Το ντεμπούτο άλμπουμ των Moonshine Effect είναι «φιλί της ζωής» για την αγγλόφωνη indie ελληνική σκηνή

Εξετάζοντας τα πράγματα στο ελληνικό τραγούδι με μία αναδρομή στην τελευταία δεκαετία, είδαμε πόσο μεγάλη απήχηση είχαν τα λεγόμενα indie αγγλόφωνα συγκροτήματα με βασικά ορμητήρια τους τις εταιρείες Inner Ear και Puzzlemusik. Καλλιτέχνες και μπάντες που εκφράζονταν στην αγγλική γλώσσα και που ξεπετάγονταν κυριολεκτικά σαν τα μανιτάρια σε μία εποχή που οι εκπρόσωποι του αμιγώς ελληνικού «έντεχνου» είχαν ήδη παρουσιάσει σημάδια κόπωσης.

5b79ee311dc52487648b458d

Ας θυμηθούμε την περιβόητη Monika, τον Lolek, τους Mary & The Boy, τους An Orange End, τους Film και πολλά άλλα ακόμη ονόματα που έφτασαν σε ένα κανονικό πικ και αμέσως μετά είτε μίλησαν στη γλώσσα τους και συνέχισαν, είτε τράβηξαν έναν τελείως μοναχικό δρόμο. Έτσι, δεν είναι τυχαίο που οι επόμενοι ελληνόφωνοι δίσκοι του Λόλεκ και του The Boy ξεχώρισαν από τη συγκεκριμένη δισκογραφική «σοδειά», αλλά και που δημιουργοί άλλου ύφους, σαν τον Φοίβο Δεληβοριά, είχαν την ευφυΐα να πλησιάσουν τον καινούργιο indie pop ή rock ήχο στα δικά τους κομμάτια.

Σήμερα, που το έντεχνο έχει πάρει πάλι τα πάνω του, να που εμφανίζεται ένα άλλο indie συγκρότημα, υπενθυμίζοντας μας πως η σκηνή αυτή εξακολουθεί να υπάρχει και να παράγει ωραιότατους δίσκους! 

Οι Moonshine Effect (εύηχο το όνομα τους) δημιουργήθηκαν στην Αθήνα το 2015 και έπρεπε να περιμένουν τρία χρόνια για να κυκλοφορήσουν το, ηχογραφημένο μεταξύ 2016 και ’17, υλικό τους. Ανεξάρτητη παραγωγή σε διανομή της εταιρείας b-otherside, που μας έχει συνηθίσει στην έκδοση φροντισμένων βινυλίων. Με τον όμορφο τίτλο «Our eyes should meet (Τα μάτια μας θα έπρεπε να συναντηθούν)» και με δύο εξίσου όμορφες ρήσεις του Nick Drake και του Guy Debord να συνοδεύουν την έκδοση, το ντεμπούτο άλμπουμ τους περιλαμβάνει οκτώ κομμάτια, τρία οργανικά («Intro», «Outro», «It is your name that I use for a pillow») και πέντε αγγλόφωνα τραγούδια.

Το «Our eyes should meet» είναι ο ορισμός της dreamy pop που «πίνει νερό» από τη θρυλική Μπανάνα των Velvet Underground και του Lou Reed με τη Nico, με κομμάτια που πετυχαίνουν τον συνταιριασμό ενός ατόφιου λυρισμού με ένα underground αίσθημα.

Υπάρχει μία ενιαία νωχελική – νεοψυχεδελική θα τη χαρακτήριζα – ατμόσφαιρα που δεν διασπάται από κομμάτι σε κομμάτι, κάνοντας το όλο άκουσμα ιδιαίτερα θελκτικό και αισθαντικό, ενόσω από κάτω υποβόσκει το underground αίσθημα που προανάφερα. Στη σύντομη διάρκεια του «Our eyes should meet» έχεις την αίσθηση πως θα γίνει ένας σεισμός, που ποτέ όμως δεν γίνεται. Τι μένει λοιπόν;

Η χαμηλότονη φωνή της τραγουδίστριας της μπάντας, της Jacqueline Chermille, που ακούγεται σαν να ελίσσεται μέσα στα κιθαριστικά riffs του Johnny Dell’ Orso, στα γλυκόλαλα keys του Kostas Lamda και του Theodoros Dremetsikas, στο διακριτικό μπάσο του Pinto de Lima και στα συνοδευτικά κρουστά του Nikos Darilas. Τα electronics μπαινοβγαίνουν μέσα σε έναν διάκοσμο ηλεκτρο-ακουστικής folk που χρωστά πολλά στον Nick Drake και στον μεταγενέστερο Matt Elliott.

Δεν ξέρω αν τα παιδιά με το έργο αυτό στοχεύουν στο εξωτερικό ή απλά επιλέγουν να κινηθούν στο δικό τους μοναχικό, όσο και μοναδικό δρόμο. Πάντως θεωρώ πως η εμφάνιση τους τη συγκεκριμένη στιγμή στη δισκογραφία δίνει το φιλί της ζωής και σε άλλους συναδέλφους – αισθητικούς συγγενείς τους από την αγγλόφωνη indie σκηνή.

Όλα τα κομμάτια είναι συνθέσεις του κιθαρίστα Johnny Dell’ Orso εκτός από τα «Just before dawn» και «Charmin’ light» που υπογράφουν από κοινού ο Dell’ Orso με τον Kostas Lamda. Εξαιρετικό και το artwork του CD που επιμελήθηκε η Polyanna Vrelianaki.

Το «Our eyes should meet» κυκλοφορεί σε 500 αριθμημένα αντίτυπα και μπορείτε να το προμηθευτείτε στέλνοντας email στην ηλεκτρονική διεύθυνση [email protected]

Σοβαρό διπλωματικό επεισόδιο μεταξύ Κολομβίας και Αργεντινής: Ο Μιλέι… ξαναχτύπησε

AP23310835745895

Σοβαρό διπλωματικό επεισόδιο μεταξύ Κολομβίας και Αργεντινής: Ο Μιλέι… ξαναχτύπησε

Ο Αργεντίνος πρόεδρος χαρακτήρισε σε συνέντευξή του τον κολομβιανό ομόλογό του Γουστάβο Πέτρο «δολοφόνο» και…