Ένα αεροπλάνο πέφτει σε κάποιο απομονωμένο και ακατοίκητο νησί. Οι μόνοι επιζώντες είναι μια παρέα από σχολιαρόπαιδα, που μαζεύονται στην με την ελπίδα ότι θα έρθει βοήθεια. Σύντομα, στο φως της ημέρας, ανακαλύπτουν έναν τόπο με πανέμορφα πουλιά και βαθυγάλανα νερά· όμως τα όνειρά τους στοιχειώνονται, στο σκοτάδι της νύχτας, από την απειλητική εικόνα ενός τρομακτικού τέρατος. Αφού εκλέξουν έναν αρχηγό, τον Ραλφ, τα παιδιά θα προσπαθήσουν να οργανώσουν τη ζωή τους ώστε να καταφέρουν να επιβιώσουν. Ωστόσο οι δυσκολίες που βρίσκουν μπροστά τους, αλλά και οι μνήμες από τη ζωή που άφησαν πίσω τους, τα αναγκάζουν στην πορεία να επιστρατεύσουν πρότυπα ίδια με εκείνα των ενηλίκων και της πολιτισμένης κοινωνίας τους. Τα αποτελέσματα θα είναι ολέθρια. Η αθωότητα θα αφανισθεί από την επέλαση μιας αρχέγονης βίας.
Με αυτό το πρώτο που κυκλοφόρησε το 1954, ο Γουίλιαμ Γκόλντινγκ ανακατευθύνει, με ειρωνική και αλληγορική διάθεση, την της παραδοσιακής περιπέτειας προς μια βαθύτερη, υπαρξιακή, προαιώνια διάσταση. Ο Άρχοντας των Μυγών ανήκει στα κλασικά αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας και συγκαταλέγεται στα καλύτερα βρετανικά βιβλία όλων των εποχών· παραμένει όχι μόνο το διασημότερο, αλλά και το πλέον αντιπροσωπευτικό του νομπελίστα συγγραφέα. Ο Γουίλιαμ Γκόλντιγκ πίστευε ότι η πρόοδος αμβλύνει τα χαμηλά ένστικτα των ανθρώπων αλλά δεν μπορεί να τα απαλείψει. Μια συναρπαστική μυθιστορηματική παρακαταθήκη, βαθιά φιλοσοφημένη, για το μέλλον.
Ο Γουίλιαμ Γκόλντινγκ γεννήθηκε το 1911 στην Κορνουάλη. Σπούδασε Φυσικές Επιστήμες και στη συνέχεια Αγγλική Φιλολογία στην Οξφόρδη. Έγραψε συμβολικά μυθιστορήματα που αναλύουν τις διάφορες πλευρές της ανθρώπινης φύσης, όπως το Οι κληρονόμοι (1955), που αναφέρεται στη ζωή και την εξόντωση του ανθρώπου του Νεάντερνταλ, το Μάρτιν ο φαταούλας (1956), που περιγράφει τον αγώνα του ανθρώπου μπροστά στο θάνατο, και το Ελεύθερη πτώση (1959), που αναφέρεται στην αναζήτηση του νοήματος της . Στο ίδιο κλίμα κινούνται και τα Ο άρχοντας των μυγών (1954), που γυρίστηκε και ταινία με εξαιρετική επιτυχία, και Το κωδωνοστάσιο (1964). Το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1983 ήταν η τελική επιβράβευση της ιδιοφυΐας του Γουίλιαμ Γκόλντινγκ και η επιβεβαίωση αυτού που έχει γίνει γενικά αποδεκτό πια, ότι από το έργο όλων των σημερινών Βρετανών μυθιστοριογράφων, το δικό του έχει τις περισσότερες πιθανότητες να διασωθεί. Πέθανε το 1993.
