Ο (α)φιλάνθρωπος και ο σκηνοθέτης

Οι μέρες των Χριστουγέννων διαχρονικά αποτελούν μια περίοδο, όπου η έμπρακτη αλληλεγγύη και προσφορά προς τους άπορους συμπολίτες μας περισσεύουν. Οργανώσεις αλλά και άνθρωποι ατομικά, «ντύνονται» Άγιος Βασίλης, προσφέροντας ένα πιάτο φαγητό, ένα δώρο, μα πάνω απ’ όλα αγάπη και ελπίδα σε όσους αδυνατούν να παρέχουν, τόσο στους εαυτούς τους όσο και στις οικογένειες τους, τα απαραίτητα καθημερινά αγαθά. Βέβαια, ως δια μαγείας, ο ερχομός του νέου έτους διαγράφει από την συνείδηση της κοινωνικής πλειοψηφίας το μείζον θέμα της αντιμετώπισης της φτώχειας, της αστεγίας και την θέσπιση αναγκαίων πολιτικών που θα εξασφαλίζουν αξιοπρεπή ζωή για όλους. Τέλος πάντων…

Φέτος, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, ακολουθώντας πιστά τις οδηγίες των επικοινωνιολόγων του, μετέβη σε γνωστό για την κοινωνική του δράση εστιατόριο του Κερατσινίου και βρέθηκε ανάμεσα στους εθελοντές που μοίρασαν φαγητό σε ενδεείς πολίτες. Σχεδόν αμέσως ξεπρόβαλλαν σε ιστοσελίδες και αργότερα στην τηλεόραση, προκλητικοί τουλάχιστον τίτλοι και σχολιασμοί περί φιλανθρωπίας και γενναιοδωρίας Μητσοτάκη. Παρακολουθήσαμε μια ταινία μικρού μήκους με τίτλο «ο φιλάνθρωπος Μητσοτάκης», υπό σκηνοθεσία και τεχνική επιμέλεια της μπουκωμένης δημοσιογραφίας της Λίστας Πέτσα.

Αρχικά, η κίνηση Μητσοτάκη επ ουδενί δεν στόχευε στην ευαισθητοποίηση, τουναντίον επεδίωξε την αναζωογόνηση της συνεχούς βυθιζόμενης θετικής κοινής γνώμης προς το πρόσωπο του και την αλλαγή της ατζέντας. Θα μπορούσε κάλλιστα να ζητήσει από τους παρευρισκόμενους την μη δημοσιοποίηση φωτογραφιών, ωστόσο, όπως ο ίδιος έχει δηλώσει, τον ενδιαφέρει η επικοινωνία και όχι η ουσία.

Επιπλέον, είναι υποκριτικό έως χυδαίο να παρουσιάζεται ένας άνθρωπος με το παρελθόν του Μητσοτάκη ως γαλαντόμος και κοινωνικά ευαισθητοποιημένος. Τι να μας πει για φιλανθρωπία αυτός που χαρακτηρίστηκε ως «υπουργός των απολύσεων», όταν τηρούσε κατά γράμμα, δίχως ηθικούς ενδοιασμούς, με άνεση έως και ευχαρίστηση τις κυβερνητικές δεσμεύσεις στην τρόικα για απολύσεις 15.000 εργαζομένων, ανάμεσα στους οποίους υπήρχαν περίπου 8.000 γιατροί. Επιπλέον, έχει μείνει στην ιστορία ως αυτός που υπέγραψε την κατάργηση-απόλυση των σχολικών φυλάκων και των καθαριστριών. Σκεφτείτε, μεταξύ όσων παρέλαβαν φαγητό από το συσσίτιο να βρισκόταν κάποιος που απολύθηκε από τον τότε υπουργό Μητσοτάκη. Υποθετικό μεν, άκρως ρεαλιστικό δε…

Αλλά και στο σήμερα, τι κοινωνική πολιτική και τι φιλανθρωπία έχει να επιδείξει η κυβέρνηση Μητσοτάκη, η οποία πετσοκόβει και καταργεί επιδόματα, προωθεί την ιδιωτικοποίηση της παιδείας, την ιδιωτικοποίηση και μείωση των συντάξεων, την ποδοπάτηση εργασιακών δικαιωμάτων. Πού ακριβώς εμπεριέχεται η κρατική ευσπλαχνία όταν κόβονται τα δωρεάν φάρμακα για 600.000 χαμηλοσυνταξιούχους, όταν αποφασίζεται η στήριξη των ΜΜΕ με επιπλέον 18,5 εκατομμύρια (φτάσαμε σχεδόν τα 50 εκατομμύρια από την αρχή της πανδημίας), όταν για πρώτη φορά μετά από 5 συναπτά έτη δεν θα δοθεί κοινωνικό μέρισμα ούτε καν στους ΑΜΕΑ και σε όσους ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, όταν, εν μέσω χειμώνα και εορτών, κόβεται το ρεύμα σε εκατοντάδες οικογένειες ανά την Ελλάδα, σε ορισμένες φορές και με την συνοδεία των ΜΑΤ.

Ο κ. Μητσοτάκης, έχοντας γεννηθεί και μεγαλώσει σε μια χρυσή φούσκα, δεν δύναται να αντιληφθεί και να ενστερνιστεί τις ανάγκες και τις ανησυχίες της κοινωνίας. Σαφώς οι ιδιωτικές πρωτοβουλίες έχουν προσφέρει τα μέγιστα στην περίθαλψη συμπολιτών μας, όμως δουλειά του κράτους είναι να παρεμβαίνει, θεσπίζοντας νόμους που καταπολεμούν την ένδεια και εξασφαλίζουν τα αναγκαία σε όλους. Οι οικονομικές επιπτώσεις της πανδημίας καταδεικνύουν στην κυβέρνηση την ανάγκη αλλαγής οικονομικής πλεύσης, ασκώντας γενναία και άμεση κοινωνική πολιτική, αφήνοντας στην άκρη τα σκηνοθετημένα από τα συστημικά ΜΜΕ οργανωμένα σόου του Κυριάκου Μητσοτάκη.

* Ο Θεόκριτος Αργυριάδης είναι φοιτητής Πολιτικών Επιστημών στο ΔΠΘ

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr