Ν.Ρωμανός: Βουλευτής, επειδή απέτυχε ως τραγουδιστής (video)

Τότε, που ασχολιόταν με το τραγούδι, όχι με την πολιτική που ασχολείται σήμερα… Εύκολα θα καταλήξετε στο συμπέρασμα: Αυτό το μεγάλο ταλέντο γεννήθηκε, μεγάλωσε και γαλουχήθηκε, ώστε να γίνει αυτό ακριβώς που είναι σήμερα. Σύμβουλος του Κυριάκου Μητσοτάκη. Γιατί στη ζωή, τελικά, τίποτα δεν είναι τυχαίο… 

Η μιντιακή ανακάλυψη των προηγούμενων ημερών, σχετικά με το τραγουδιστικό παρελθόν του Νίκου Ρωμανού, του νυν συνεργάτη και συμβούλου του Κυριάκου Μητσοτάκη, ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα. Όχι μόνο λόγω της μοναδικότητας του στίχου ή της πρωτότυπα ακαλλιέργητης φωνής του τραγουδιστή (με τις, κατά τα άλλα, ασύλληπτες δυνατότητες), που ήρθαν να εμπλουτίσουν ποιοτικά τα μέχρι σήμερα μίζερα ακούσματα του καθενός μας.  Αλλά, κυρίως, επειδή αποδεικνύει τη σχέση που αναπτύσσει η τέχνη με τη ζωή. Εν προκειμένω, αντικατοπτρίζει τη σύνδεση των προθέσεων-επιδιώξεων του υποκειμένου με τα πραγματικά επιτεύγματά του, στη μετέπειτα ζωή του. Εκεί είναι που συγκλονίζεσαι.

Κάνουν και τα τρολ τάματα; Ακου πράγματα, άκου πράγματα…

Καταρχάς, το άσμα, που έχει τίτλο «Ιεροσόλυμα» ή «Θα κάνω τάμα» (αμφότερα τα διαβάζει κανείς στο διαδίκτυο και δεν έχει διευκρινιστεί ακόμα το ακριβές -πρέπει να μας το διευκρινίσει ο ίδιος),  αρχίζει με τον αφοπλιστικά περιγραφικό στίχο: «Εσύ έχεις αέρα και πόδια ψηλά, μουράτο αμάξι, κυριλέ προστυχιά». Και συνεχίζει -εκπλήσσοντας με τις ανατροπές του- ο ποιητής: «Μουράτο αμάξι, κυριλέ προστυχιά, εσύ έχεις αέρα και πόδια ψηλά».

Ασφαλώς, δεν είναι τυχαία η τούμπαλιν αναφορά με επαναληπτική διάθεση. Αντιθέτως, εσωκλείει το ουσιαστικό και αληθινό νόημα του πονήματος, θέτοντας το πλαίσιο της προσωρινής ηδονής, άρα και της ευτυχίας. Με απλά λόγια, εκεί είναι το ζουμί της ιστορίας, πάει να πει το μήνυμα της ζωής. Το παλληκάρι έχει αστικές καταβολές και αγκυλώματα στη σκέψη και δεν το κρύβει. Το φωνάζει και το τραγουδά δυνατά.

Να σημειώσουμε εδώ ότι, αν και κάποιος θα περίμενε αφενός η «προστυχιά», αφετέρου τα «πόδια τα ψηλά» να αρκούν στον πρωταγωνιστή, τελικά διαπιστώνουμε ότι δεν είναι έτσι. Εκείνος θεωρεί απαραίτητο στοιχείο ικανοποίησης των άγριων διαθέσεών του και το «μουράτο αμάξι», χαρακτηριστικό γνώρισμα μιας ανώτερης οικονομικο-κοινωνικής τάξης, την οποία επιδιώκει να εκπροσωπήσει τραγουδιστικά (αργότερα και πολιτικά…). Με απλά λόγια, «πόδια ψηλά» μπορείς να βρεις και σε μια καθαρίστρια. «Μουράτο αμάξι», όμως, όχι. Και, κάπου εκεί, τίθεται ο κοινωνικός διαχωρισμός. Στοιχείο που διαφοροποιεί το συγκεκριμένο άσμα από τα άλλα (πεζά από ιδεολογικής άποψης) συνηθισμένα τραγούδια, τα οποία γράφονται με τέτοιο τρόπο, ώστε να μπορούν να τραγουδηθούν από όλους προς όλες (ή το ανάποδο), ανεξαρτήτως οποιασδήποτε οικονομικής συνθήκης. Όμως, αυτό το τραγούδι, όχι. Το τραγούδι του Ρωμανού δεν είναι για όλους, αλλά για λίγους. Γιατί δεν είμαστε όλοι ίσα και όμοια. Ο,τι ακριβώς λέει και σήμερα, ως πολιτικός δηλαδή…

Ακου πράγματα, άκου πράγματα. Κάνουν τα τρολ τάματα…

Επαναληπτική διάθεση διπλο-αναφορών έχουμε και στη δεύτερη στροφή, εκεί όπου ο τραγουδιστής εκθέτει δημόσια τα θρησκευτικά του «πιστεύω», δηλώνοντας υπερήφανος Χριστιανός, με κατανυκτική διάθεση και την ταπεινότητα ως κυρίαρχο γνώρισμά του. Συγκεκριμένα, αναφέρει:

«Μαζί σου έχω φάει παράλογο κόλλημα,
θα πάω να κάνω τάμα στα Ιεροσόλυμα.
Θα πάω να κάνω τάμα στα Ιεροσόλυμα,
μαζί σου έχω φάει παράλογο κόλλημα».

Εδώ, η επανάληψη του στίχου δεν κρύβει κάτι, παρά στόχος της είναι η ένταση στην αποστολή του μηνύματος. Μηνύματος χριστιανικού, αυθεντικού και γνήσιου. Το οποίο, στη συνέχεια, μπολιάζεται και με την ιδέα του ανταγωνισμού, ιδεολογικού προθαλάμου της αριστείας, μέσω της μνημειώδους ατάκας «για να σε βγάλω από το μυαλό, θα βρω ένα άλλο ανώτερο μωρό». Δηλαδή, ένα «μωρό» με ακόμη πιο ψηλά πόδια και ακόμη πιο μουράτο αμάξι. Το άριστο «μωρό» εννοεί.

Κι αν όλα αυτά σας φαίνονται πολύ «τραβηγμένα» για να είναι αληθινά, απλά δείτε το βίντεο

 

Για να σε βγάλω βουλευτή, θα πάω στην Αρχιεπισκοπή

Ιδιαίτερη αναφορά αξίζει επίσης και στις διακριτές αργκό γραμμές της γλωσσικής ροής, που μεταμορφώνουν τον τραγουδιστή σε ένα απλό λαϊκό παιδί, ικανό να συγκινήσει τα πλήθη, μετατρέποντας την κακοφωνία σε ιδιαίτερο γνώρισμα ενός πονεμένου. Που, όμως, δεν «κωλώνει». Αντιθέτως, όταν «πέφτει», βάζει τα χέρια κάτω και σηκώνεται. Και προς ένα νέο «ανώτερο μωρό» τραβά. Στην πλήρη ανάλυσή του, ο στίχος αναφέρει:

«Για να σε ξεχάσω, για να σε βγάλω απ’ το μυαλό,
θα βρω ένα άλλο ανώτερο μωρό.

Μ’ έχεις πορώσει, μ’ έχεις κάνει τρελό,
το μόνο που θέλω να σε ξαναδώ,
το μόνο που θέλω να σε ξαναδώ.

Μ’ έχεις πορώσει, μ’ έχεις κάνει τρελό.
Μαζί σου έχω φάει παράλογο κόλλημα,
θα πάω να κάνω τάμα στα Ιεροσόλυμα.
Θα πάω να κάνω τάμα στα Ιεροσόλυμα,
μαζί σου έχω φάει παράλογο κόλλημα.

Μαζί σου έχω φάει παράλογο κόλλημα,
θα πάω να κάνω τάμα στα Ιεροσόλυμα.
Θα πάω να κάνω τάμα στα Ιεροσόλυμα,
μαζί σου έχω φάει παράλογο κόλλημα»,

Ο στίχος πυκνός, τα νοήματα μυριάδες και τα ερωτήματα, που προκύπτουν βροχή, συμπυκνώνονται στο εξής θεμελιώδες ένα:

Μα, αν το μωρό έχει πόδια ψηλά, κυριλέ προστυχιά και μουράτο αμάξι (κυρίως μουράτο αμάξι), τότε είναι ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΛΟΓΙΚΟ να φας μαζί του «κόλλημα». Δεν είναι παράλογο. Ομως, ο Ρωμανός τραγουδά «έχω φάει παράλογο κόλλημα». Γιατί; Γιατί ΔΕΝ ΤΟΥ ΑΡΚΟΥΝ αυτά. Γιατί ο Ρωμανός δεν είναι κάνα γατάκι. Γιατί τα στάνταρ του είναι πολύ υψηλότερα. Για αυτό, άλλωστε, και η πρώτη λύση που έρχεται στο μυαλό του είναι να πάει να βρει ένα άλλο «ανώτερο μωρό». Γιατί «το έχει» το ανώτερο μωρό. Να το πούμε λαϊκά, από υψηλότερο ράφι «μωρών» ψώνιζε παλαιότερα και εκεί θα επιστρέψει μόλις του φύγει αυτό το «παράλογο» -και προφανώς και εφήμερο- «κόλλημά» του. Αδηφαγία; Σεξουαλικός ακροβατισμός; Υπερβολή κοινωνικής υπερ-προβολής; Τι έχουμε μπροστά μας; Και πού μας οδηγεί;

Μα, στον νυν σύμβουλο επικοινωνίας του Κυριάκου Μητσοτάκη, wanna-be εκπρόσωπο των νέων «αρίστων» της ελληνικής κοινωνίας, υποψήφιο βουλευτή με το κόμμα της ΝΔ. Μας οδηγεί σε έναν άνθρωπο, που αποδεδειγμένα έψαχνε την προβολή με κάθε τρόπο (ακόμη και ως κακόφωνος τραγουδιστής). Που, επειδή απέτυχε στο τραγούδι, σήμερα ασχολείται με την πολιτική.

Θαυμάστε, λοιπόν, την αστική μοναδικότητα του ατόμου: Ο Νίκος Ρωμανός θα είναι ο πρώτος Ελληνας που θα γίνει βουλευτής, επειδή απέτυχε να γίνει τραγουδιστής. Ωστόσο, συνεπής είναι. Αυτά που τραγουδούσε τότε, τα ίδια πρεσβεύει και σήμερα. Αυτό να του το αναγνωρίσουμε…

(*) Ο Γιώργος Χριατοφορίδης είναι δημοσιογράφος – οικονομολόγος.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr