Αυτός ήταν ο θεματικός άξονας της διπλής διάλεξης που πραγματοποιήθηκε αυτή την εβδομάδα στο Πνευματικό Κέντρο του Δημου Αθηναίων, στο πλαίσιο της σειράς ομιλιών «Ιστορία και Λογοτεχνία. Μια σχέση αμφίθυμη και συμπληρωματική» που διοργανώνει η Αθήνα 2018 Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου.
Ο Χάγκεν Φλάισερ, ομότιμος καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, μίλησε για την υπόθεση των γερμανικών επανορθώσεων από το 1945 μέχρι σήμερα, ενώ ο Γιάννης Παπαθεοδώρου, αναπληρωτής καθηγητής Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, εξέτασε το «’Ασμα ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο ανθυπολοχαγό στην Αλβανία» του Οδυσσέα Ελύτη, υπό το φως του ελληνο-ιταλικού πολέμου.
Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν εξαιρετικά φονικός με τεράστιες απώλειες μεταξύ των πολιτών και 60 εκατομμύρια νεκρούς συνολικά, υπενθύμισε ο Χάγκεν Φλάισερ. Υπήρξαν επίσης κάτεργα, πείνα και η γενοκτονία των Εβραίων.
Οι πόλεμοι της μνήμης, η σύγκρουση για το ποια εκδοχή Ιστορίας ισχύει, άρχισαν την επαύριο της γερμανικής συνθηκολόγησης και απασχόλησαν τόσο την ακαδημαϊκή ιστοριογραφία όσο και τη δημόσια Ιστορία.
Η γερμανική κατοχή της Ελλάδας ήταν η σκληρότερη μεταξύ των μη σλαβικών χωρών, αλλά η εποχή του Ψυχρού Πολέμου που ακολούθησε έστειλε την κατοχική περίοδο στα Τάρταρα της μνήμης.
Τη συζήτηση διηύθυνε ο Ηλίας Νικολακόπουλος, ομότιμος καθηγητής Εκλογικής Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
