Να είμαστε σε προσευχητική εγρήγορση…

Και έφτασε ο κορονοϊός στην Ελλάδα τον Μάρτιο του 2020. Και κλειστήκαμε μέσα στα σπίτια μας. Και βρήκαν την ευκαιρία να ταΐσουν τα ΜΜΕ, να τα μπουκώσουν με μπόλικο  κρατικό χρήμα για να μην μιλάν, αν και ούτως ή άλλως αυτά δεν θα μιλούσαν. Και ανέστειλαν και τις πληρωμές για την ετήσια δόση των 3.500.000 ΕΥΡΏ για τις τηλεοπτικές άδειες, γιατί ο Αλαφούζος, ο Κυριακού κι ο Μαρινάκης βρέθηκαν σε οικονομική στενότητα.

Και μετά ήρθε και η αθλιότητα  του σκόιλ ελικικού και του μέουτζη του νέουκτη και εμείς βγαίναμε στα μπαλκόνια και αναβοσβύναμε τα φώτα και ανάβαμε κεριά και χειροκροτούσαμε. Όπως  μας είχε προτρέψει να κάνουμε, η Πρώτη Κυρία, των offshores και των πόθεν αίσχος. Μετά πορευτήκαμε στον μεγάλο περίπατο του δημάρχου-ανιψιού, πασπαλισμένο με δύο εκατομμύρια ευρώ. Ανεβήκαμε και στο τρελό φορτηγό και κάναμε στάση στο Μαξίμου, όπου όλως τυχαίως εμφανίστηκε και ο Μωυσής που ήταν και Τσόρτσιλ. Τον γνωρίσαμε, διότι κάθε τρεις μέρες εμφανιζόταν στην TV και όλο μας έλεγε “συμπατριώτες μου” και “συμπατριώτες μου”. Και το πρώτο σχετικά ανώδυνο κύμα, ανέδειξε σε σύμβολο-τηλεοπτικό αστέρι τον κύριο Τσιόδρα, τον οποίο ο ανέμελος κάποια στιγμή υποβίβασε σε απλό Σωτήρη. 

Και το καλοκαιράκι του 2020 περάσαμε πολύ ωραία. Ήρθε κι ο Τομ Χανκς, πήγαμε  Σαντορίνη και Αντίπαρο και μετά Επίδαυρο, για να δούμε την παράσταση του φίλου μας του Δημήτρη Λιγνάδη, που μετά ξεχάσαμε ότι ήταν φίλος μας. Και ανεμελιά μπόλικη αλλά όχι νέες ΜΕΘ, εκτός από κάτι ελάχιστες, γιατί αν πληρώναμε χρήματα για ΜΕΘ θα ήταν λεφτά πεταμένα. Και δεν θα περίσσευαν χρήματα για να τα διαχειριστούν τόσο συνετά η κυρία Σοφία Νικολάου και ο κύριος Νότης Μηταράκης,  προκειμένου να κάνουν τις απευθείας αναθέσεις τους.

Και μέχρι τον Νοέμβριο ήμασταν καλά. Η ανεμελιά είχε κάνει το θαύμα της. Ώσπου μέσα στον Νοέμβριο, στη Βόρεια Ελλάδα, έπεσε μεγάλο κακό και ψάχναμε ΜΕΘ και ΜΕΘ δεν βρίσκαμε. Κι ο κόσμος πέθαινε. Κι από τη στεναχώρια του ο Μεγάλος Ανέμελος έφαγε τσουρέκια από του Τερκενλή και πήγε και ποδηλατάδα στην Πάρνηθα. Για να ξεχάσει…

Και μετά το κακό συνεχίστηκε και μας έκλεισαν πάλι μέσα και μας μπέρδευαν για το που κολλάει και που δεν κολλάει. Κι ο κόσμος συνέχισε να πεθαίνει. Και συνεχώς διαγγέλματα  “συμπατριώτες μου” και “συμπατριώτες μου”,  σε αραιότερο βέβαια ρυθμό. Και όλο αισιόδοξα λόγια και αναρωτιόμασταν αν μας κοροϊδεύει, ή δεν καταλαβαίνει τι λέει. Και  ποιο από τα δύο ήταν το χειρότερο; Να λέει ψέμματα ή να μην καταλαβαίνει τι λέει; Και τα ΜΜΕ έκαναν μόκο και προσπαθούσαν να βρουν στον παγκόσμιο χάρτη ποιες χώρες τα πήγαιναν χειρότερα από την Ελλάδα, για να πούνε πόσο καλά τα πάμε εμείς.   

Και ήρθε το τρίτο κύμα στην Αττική κι έχανε η ΜΕΘ τον αναπνευστήρα κι ο αναπνευστήρας τη ΜΕΘ. Κι ο κόσμος συνέχισε να πεθαίνει.

Κι ήρθε το εμβόλιο και το υποδεχτήκαμε όπως το Άγιο Φως με τιμές αρχηγού κράτους. Και ο Μεγάλος Ανέμελος πήγε Ικαρία και έλαβε μέρος άνευ περιττών προφυλάξεων σε Λουκούλλειο γεύμα. Και μετά το γεύμα, άρχισε να μας λέει για τους στόχους του εμβολιασμού, με ποσοστά και ημερομηνίες, που ποτέ δεν κατάφεραν να τους πιάσουν. Και εξακολουθούσε το “συμπατριώτες μου” και “συμπατριώτες μου” και “κοντεύουμε”, και “είμαστε στο τελευταίο μίλι”, και “Πάσχα στο χωριό” και τίποτα από όλα αυτά δεν βγήκε αληθινό. 

Και μάγκωσε ο εμβολιασμός, που για να είμαστε σωστοί τον οργάνωσε σωστά ο Πιερρακάκης. Δεν τολμάμε όμως να φανταστούμε τι θα συνέβαινε εάν τον οργάνωνε ο Κικίλιας. Και άρχισε ο Μεγάλος Ανέμελος να μπερδεύει τα ποσοστά εμβολιασμένων, τις ημερομηνίες και τις δόσεις, πρώτη δόση, δεύτερη δόση τόσα εκατομμύρια δόσεις, ώστε να μην καταλαβαίνει και πολλά ο κόσμος. 

Και τα ταϊσμένα ΜΜΕ έκαναν μόκο και για μια ακόμα φορά και μας έλεγαν πόσο τυχεροί είμαστε που δεν μας κυβερνά ο ΣΥΡΙΖΑ. Και σκεφτόμασταν τον Κικίλια, σκεφτόμασταν και τον Ξανθό και αναρωτιόμασταν εάν υπάρχει έστω και ένας άνθρωπος που να εμπιστεύεται τον Κικίλια περισσότερο από τον Ξανθό. 

Και έφτασε η μετάλλαξη “Δ” κι ο εμβολιασμός συνέχισε να είναι μαγκωμένος. Κι ο Μεγάλος Ανέμελος για να ξεφύγει από τα αδιέξοδα του, άρχισε να συκοφαντεί την αντιπολίτευση για υγειονομικό σαμποτάζ. Και επειδή τα αδιέξοδα συνεχίζονταν, ήρθε η ώρα του Θεού. Απευθύνθηκαν για βοήθεια στην εκκλησία. Η οποία εξ αρχής είχε ναρκοθετήσει τα μέτρα και τις προφυλάξεις κατά του κορονοϊού. Και η Ιερά Σύνοδος σε μια αντάξια του ύψους της “Βυζαντινή” ανακοίνωση, συνέστησε προσευχητική εγρήγορση. 

Πλέον είμαστε αισιόδοξοι. Αυτό ήταν που έλειψε. Η προσευχητική εγρήγορση. Μπορεί τα χειροκροτήματα στα μπαλκόνια και τα αναμμένα κεριά της Κυρίας Μαρέβας να μην αναχαίτισαν τον κορονοϊό, όμως είμαστε σίγουροι ότι μια συντονισμένη προσευχητική εγρήγορση και κάποια  έξτρα θυμιάματα στα μπαλκόνια, θα καταβάλουν τον ιό. 

Και μετά ο Μεγάλος Ανέμελος θα συνεχίσει τις καλοκαιρινές διακοπές του, που ποτέ άλλωστε δεν στερήθηκε. Και θα προκηρύξει και εκλογές, για να κεφαλαιοποιήσει τη μεγάλη επιτυχία του στην καταπολέμηση του κορονοϊού.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr