Να… απελαθούν όσοι στηρίζουν Παπασταύρους

Του Αυγερινού Χατζηχρυσού

Έτσι δεν διαφέρει και η εν ψυχρό δολοφονία από ένα όπλο, από τους διάφορους νεοφιλελεύθερους οικονομικούς δολοφόνους. Ενώ όμως στην πρώτη περίπτωση η αντίδραση είναι άμεση και μας εξοργίζει, η δεύτερη, που κάποιος πεθαίνει από έλλειψη φαρμάκων ή επειδή είναι άνεργος/ανασφάλιστος καρκινοπαθής, είναι για τους φίλους της ελευθερίας μια απολύτως θεμιτή και αποδεκτή πράξη.

Πολλοί θα σταθούν στην λεκτική ακρότητα του Άδωνι Γεωργιάδη στο να ονομαστεί ένας δρόμος, από το όνομα του Σταυρού Παπασταύρου, αλλά δεν είναι αυτή η ανοησία που κάνει τον παρουσιαστή της της trash TV επικίνδυνο.

Είναι η συνέχεια της πρότασης του, ότι ο Σταύρος Παπασταύρου κάνει κάτι απολύτως θεμιτό και αποδεκτό! Το ότι είναι αποδεκτό και νομιμοποιημένο από μια Ελίτ δεν σημαίνει αυτομάτως ότι είναι και δίκαιο. Με το σύννομο, ξεχάσαμε τι είναι πραγματικά το εύνομον.

Ο ίδιος ο Γεωργιάδης λέει ότι ο Παπασταύρου, έμπαινε μπροστά ώστε να αποκρύπτονται τα ονόματα των πλούσιων φοροφυγάδων, δεν τον κάνει ικανό δικηγόρο, τον κάνει συνεργό σε έγκλημα, γιατί αν ήταν ηθικό δεν θα ήθελαν ούτε οφσορ ούτε βιτρίνες. Και το έγκλημα επειδή είναι “αποδεκτό” από τους νεοφιλελεύθερους και τα ΜΜΕ που κάνουν πλύση εγκεφάλου, φυτεύοντας τον σπόρο του “Μαζί τα φάγαμε” δεν είναι λιγότερο έγκλημα.

Πόσο μάλλον όταν 11.000.000 κάτοικοι της Ελλάδας βιώνουν όλα τα αποτελέσματα ενός πόλεμος, εκτός από τους…Ήρωες! Έχουμε νεκρούς από αυτοκτονίες, από ελλείψεις φαρμάκων, έχουμε πείνα, έχουμε φτώχεια, έχουμε λουκέτα γιατί κάποιοι Παπασταύροι βοήθησαν να φοροδιαφεύγουν και να καταληστεύουν ένιοι τη χώρα.

Και αντί να κυνηγηθούν όσοι Μπετατζίδες και διαπλεκόμενοι προκάλεσαν το χρέος των 300δις, αντί να σαπίζουν στις φυλακές όσοι έκλεψαν το βίος και τον ιδρώτα μας από τα Ταμεία με τα χρηματιστήρια και το PSI βρέθηκαν οι διάφοροι Γεωργιάδηδες να μας πουν ότι το “Κράτος” προσφέρει ελεημοσύνη όταν πληρώνει συντάξεις ή όταν σέβεται τα κοινωνικοασφαλιστικά δικαιώματα των πολιτών!

Όταν σαν “φίλος της ελευθερίας” έχεις την απαίτηση να κυκλοφορείς σε μια χώρα “ελευθέρα” πρέπει να συμμετέχεις και στις υποχρεώσεις αυτής της χώρας.

Η καπιταλιστική ελεύθερη αγορά δεν είναι ελευθερία, είναι δικτατορία όσων μπορούν να εξαγοράζουν την “ελευθέρια”, γιατί οι υπόλοιποι θα πρέπει να πληρώνουν δυσβάστακτους φόρους ή να γινονται παράνομοι με κόκκινα χρέη, ώστε ο κάθε Γεωργιάδης να κλείνει νοσοκομεία, γιατί ταυτόχρονα επέτρεψε σε χιλιάδες άλλους νομιμους και ηθικους να φοροδιαφεύγουν με οφσορ…νόμιμα (sic)

Ενώ έχουν την αντίληψη ότι κάθε πολιτική παρέμβαση στην κοινωνία πρέπει απαγορεύεται αν έχει να κάνει με αναδιανομή πλούτου, όπως προσπαθεί η σημερινή κυβέρνηση, εκτός κι αν η αναδιανομή αυτή είναι προς τα πάνω, έτσι ώστε να δημιουργούνται κίνητρα για ανάπτυξη, δηλαδή λιγότεροι φόροι στους πλούσιους για να επενδύσουν, ώστε να πλουτίσουν περισσότερο και να ξανά-φοροδιαφύγουν εκ νέου με την επόμενη οφσορ.

Το Σύνταγμα ενός Κράτους δεν είναι α-λα-καρτ.

Είτε ισχύει για όλους είτε δεν ισχύει καθόλου.

Είτε θα συνεισφέρουν ΟΛΟΙ “ανάλογα με τις δυνάμεις τους.”, είτε καλύτερα να απελαύνονται με το πρώτο πλοίο μαζί με τα λεφτά τους, ούτως ή άλλως άχρηστοι είναι, ακόμη και με τα δικά τους “λογιστικά” μέτρα και σταθμά.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr