Νάσο, το όραμα μας ανήκει!

Είστε ωραίοι γιατί δεν καταδέχεστε τη χειραγώγηση κι ακόμα ωραιότεροι είστε όσοι δεν βλέπετε την πολιτική ως υπηρέτη. Αλλά γίνεστε εσείς υπηρέτες της ζωής των πολλών.
Προχώρα λοιπόν και δώσε έναν ωραίο προεκλογικό αγώνα ως υποψήφιος δήμαρχος των Αθηναίων, να τον χαρούμε όλοι κι όλες. Εσύ δεν χρειάζεται να βολτάρεις επιδεικτικά στις δύσκολες συνοικίες όπου θα σε πλευρίσει ένας χρυσαυγίτης ντυμένος αγανακτισμένος πολίτης για να σε χαιρετίσει. Ανήκεις στη γενιά που σε αυτές τις γειτονιές αναμετρήθηκε με το φασισμό. Έχεις χτυπηθεί και νοσηλευτεί επειδή έχεις σταθεί στο ύψος σου. Ούτε χρειάζεται να στηθείς στους δρόμους των Εξαρχείων για να μετρήσεις της πληγές μιας περιοχής που επίμονα παρουσιάζεται ως υποβαθμισμένη αλλά παραδόξως με υψηλά ενοικιοστάσια, όπου αγοράζονται κι εξευγενίζονται το ένα πίσω από το άλλο τα διαμερίσματα, εκτοπίζοντας παλαιούς ιδιοκτήτες και κατοίκους. Η δική σου γενιά δεν περιφέρεται κάνοντας σόου στις συνοικίες, υπαγορευμένα από αμήχανα σχεδιασμένη επικοινωνιακή  στρατηγική. Είστε πολίτες αυτής της πόλης και όχι επισκέπτες της. Ξέρετε την ιστορία των δρόμων της, ως οφείλετε κι ας μην είχατε γεννηθεί όταν τα γεγονότα συνέβαιναν. Δεν είστε ασεβείς για να δηλώνετε «τι με νοιάζει εμένα, δεν είχα γεννηθεί τον Ιούλιο του 1965».

Ξέρετε τις πλατείες και τις γειτονιές γιατί σε αυτές μεγαλώσατε, κατέχετε όλα τα προβλήματά τους από πρώτο χέρι, διότι σε αυτές ζείτε. Είστε κομμάτι της πόλης, είστε η ζωή της πόλης. Δεν χρειάζεται να δηλώσετε υπερφίαλα, με ένα ταρατατζούμ, ότι η Αθήνα σας ανήκει. Σε εσάς ανήκει το καθήκον να την υποστηρίξετε και να μην επιτρέψετε να γίνει το κατώφλι όπου προσωπικές φιλοδοξίες θα σκουπίσουν τις σόλες τους. Να μην γίνει «πόλη μιας χρήσης» από αυτούς που δεν επιθυμούν ως κεντρική τους κατοικία τον Δήμο των Αθηναίων για να διαμείνουν μαζί με κάμποσα εκατομμύρια συμπολιτών τους. Για εσάς αυτή η εκλογή δεν είναι οικογενειακή υπόθεση. Δεν πάει σόι το βασίλειό σας. 

Όπως άλλωστε και ο συνδυασμός της Ανοιχτής Πόλης δεν είναι μια κατασκευή, ένα υποκατάστατο, ένα ξένο σώμα. Αλλά ζωντανό μέλος του αθηναϊκού σώματος που χρόνια τώρα εκτελεί δύσκολες εργασίες. Το όνομα του συνδυασμού δηλώνει ανοιχτή δημοκρατία κι όχι δημοκρατία σε συσκευασία δώρου. Δεν προσποιήθηκε ποτέ ότι είναι ένας συνδυασμός υπεράνω ταυτότητας, με άχρωμη, άοσμη, άγευστη πολιτική βούληση.  Έχει χωθεί στους χειρότερους υπονόμους του συστήματος για να τους φανερώσει, έχει σταθεί όρθια απέναντι σε συμφέροντα που βλάπτουν τους πολίτες, έχει πάρει καθαρές θέσεις. Δεν υπήρξε ο επίσημος κηφήνας της πρωτεύουσας αλλά ο εργάτης της. Γιατί η Ανοιχτή Πόλη είναι ο αυθεντικός κάτοικος της Αθήνας κι όχι περιφερόμενος πολιτικός θίασος σε περιφέρειες, νομούς και πόλεις της Ελλάδας. Αυτή τη γνησιότητα φοβήθηκε το σύστημα και χτύπησε με απρέπεια τον προηγούμενο υποψήφιο δήμαρχό της, Γαβριήλ Σακκελαρίδη. Φοβάται τον γνήσιο κάτοικο της πόλης που δεν ενδύεται έναν τίτλο, δεν υποδύεται ένα ρόλο, αλλά είναι ο αληθινός χαρακτήρας σε μία συλλογική προσπάθεια. Αυτόν τον χαρακτήρα αγαπήσαμε στον Γαβριήλ Σακκελαρίδη, αυτόν αγαπάμε και στον σημερινό υποψήφιο, που δεν στηρίζεται στη ονόματα αλλά σε αξίες. Που δεν στηρίζεται στο one man show αλλά στη συλλογική δράση. 

Η ελληνική κοινωνία συχνά συμπεριφέρεται λες και εχθρεύεται τους νέους, αντί να πιστεύει σε αυτούς και να τους κάνει τόπο να περάσουν. Καθένας κάτι στραβό θα βρει να τους προσάψει. Όμως η σοφία κι η εμπειρία δεν μπορεί να είναι μία νοητή μάντρα που περιφράσει συγκεκριμένες αρμοδιότητες μόνο για μεσήλικες. Το μέλλον της Αθήνας έχει το πρόσωπο των νέων εκείνων που διακρίνουν την ομορφιά της άχαρης πόλη και την αγκαλιάζουν χωρίς προσποίηση και δίχως να νιώθουν αποστροφή. Των νέων που είναι ικανοί να αναμετρηθούν με τα φαντάσματα της, που εντοπίζουν την αλήθεια μες στο θολό τοπίο των συνοικιών της.  Έχει το πρόσωπο αυτών που συχνά αποδιώχνουν κάθε φήμη αντί να την επιδιώκουν και δεν φοράνε μπλέιζερ με χρυσά κουμπιά. Αλλά έχουν κάτι χρυσό πάνω στον χαρακτήρα τους. Δεν σχεδίασαν πάνω σε οικογενειακούς χάρτες την πολιτική τους πορεία και η υποψηφιότητα για τη θέση του δημάρχου δεν υπηρετεί προσωπικές στρατηγικές.  Έχουν συναίσθηση της ευθύνης που αναλαμβάνουν, αλλά αυτή η ευθύνη αντί να τους βαρύνει, τους ενθαρρύνει. Γιατί παρά το νεαρό της ηλικίας τους γνωρίζουν καλά ότι καμία μάχη δεν πάει χαμένη. Κι όσοι τη δίνουν, βγαίνουν κερδισμένοι. 

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr