Το νέο τραγούδι της Άννας Βίσση, αφιερωμένο στον Ζακ Κωστόπουλο, αποκλειστικά στο koutipandoras.gr

Μια ομάδα άξιων καλλιτεχνών, που βρίσκονταν κοντά στον Ζακ Κωστόπουλο, ένωσαν τις δυνάμεις τους για ένα τραγούδι που βγαίνει στον αέρα σήμερα, 21 Σεπτεμβρίου, ακριβώς δύο χρόνια μετά τη δολοφονία του. Η Άννα Βίσση και η Μπέττυ Βακαλίδου, με τη φωνή της η μία και με τη φυσική της παρουσία η άλλη, υπηρέτησαν το τραγούδι σε μουσική Γιώργου Καλογερόπουλου και στίχους Λίνας Δημοπούλου.  

119740521 330741788222734 966303460805639014 n

Τον Απρίλιο του 2018 ο σκηνοθέτης Γιώργος Καλογερόπουλος είχε την ευκαιρία να σκηνοθετήσει την Zackie O – κατά κόσμον Ζακ Κωστόπουλο – στην παράσταση του με τίτλο «ΚΤΕΛ για Κρέστενα». Ήταν τότε που εγώ δούλευα DJ στη «Μυροβόλο», λίγα μέτρα δίπλα απ’ το θέατρο, κι ένα βράδυ πέρασε ο Ζακ. Κάθισε σε ένα σκαμπό μπροστά από τα decks κι ήταν αμίλητος. «Να κεράσω κάτι;» τον είχα ρωτήσει, μια και φίλος του δεν ήμουν σε καμία περίπτωση, τον γνώριζα όμως από τα social media και εκτιμούσα τη γραφή του. «Έτσι πέρασα, για ένα γεια» μου απάντησε κι έφυγε μετά από κάνα μισάωρο. Δεν τον ξανάδα από τότε…

Η Εύη Τσακλάνου, συνεργάτιδα του Καλογερόπουλου και χορογράφος εκείνης της παράστασης, θυμάται σήμερα «ένα στραβοπάτημα στα ψηλοτάκουνα που έσωσε με μαεστρία καθώς στήναμε μια χορευτική κίνηση, την ένταση και εκφραστικότητα που είχε στα χέρια, το πάθος στο βλέμμα. Και ύστερα όταν τα φώτα της σκηνής έσβηναν να μένει έντονα η ανάμνηση του σχεδόν παιδικού και γεμάτου ειλικρίνεια, χαμόγελου του». Η Τσακλάνου είναι η ίδια που επίσης σήμερα επιμελήθηκε τις χορογραφίες στο, αφιερωμένο στον Ζακ, βίντεο κλιπ της Άννας Βίσση. 

Ένα βίντεο που συν-σκηνοθέτησαν ο Γιώργος Καλογερόπουλος και ο Αντώνης Morgan Κωνσταντουδάκης για το τραγούδι με τίτλο «Τρομαγμένο μου». Τη μουσική την υπογράφει επίσης ο Καλογερόπουλος, ο οποίος τυγχάνει και συνθέτης – τραγουδοποιός, ενώ τους στίχους η Λίνα Δημοπούλου, μία απ’ τις πιο άξιες Ελληνίδες στιχουργούς, γνωστή από τις συνεργασίες της με τον αείμνηστο Λαυρέντη Μαχαιρίτσα και πολλούς ακόμη δημιουργούς. Ζήτησα από τη Δημοπούλου λίγα λόγια για τη δική της συμμετοχή στο τραγούδι. Μου έστειλε το ακόλουθο συγκλονιστικό κείμενο που το δημοσιεύω αυτούσιο:

«Ο Ζακ είμαι κι εγώ. Είμαι κι εγώ ”ένας άνθρωπος που τον μποδίζουν να βαδίσει” γιατί μπορεί να  έχω αντίθετη άποψη, γιατί ο φασισμός κι ο ρατσισμός υπερβαίνουν τα όρια της ανθρώπινης ανοχής μου, για την αλληλεγγύη μου στις μειονότητες και τους κατατρεγμένους,  γιατί σιχαίνομαι τα καουμποϊλίκια στους αδύναμους, γιατί απεχθάνομαι τη σιωπή του παρόντα/απόντα θεατή του κανιβαλικού τσίρκου που καταντήσαμε, γιατί μπορεί κι εγώ να βρεθώ μια στιγμή κάτω απ’ τα παπούτσια του μίσους κάποιου,  ίσως γιατί είμαι απλώς… γυναίκα. Όταν ο Γιώργος Καλογερόπουλος μου έστειλε την εξαιρετική μελωδία του, ζητώντας μου ν’ αφήσω την ψυχή μου να μιλήσει γι’ αυτή την αποτρόπαιη δολοφονία, ήμουν γεμάτη οργή και πόνο. Δηλαδή ήμουν έτοιμη».

Ο σκηνοθέτης Αντώνης Morgan Κωνσταντουδάκης, που κλήθηκε από τον Καλογερόπουλο να σκηνοθετήσουν από κοινού το βίντεο της Βίσση, αποδέχτηκε απ’ την πρώτη στιγμή την πρόταση με απόλυτη αίσθηση χαράς και τιμής. «Η δολοφονία του Ζακ με έχει στιγματίσει ως άνθρωπο και ως καλλιτέχνη. Στις 21 Σεπτεμβρίου που έγινε η στυγνή δολοφονία του, έχω τα γενέθλιά μου» δηλώνει στο koutipandoras.gr.

Και συνεχίζει: «Ακόμα δεν μπορώ να ξεπεράσω το γεγονός ότι στην σύγχρονη Ελλάδα, ένας άνθρωπος, ένας συμπολίτης μας, μπορεί να χάσει την ζωή του, από βίαια χτυπήματα πολιτών και αστυνομικών, μέρα μεσημέρι, στο πιο κεντρικό σημείο της πρωτεύουσας και μπροστά στα μάτια τόσων άλλων ανθρώπων, που απλώς έστεκαν σιωπηλοί μπροστά στο έγκλημα. Δεν είχα την τύχη δυστυχώς να γνωρίσω τον Ζακ, έμαθα όμως από τον Γιώργο Καλογερόπουλο και την Εύη Τσακλάνου, που συνεργάζονταν μαζί του στο θέατρο και στην τέχνη, ότι ήταν ένα παιδί υπέροχο. Η τέχνη έχει υποχρέωση να επεμβαίνει σε κάθε κοινωνική αδικία, απέναντι στον ρατσισμό, στον σεξισμό, στην τυφλή βία. Το τραγούδι ”Τρομαγμένο μου” που ερμηνεύει η υπέροχη Άννα Βίσση, αγκαλιάστηκε από μία εξαιρετική ομάδα καλλιτεχνών, που αφιλοκερδώς δώσαμε όλη μας την αγάπη και την ψυχή μας για να γίνει ένας φόρος τιμής στο υπέροχο παιδί, τον Ζακ».

Προτού ακόμη δούμε το βίντεο, από τον Κωνσταντουδάκη αντλήσαμε στοιχεία για τη συμμετοχή της Βίσση, αφού ναι μεν δεν εμφανίζεται να τραγουδάει το «Τρομαγμένο μου», τη βλέπουμε όμως να κάθεται και να παρακολουθεί όλη τη χορογραφία και την ερμηνεία της Μπέττυς Βακαλίδου: 

«Τα γυρίσματα φορτίστηκαν ιδιαίτερα συναισθηματικά, καθώς το Θέατρο Σταθμός ήταν το τελευταίο θέατρο που ο Ζακ έπαιξε, η καρέκλα που έκατσε η Άννα Βίσση στο βίντεο είναι η δικιά του καρέκλα από τις πρόβες του, το σημείο της δολοφονίας και άλλα πόσα που βιώσαμε όλοι μαζί σε αυτό το σύντομο ταξίδι. Σε κάθε στιγμή του γυρίσματος όλοι μας τον νιώθαμε δίπλα μας, να μας χαμογελάει και ευελπιστούμε να βάλαμε ένα μικρό λιθαράκι στην μνήμη του. Η τέχνη μπορεί να αλλάξει την κοινωνία και εύχομαι η μνήμη του Ζακ να αλλάξει έστω και λίγα κολλημένα μυαλά. Αυτό θα ήταν η απόλυτη επιτυχία μας».

Ο λόγος του Καλογερόπουλου χρήζει ιδιαίτερης σημασίας, εφόσον είναι ο καλλιτέχνης που ξεκίνησε όλη αυτή την προσπάθεια. Λεπτομέρεια: Πέρα απ’ το έργο «ΚΤΕΛ για Κρέστενα», ο ίδιος και η Εύη Τσακλάνου είχαν συνεργαστεί εκ νέου με τον Ζακ Κωστόπουλο σ’ ένα show στο «Death Disco». Το ημερολόγιο έδειχνε 14 Σεπτεμβρίου του 2018, ακριβώς μία εβδομάδα πριν τη δολοφονία του Ζακ: 

«Ήταν 21 Σεπτεμβρίου όταν ξύπνησα και τυχαία χαζεύοντας στο ίντερνετ είδα το βίντεο της δολοφονίας – πόνεσα, αργότερα μου είπαν ότι ήταν ο Ζακ – κόπηκα μέσα μου. Τους μήνες που ακολούθησαν πόνεσα διπλά γιατί η δολοφονία συνεχιζόταν… με στόχο αυτή τη φορά την ψυχή και την προσωπικότητα του … εγώ ήθελα να θυμάμαι το αγγελικό του χαμόγελο την τόσο δοτική του αγκαλιά την τέχνη του. Κάθισα στο πιάνο και αβίαστα μου βγήκε μια μελωδία μελαγχολική μα και αισιόδοξη.. Είναι παρήγορο να σκεφτόμαστε ότι η ψυχή γαληνεύει, αυτή ήταν η δική μου προσευχή, το δικό μου αντίο. Μετά ήρθε το τηλεφώνημα με τη Λίνα. Της ζήτησα να εμπνευστεί απ’ τη μουσική, να βάλει λόγια. Την αγαπώ τη Λίνα, είναι αγωνίστρια και δεν το βάζει κάτω, δεν κρύβεται πίσω απ’ τα λόγια της… Η πένα της χτυπάει κέντρο! Μετά ακολούθησαν δοκιμές!»

«Μετά ήρθε η Άννα που την αγαπούσε πολύ ο Ζακ…Ακούγαμε τα τραγούδια της όταν βαφόμασταν για τις παραστάσεις. Δέχτηκε να μιλήσει και για την ψυχή του φίλου μας να τραγουδήσει την ιστορία του … μεγάλος μάγκας… Με συγκίνησε βαθιά. Μετά ο Πέτρος Παράσχης που έντυσε εικαστικά το εξώφυλλο του δίσκου φτιάχνοντας μια μαγική εικόνα ανάληψης στους ουρανούς. Η Εύη, επίσης,  που χορογραφουσε τα show μας με την Ζackie κι ήταν μαζί στις χαρές και στις λύπες… Της ζήτησα να μεταφράσει τα λόγια και τη μουσική σε χορό και να χορέψει για τον φίλο μας».

Ήρθε και ο Αντώνης που συνέλαβε με τον φακό του την ουσία και δώσαμε εικόνα στην μελαγχολία μας. Ο Παναγιώτης, η Μαρία, ο Βασίλης που χόρεψαν τη θλίψη μας και φυσικά η Μπέττυ που με την καθηλωτική της φιγούρα και το βάρος της ιστορίας του lgbtqi κινήματος στα χέρια, μας χάρισε τη συγκίνηση του αγώνα. Νιώθω μεγάλη ευλογία που βρεθήκαμε όλοι μαζί και φτιάξαμε αυτό που σήμερα μοιραζόμαστε με τον κόσμο.. Γιατί δεν πρέπει να ξεχαστεί και δεν θα ξεχαστεί ότι στις 21 Σεπτεμβρίου του 2018 κάποιοι στέρησαν από τον κόσμο ένα υπέροχο χαμόγελο έναν υπέροχο άνθρωπο»

Πάμε τώρα στη Μπέττυ Βακαλίδου, η οποία δεν χρειάζεται συστάσεις. Από τη θρυλική ομιλία της στο «Λουζιτάνια» τη δύσκολη δεκαετία του 1970 μέχρι τα βιβλία της που δημιούργησαν θύελλα αντιδράσεων στη συντηρητική νεοελληνική κοινωνία – μαζί βέβαια με μεγάλο αριθμό πωλήσεων -, τη μικρού μήκους ταινία που γύρισε γι’ αυτήν ο Δημήτρης Σταύρακας, τη συμμετοχή της στη «Στρέλλα» του Πάνου Κούτρα και, φυσικά, το υψηλού επιπέδου θέατρο, στο οποίο επιβάλλεται με την παρουσία της και τις ερμηνείες της τα τελευταία χρόνια, αναδεικνύεται σήμερα στην ιδανική πρωταγωνίστρια του βίντεο ενός τραγουδιού για τον Ζακ Κωστόπουλο:

«O Γιώργος Καλογερόπουλος είναι ένας άνθρωπος που εκτιμώ πολύ – είναι ιδιαίτερος και εξίσου ιδιαίτερες είναι και οι δουλειές του στο θέατρο και παντού. Οπότε δύσκολα μπορώ να του αρνηθώ κάτι. Πόσο μάλλον τώρα, που μου πρότεινε ένα project σχετικά με τον Ζακ. Δέχτηκα αμέσως να συμμετέχω και τώρα που βλέπω το βίντεο κλιπ, το θεωρώ πραγματικά σπουδαίο.  Και πρέπει να τονίσω ότι το έζησα όλο αυτό σαν μία κατάθεση του ήχου της σιωπής μου. Τονίζω ότι μιλάω για τη δική μου σιωπή την ολοκληρωτική σε τέτοιες περιστάσεις, μια και θεωρώ για μένα ότι δεν είμαι άτομο που ό,τι λέει το λέει κραυγάζοντας. Δεν επιβάλλω με τη δύναμη της φωνής μου αυτό που έχω να πω και γενικότερα εκτιμώ τους ανθρώπους που ως προς αυτό είναι σαν και μένα και δεν κατρακυλούν προς το κραυγαλέο, κραυγάζοντας.

Για τον λόγο αυτό με ενοχλούν και όλες οι υπερβολικές δηλώσεις σχετικά με το περιστατικό της δολοφονίας του Ζακ. Την θεωρώ ψεύτικη και περιττή  την υπερβολή τους και τις πιο πολλές φορές με κάνει να υποψιάζομαι ότι λειτουργεί ως εργαλείο που χρησιμοποιείται εκ του πονηρού. Συχνά διαβάζω παραληρήματα στα social media και διαπιστώνω ότι ο σκοπός τους είναι μόνο τα 15 λεπτά δημοσιότητας εκείνου που ξεφουρνίζει τις υποτιθέμενες ακτιβιστικές κορώνες του και όχι το πραγματικό ζήτημα για το οποίο υποτίθεται ότι εξανίσταται τόσο πολύ, δηλαδή ο άδικος και αποτρόπαιος χαμός του Ζακ.  Κι έτσι όποτε πέφτουν στην αντίληψή μου τέτοια περιστατικά, λέω από μέσα μου: ”μακριά από μένα”».

Η Βακαλίδου είναι αρκετά επεξηγηματική σε ότι αφορά το ερμηνευτικό της κομμάτι στο βίντεο. Έχει όμως και μερικά λόγια αγάπης και συμπάθειας για την σταρ Άννα Βίσση, μέσω της οποίας πολλοί άλλοι άνθρωποι θα ευαισθητοποιηθούν για το λεπτό ζήτημα της άδικης δολοφονίας ενός συνανθρώπου μας:

«Ηρέμησα και χάρηκα γιατί με το που βρέθηκα στα γυρίσματα κατάλαβα ότι κυριαρχούσε μια σιωπή, για την οποία θα πω -κι ας φανώ σαν να υπερβάλλω- ότι εκείνη πρόσθετε μια ιερότητα σε αυτό που κάναμε.  Με έκανε να συγκινηθώ πάρα πολύ και αυτή η συγκίνηση προστέθηκε στον πόνο που νιώθω έτσι κι αλλιώς για τον χαμό του Ζακ. Γι’ αυτό και στη σκηνή με τα δάκρυα που παρασέρνουν το μακιγιάζ μου και τα πάντα καθώς κυλούν, αυτή ήταν η αλήθεια της στιγμής. Βρισκόμουν σε κάτι που έμοιαζε με ιερό τελετουργικό και δεν χρειαζόταν να πω τίποτα. Αρκούσε η σιωπή μου, που ενωνόταν με τη σιωπή των υπολοίπων και ακουγόταν σαν να έχει ένα ήχο εκκωφαντικό. Αυτό μου έφερνε όλα εκείνα τα δάκρυα… Επίσης, πρέπει να πω ότι με ενθουσίασε η ιδέα του Γιώργου Καλογεροπούλου να καταθέσω στο σημείο της δολοφονίας του Ζακ ένα ζευγάρι γόβες -αντί στεφάνου για να το θέσω στο πλαίσιο που ορίζουν τα πρότυπα.  Εκτός από συγκινητικό, το βρήκα και πάρα πολύ έξυπνο. Ένιωθα μια ανατριχίλα καθώς άφηνα τις γόβες μου σε κείνο το σημείο. Ήταν μια σπονδή με τεράστιες συμβολικές προεκτάσεις για το θέμα της περηφάνιας. Κι  όχι μόνο γι’ αυτό που υπήρξε ο Ζακ, αλλά και γι’ αυτό που είμαστε όλοι όσοι είμαστε σαν εκείνον και έχουμε υποστεί τα πάνδεινα και τις αμέτρητες απειλές και επιθέσεις σ’ αυτή την κοινωνία που γεννηθήκαμε. Και θέλω ακόμα να πω αυτό: χάρηκα από το βάθος της καρδιάς μου που συμμετείχε η Βίσση στο βίντεο. Είναι μία πολύ μεγάλη σταρ και η υποστήριξη της σε αυτό, πιστεύω ότι θα βοηθήσει πάρα πολύ το τόσο σημαντικό και καίριο ζήτημα που θέτει η δολοφονία του Ζακ και το ότι δεν έχει αποδοθεί μέχρι τώρα δικαιοσύνη. Θα ήθελα ακόμη να τη συγχαρώ γιατί δείχνει πάντα μία δύναμη και μία πειθαρχία σε ό,τι κι αν κάνει. Δυστυχώς οι ώρες μας στα γυρίσματα δεν συνέπεσαν για να της τα έλεγα όλα αυτά επί τόπου, αλλά πιστεύω πως χάρη στην παρουσία της το θέμα του Ζακ θα αγγίξει πολύ περισσότερο κόσμο. Και προβλέπω ότι κανείς δεν θα δει αυτό το video clip παραμένοντας αδιάφορος γι’ αυτό που βλέπει»

Άφησα για το τέλος την Άννα Βίσση, την αδιαφιλονίκητη σταρ μέσα στο συγκεκριμένο καλλιτεχνικό team και μία απ’ τις πιο διαχρονικά κοσμαγάπητες Ελληνίδες τραγουδίστριες! Η Βίσση έκανε κάτι που με συγκίνησε. Ούσα εκτός Αθηνών, σε διακοπές, συμφώνησε να απαντήσει σε μερικές ερωτήσεις μου μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Της τις έστειλα και οι απαντήσεις της ήρθαν μες το συμφωνημένο χρονικό πλαίσιο σε μορφή χειρόγραφου. Η ίδια δηλαδή προτίμησε να μου στείλει έτσι τις απαντήσεις της, κάτι που έκανε πιο ζωντανή και πιο άμεση μία τέτοιους είδους, «ψυχρή» συνήθως, επικοινωνία:

Τι σηματοδοτεί για εσάς η συμμετοχή σας σε ένα τραγούδι για ένα από τα θύματα της ακροδεξιάς βίας στη χώρα μας; Θα λέγατε πως ο Ζακ Κωστόπουλος, τηρουμένων των αναλογιών, είναι ένας σύγχρονος Πέτρουλας;

Η συμμετοχή μου δεν ξέρω αν σηματοδοτεί κάτι παραπάνω ή λιγότερο από μια εσωτερική και ειλικρινή ανάγκη μιας φωνής να τραγουδήσει για τον άδικο θάνατο ενός νέου ανθρώπου, ακτιβιστή και ιδιαίτερου καλλιτέχνη: Του Ζακ Κωστόπουλου. Και προσωπικά θα απέφευγα την όποια σύγκριση. Γιατί; Γιατί κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός ακόμα και στην τελευταία πνοή του. Μπορεί κάποιες καταστάσεις να μοιάζουν, αλλά δεν είναι ίδιες. Πολλοί άνθρωποι καταλήγουν να είναι θύματα μίσους, ρατσισμού, προκατάληψης και βίας και οι περιπτώσεις είναι χιλιάδες. Γνωστές και μη. Τότε και τώρα. Ας είναι αυτό το ξεχωριστό τραγούδι που έγραψαν οι φίλοι του, ο Γιώργος και η Λίνα, μια συμβολική δικαίωση για τον Ζακ, για όλα τα παιδιά που ξαφνικά χάνονται και για όλα εκείνα που φοβούνται να είναι ο εαυτός τους.

Το τραγούδι εκτός από ψυχαγωγία οφείλει να μεταφέρει υψηλότερα νοήματα κι αν ναι, μπορεί να αφυπνίσει, να παίξει και έναν ευρύτερο κοινωνικό ρόλο;

Ένα τραγούδι δεν οφείλει να είναι τίποτα. Μπορεί ωστόσο να πετύχει τα πάντα. Η Μουσική για μένα προσφέρει ευφορία σε κάθε πιθανή της έκφανση.

Στ’ αλήθεια, τόσο δημοφιλής που είστε, φοβηθήκατε έστω και αμυδρά μήπως το να πείτε ένα τέτοιο τραγούδι, θα δυσαρεστήσει κάποιους απ’ τους φαν σας; Ο Ζακ ναι μεν λατρεύτηκε μετά θάνατον ή, πιο σωστά, συμβολοποιήθηκε, υπάρχουν όμως και αρκετοί αρνητές του, όπως και αρνητές κάθε μορφής ελευθερίας.

Όχι. Πάντα διάλεγα τα τραγούδια που θα πω αναλόγως του τι αντίκτυπο είχαν σε μένα. Και εννοώ στα δικά μου ακούσματα, βιώματα και ευαισθησίες. Το συγκεκριμένο με συγκίνησε πέρα από τον λόγο για τον οποίο γράφτηκε. Κάτι άλλο που με συγκινεί ακόμα και θέλω να το πω είναι η αγάπη, η αφοσίωση και η επιμονή των φίλων του, του Γιώργου Καλογερόπουλου, της Λίνας Δημοπούλου, της Εύης Τσακλάνου, της Μπέττυ(ς) Βακαλίδου και άλλων – να μην ξεχαστεί ούτε ο ίδιος, ούτε το συμβάν και να αποδοθεί δικαιοσύνη. 

Σήμερα έχουμε 21 Σεπτεμβρίου του 2020, είναι Δευτέρα και συμπληρώνονται ακριβώς δύο χρόνια από το λιντσάρισμα και τη στυγερή δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου στην καρδιά της Αθήνας. Αυτό είναι το τρίτο τραγούδι που γράφεται μέσα στη διετία αυτή και που αφιερώνεται στη μνήμη του Ζακ. Το πρώτο ήταν του Παύλου Παυλίδη και το δεύτερο της Χρύσας Κωττάκη και του Δημήτρη Λέντζου με τη Μαρία Φαραντούρη. Ευχαριστούμε τους Γιώργο Καλογερόπουλο και Λίνα Δημοπούλου που το έφτιαξαν, τη Μπέττυ Βακαλίδου που έπαιξε στο βίντεο, την Εύη Τσακλάνου που το χορογράφησε, τον Αντώνη Morgan Κωνσταντουδάκη που το συνσκηνοθέτησε και, φυσικά, την Άννα Βίσση που το ερμήνευσε. Προσωπικά, θα χαιρόμουν αν γραφόντουσαν άλλα δέκα τραγούδια με αφορμή αυτό το θλιβερό και εξοργιστικό γεγονός. Ο Ζακ Κωστόπουλος δεν θα ξεχαστεί και δεν πρέπει να ξεχαστεί – μαζί του και η δυσλειτουργία της ελληνικής δικαιοσύνης. Σε λίγες μέρες, άλλωστε, βγαίνει η απόφαση για τους υπόδικους δολοφόνους της Χρυσής Αυγής και θα είμαστε όλοι έξω από τα δικαστήρια. 

Για την ώρα, δείτε σε αποκλειστικότητα για το koutipandoras.gr, το βίντεο του τραγουδιού «Τρομαγμένο μου» (κυκλοφορεί από την Panik Gold): 

 

Κολωνός: Η Παιδοψυχιατρική Εταιρεία Ελλάδος παίρνει θέση για την ντροπιαστική εισαγγελική πρόταση

5700685

Κολωνός: Η Παιδοψυχιατρική Εταιρεία Ελλάδος παίρνει θέση για την ντροπιαστική εισαγγελική πρόταση

"Απορριπτέα και επιστημονικά αβάσιμη οποιαδήποτε πρόταση που βασίζεται στο ότι ένα παιδί 12 ετών θα…

ΣΥΡΙΖΑ: «Οι προκλητικές δηλώσεις του Ερντογάν υπονομεύουν και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις»

mist erdo

ΣΥΡΙΖΑ: «Οι προκλητικές δηλώσεις του Ερντογάν υπονομεύουν και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις»

«Καλούμε την κυβέρνηση, να προβεί άμεσα στις απαραίτητες διπλωματικές ενέργειες απέναντι στη νέα αυτή τουρκική…