Ξεκίνησε με τους στίχους του Γάλλου ποιητή Πωλ Βαλερύ ότι «τίποτε δεν γερνά νωρίτερα από ένα πομπώδη νεωτερισμό», αφήνοντας προφανείς υπαινιγμούς για δράση του πρώην προέδρου.
Υπεραμύνθηκε των συλλογικών αποφάσεων σημειώνοντας ότι δεν νοείται σύγχρονο κόμμα της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, χωρίς ισόρροπη σχέση μεταξύ μελών – οργάνων – ηγεσίας και υπογράμμισε πως πρέπει να δοθεί ένα τέλος στον ευνουχισμό των οργάνων.
Μίλησε για την ανάγκη περιφερειακής ανασυγκρότησης του κόμματος και για την ενεργοποίηση όλων των μελών σε μία αμφίδρομη σχέση με τα όργανα και την ηγεσία Ειδική αναφορά έκανε “στην ιστορική ανάγκη ο ΣΥΡΙΖΑ να βγει μπροστά με αυτοπεποίθηση και να ηγηθεί της δημοκρατικής προοδευτικής συμπαράταξης”.