Του Θανάση Καρτερού
Βγήκε – τι πρωτότυπο!- και κάτι κακό: τα φασούλια του ΔΝΤ και του Σόιμπλε, που επιδιώκουν σώνει και καλά να διατηρήσουν την αγχόνη των μεγάλων πλεονασμάτων στον λαιμό της οικονομίας και της κοινωνίας, για καμιά δεκαριά χρόνια μετά τη λήξη του προγράμματος – και βλέπουμε. Το πρώτο κάνει ορατή -επιτέλους- τη διέξοδο, γιατί φέρνει πιο κοντά την ποσοτική χαλάρωση και τα θετικά παρελκόμενα. Το δεύτερο υπενθυμίζει ότι είμαστε ακόμα αιχμάλωτοι θεσμών, κυκλωμάτων και συμφερόντων που έχουν γραμμένη στα παλιά τους τα παπούτσια την Ελλάδα. Κάπως έτσι.
Εν πάση περιπτώσει, αν συνδυάσουμε αυτές τις εξελίξεις με τη σταθεροποίηση της οικονομίας, μπορούμε να πούμε ότι διακρίνεται κάποιο φως στο βάθος του τούνελ. Θέλετε στο πολύ βάθος; Σύμφωνοι. Θέλετε ανάμεσα στο φως και σε μας να υπάρχουν ακόμα παγίδες, εκβιασμοί, θυσίες; Μπράβο. Θέλετε ότι μέγιστα προβλήματα, όπως το εργασιακό, παραμένουν αιτίες πολέμου; Ναι. Αλλά από το σημείο αυτό μέχρι τις προκατασκευασμένες αντιδράσεις της Δεξιάς του Κυριάκου -και των κεντροαριστερών πελταστών του- υπάρχει μια μεγάλη απόσταση. Η απόσταση που χωρίζει μια στάση ευθύνης από μια στάση ανεύθυνης, εμμονικής και εν τέλει υπονομευτικής αντιπολίτευσης.
Να εξηγηθούμε. Δεν μιλάμε για κάποια πέμπτη φάλαγγα προδοσίας και τέτοιες αηδίες. Το πολύ-πολύ, να τους πεις πέμπτη φάλαγγα του νεοφιλελευθερισμού, που θα το ευχαριστηθούν κιόλας. Ή φάλαγγα φαντασμάτων του παρελθόντος, με την πολιτική σκέψη του Βόδαρου: Ο αριστερός χωρίς κεφάλι είναι καλύτερος από τον αριστερό με κεφάλι. Μια ετερόκλητη, δηλαδή, συμμαχία κομμάτων και συμφερόντων, με δύο εμμονές. Μία ότι θα σωθούμε με ένα ξεγυρισμένο πακέτο… μεταρρυθμίσεων που θα απλώσουν και θα παγιώσουν, το έκτακτο -υποτίθεται- μνημονιακό καθεστώς καπιταλιστικής ζούγκλας. Και μία ότι η Αριστερά αποτελεί εθνικό κίνδυνο.
Αυτά είναι τα μυαλά τους, θα πεις. Και άσ’ τους να λένε. Δεν είναι όμως έτσι. Διότι οι νεοφιλεμφύλιες εμμονές τους και η θηριώδης προπαγάνδα του μαύρου αποτελούν βαρίδι στα πόδια της οικονομίας. Στα πόδια της χώρας. Το κλίμα αστάθειας που με τόσο εμπρηστικό τρόπο καλλιεργούν -επικουρούντων και των πρόθυμων βαρόνων- υπονομεύει μια έτσι κι αλλιώς δύσκολη και βασανιστική πορεία. Από την άποψη αυτή, το μαύρο δεν το προπαγανδίζουν απλώς. Το παράγουν κιόλας…
πηγη Η Αυγή
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr
