής οργάνωσης.

Για τον Πιερ: «Το πρόσωπό του ήταν σμιλεμένο, είχε τετράγωνο πιγούνι με λακκάκι, ανοικτά καστανά μάτια. Πολύ αρρενωπός. Είχα μπροστά μου έναν Κερκ Ντάγκλας, έναν Κάρυ Γκραντ»
«Αυτή την άνοιξη λαχταρούσα το ρομάντζο στη ζωή μου, ένα νέο ρομάντζο. Το παλιό φάνταζε ανεπανόρθωτο και διαβρωμένο από το παιγνίδι εξουσίας, ανταγωνιστικότητας, συμπόρευσης με τους θεούς του κατεστημένου – και τις “θεές” έξω από αυτό», αναφέρει χαρακτηριστικά η ΜαργαρίταΠαπανδρέου, η οποία είχε ήδη μάθει για τη σχέση του Ανδρέα με την Δήμητρα Λιάνη.