Μύλοπουλος για την αστυνομοκρατία στο ΑΠΘ: Κάποιοι προσπαθούν να σύρουν τα πράγματα σε μια ακραία πόλωση

Δριμεία κριτική στους κυβερνητικούς χειρισμούς και την αστυνομική επιχείρηση το βράδυ της Δευτέρας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, ασκεί ο πρώην πρύτανης, Γιάννης Μυλόπουλος. 

Ο καθηγητής ο οποίος βρέθηκε στον χώρο μαζί με ομάδα συναδέλφων του, στέλνει μήνυμα ενότητας της κοινότητας του πανεπιστημίου ενάντια στο νόμο της ΝΔ, αναφέροντας ότι «δεν είναι μόνο αυτά τα παιδιά απέναντι σ’ αυτόν τον νόμο, είμαστε κι εμείς απέναντι σ’ αυτόν τον νόμο.» 

Ο κ. Μυλόπουλος επισημαίνει ότι είναι σαφές ότι κάποιοι θέλουν να διασπάσουν την κοινωνική ειρήνη, κάποιοι προσπαθούν να σύρουν τα πράγματα σε μια ακραία πόλωση ενώ δεν παραλείπει να υπογραμμίσει ότι «προσπαθούμε λοιπόν να στείλουμε ένα μήνυμα ότι τον νόμο δεν θα τον παλέψουμε οξύνοντας τα πράγματα και προκαλώντας σκηνές που θα ξαναντροπιάσουν το πανέπιστήμιο, θα τον παλέψουμε μέσα από ένα ενιαίο μέτωπο της πανεπιστημιακής κοινότητας, καθηγητών, φοιτητών, υπαλλήλων, έτσι ώστε όπως και με τον νόμο Διαμαντοπούλου έτσι τελικά και αυτός ο νόμος να καταστεί ανενεργός.»

Αναλυτικά η δήλωση του πρώην πρύτανη ΑΠΘ, Γιάννη Μυλόπουλου στο koutipandoras.gr

«Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία και όλη η πανεπιστημιακή κοινότητα είμαστε σύμφωνοι σε αυτό, ότι αυτός ο εκτρωματικός νόμος που είναι παγκόσμια πρωτότυπος, δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο αστυνομία εγκατεστημένη μέσα σε πανεπιστήμια, είναι ένας νόμος εμπρηστής. 

Πριν από τον νόμο το πανεπιστήμιο ήταν σε ύπνωση, δεν έβρισκες άνθρωπο. Και τώρα βλέπετε ότι υπάρχει η κατάσταση η οποία υπάρχει τώρα. Είναι σαφές ότι κάποιοι θέλουν να διασπάσουν την κοινωνική ειρήνη, κάποιοι προσπαθούν να σύρουν τα πράγματα σε μια ακραία πόλωση. 

Το πανεπιστήμιο όμως δεν είναι ούτε χώρος βίας, ούτε καταστολής, ούτε χώρος επίδειξης δύναμης. Είναι χώρος επίδειξης των αξιών του διαλόγου, είναι χώρος επίδειξης των αξιών του ορθού λόγου, η επιστήμη, η παραγωγή και η μετάδοση της επιστημονικής γνώσης είναι κατεξοχήν μια διαδικασία ορθού λόγου, επομένως εμείς σήμερα είμαστε μια ομάδα καθηγητών που είμαστε εδώ, μέχρι τελευταία στιγμή προσπαθούμε να αποφύγουμε τα χειρότερα. Προσπαθούμε δηλαδή να υπερισχύσει ο διάλογος, να υπερισχύσει ο ορθός λόγος και ούτως ή άλλως άσχετα αν είναι κάποιος μέσα στην κατάληψη ή εκτός κατάληψης, όλο το πανεπιστήμιο είναι απέναντι σε αυτόν τον νόμο. Δεν είναι μόνο αυτά τα παιδιά απέναντι σ’ αυτόν τον νόμο, είμαστε κι εμείς απέναντι σ’ αυτόν τον νόμο. 

Προσπαθούμε λοιπόν να στείλουμε ένα μήνυμα ότι τον νόμο δεν θα τον παλέψουμε οξύνοντας τα πράγματα και προκαλώντας σκηνές που θα ξαναντροπιάσουν το πανέπιστήμιο, θα τον παλέψουμε μέσα από ένα ενιαίο μέτωπο της πανεπιστημιακής κοινότητας, καθηγητών, φοιτητών, υπαλλήλων, έτσι ώστε όπως και με τον νόμο Διαμαντοπούλου έτσι τελικά και αυτός ο νόμος να καταστεί ανενεργός.»