«Νηστεία και προσευχή» στην… επενδυτική βαθμίδα η συνταγή Μητσοτάκη για την ακρίβεια

Ακόμα και τις «ασπιρίνες» για την ακρίβεια καθυστερεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αφού μετά την σχεδόν εξαναγκαστική επέκταση της επιδότησης στους λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος για λίγους κατόπιν προσπάθειας του Θεόδωρου Σκυλακάκη να την «τελειώσει», τώρα θέτει υπό αίρεση τις αποφάσεις για την στήριξη-φιλοδώρημα έναντι της ακρίβειας.

Μπροστά στην πικρή επιβεβαίωση της πλαστής επιταγής ακρίβειας Μητσοτάκη από την πρώτη κιόλας εβδομάδα της επανεκλογής του βρίσκονται οι πολίτες. Μόλις έξι ημέρες μετά τις κάλπες, ο πρωθυπουργός έχει σε διαδοχικές εμφανίσεις επιδοθεί σε μία επιχείρηση μείωσης των προσδοκιών, παρουσιάζοντας ακόμα και το market pass και το «καλάθι του νοικοκυριού» ως πανάκεια για την κατάσταση που αντιμετωπίζουν σήμερα τα νοικοκυριά.

Την περασμένη Τετάρτη κατά την επίσκεψή του στο υπουργείο Οικονομικών μετά το υπουργικό συμβούλιο δεσμεύτηκε πως το νομοσχέδιο του ΥΠΟΙΚ με τις βασικές προεκλογικές δεσμεύσεις θα έχει ψηφιστεί «πριν από τις θερινές διακοπές της Βουλής». Μόλις δύο ημέρες αργότερα, η δέσμευση μετατράπηκε σε… ελπίδα, δηλώνοντας από τις Βρυξέλλες πως «θα ψηφίσουμε, ελπίζουμε, πριν από τις θερινές διακοπές της Βουλής» τα μέτρα που θα προαναγγείλει στις προγραμματικές του δηλώσεις, που ξεκινούν την προσεχή Πέμπτη στη Βουλή.

Ουσιαστικά, την επιχείρηση «μαζέματος» των υποσχέσεων την ξεκίνησε από τις τελευταίες ημέρες της προεκλογικής περιόδου, προτάσσοντας επανειλημμένως τόσο προεκλογικά όσο και μετεκλογικά πως «η μόνη λύση στην ακρίβεια είναι η ενίσχυση του εισοδήματος, και αυτό θα έρθει μέσα από την ανάπτυξη». Μισόλογα και αμήχανες διαψεύσεις είχε και απέναντι στις αποκαλύψεις για «μαχαίρι» στις επιδοτήσεις στο τέλος του έτους, κατ’ επιταγήν των ευρωπαϊκών θεσμών.

Ήδη, ο Θεόδωρος Σκυλακάκης επιχείρησε στις πρώτες του δηλώσεις ως υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας να προετοιμάσει το έδαφος της παύσης της στήριξης στους λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος, με την τελευταία απόφαση για παράταση και τον Ιούλιο να αιφνιδιάζει και τον φιλοκυβερνητικό Τύπο. Αναφορικά δε με την αντιμετώπιση της «επίμονης ακρίβειας», οι διαρροές προ του υπουργικού συμβουλίου για εξαγγελία μέτρων διαψεύστηκαν, με τον ίδιο τον πρωθυπουργό να παραπέμπει στις προγραμματικές του δηλώσεις.

Η διστακτικότητα του Κυρ. Μητσοτάκη είναι κάθε άλλο παρά αθώα. Στο επιτελείο του εξακολουθεί να προβάλλεται ως πρώτη προτεραιότητα η ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας. Μετά από τη διατήρηση της αξιολόγησης της ελληνικής οικονομίας σε «ένα σκαλοπάτι» πριν από την επενδυτική βαθμίδα, η επόμενη ημερομηνία-ορόσημο είναι στις αρχές Αυγούστου, η αξιολόγηση του οίκου Scope, ενώ και στις αρχές Σεπτεμβρίου αναμένεται η αξιολόγηση της DBRS που θεωρείται εξαιρετικά επιδραστικός οίκος αξιολόγησης. Η αγωνία για την επίτευξη της εξαγγελίας που αποτελούσε ήδη από το 2019 «δέσμευσή» του που έμεινε κενή είναι διάχυτη, και ο φόβος της διαταραχής των αγορών από ενδεχόμενες κυβερνητικές ανακοινώσεις σημαντικός.

Αυτό επιβεβαίωσε και ο Γιάννης Στουρνάρας, με τις δηλώσεις του κατά την παράδοση της Έκθεσης της Τράπεζας της Ελλάδος για τη Νομισματική Πολιτική 2022-2023 στον Πρόεδρο της Βουλής, Κωνσταντίνο Τασούλα. Όπως τόνισε, οι προγραμματικές δηλώσεις της επόμενης εβδομάδας είναι σημαντικές, «τις περιμένει βεβαίως και ο ελληνικός λαός, αλλά και η διεθνής επενδυτική κοινότητα» από την οποία εξαρτάται «η απόκτηση, το συντομότερο δυνατό, της επενδυτικής βαθμίδας». Ακόμα πιο βαρύγδουπα, κάλεσε την κυβέρνηση να φτιάξει… μαξιλαράκια, «ειδικά αποθεματικά από τα έκτακτα έσοδα, αυτά δηλαδή που ονομάζουμε ουρανοκατέβατα έσοδα», βάζοντας και του λόγου του όρια στις επιδοτήσεις του ηλεκτρικού ρεύματος.

Το ασφυκτικό πλαίσιο πλαίσιο που περιγράφεται και η προτεραιότητα που δίνει η κυβέρνηση Μητσοτάκη στις εκθέσεις των οίκων αξιολόγησης έναντι της πραγματικής οικονομίας και της ανάγκης των νοικοκυριών, γίνεται σαφές πως δεν προτίθεται να δώσει ουσιαστική στήριξη, και σίγουρα, όχι για πολύ καιρό ακόμα. Στις προγραμματικές του δηλώσεις, από το βήμα της Βουλής και με κάθε επισημότητα, θα είναι ο ίδιος που θα αναγκαστεί να το ομολογήσει.