Ο έλεγχος πάνω σε κάθε πτυχή της ζωής της διήρκεσε σχεδόν 14 χρόνια.
«Ήταν ένα καθεστώς για να με κάνει να αποτύχω», έγραψε. «Τόσος χαμένος χρόνος για να με ντροπιάσει και να με ταπεινώσει και φαντάζομαι ότι στους περισσότερους τώρα φαίνεται παράξενο γιατί δεν κάνω πια τη μουσική μου. Οι άνθρωποι δεν έχουν ιδέα για τα απαίσια πράγματα που μου συνέβησαν προσωπικά… και τι έχω περάσει. Φοβάμαι τον κόσμο και τη βιομηχανία του θεάματος. Πραγματικά με πλήγωσαν.
«Το να μην κάνω πλέον τη μουσική μου είναι ένας τρόπος να λέω «άντε γ@@σου» με έναν τρόπο όταν αυτό ωφελεί την οικογένειά μου αγνοώντας την πραγματική μου δουλειά».
«Είχα μια εμπειρία πριν από τρία χρόνια όπου σταμάτησα να πιστεύω στον Θεό. Από κάθε πλευρά πληγωνόμουν χωρίς λόγο και η οικογένειά μου με πλήγωνε. Βίωνα μια κατάσταση σοκ και ο τρόπος με τον οποίο το αντιμετώπισα ήταν η άρνηση. Ήταν πάρα πολλά όσα είχα να αντιμετωπίσω.»
Για τους στόχους για τη νέα χρονιά έγραψε: «Ο στόχος μου για φέτος είναι να πιέσω τον εαυτό μου λίγο περισσότερο και να κάνω πράγματα που με τρομάζουν αλλά όχι πολύ. Ξέρω τι με κάνει χαρούμενη και μου φέρνει χαρά και προσπαθώ να διαλογιστώ για εκείνα τα κομμάτια και τις σκέψεις που μου δίνουν τη δυνατότητα να τα ζήσω».
