Μουντιάλ του Κατάρ: Θα παρακολουθήσουμε μια μπάλα που τσουλάει στο αίμα;

Σε περίπου 20 μέρες ξεκινάει το Μουντιάλ της ντροπής στο Κατάρ. Αυτό που ανατέθηκε τον Δεκέμβρη του 2010 μέσα από ένα όργιο διαφθοράς και χρηματισμού ποδοσφαιρικών παραγόντων από τα καθάρματα του Κατάρ.

Οι μεγάλοι αστέρες του παγκόσμιου ποδοσφαίρου θα αναμετρηθούν σε ένα απέραντο νεκροταφείο χιλιάδων νεκρών μεταναστών εργατών, αλλά για τη Fifa και την επενδυτική κοινότητα σημασία έχει το «προϊόν».

Ο Guardian με έρευνα του έκανε λόγο για πάνω από 6.000 θανάτους, ενώ η Διεθνής Αμνηστία αποκάλυψε με λεπτομέρειες τις συνθήκες σκλαβιάς κάτω από τις οποίες δούλευαν για χρόνια οι εργάτες στα εργοτάξια.

12ωρα, 7 ημέρες την εβδομάδα, χωρίς ρεπό για χρόνια ολόκληρα, καταναγκαστική εργασία, παράνομες κρατήσεις μισθών, εκφοβισμοί και απειλές από εργολάβους, δωμάτια διαμονής εργατών χειρότερα από κελιά του Γκουαντάναμο και πολλά ακόμα, συνέθεσαν μια σύγχρονη κόλαση που σε 20 μέρες θα μεταμφιεστεί σε γιορτή του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, με μουσικές, φιέστες και χαμόγελα γραβατομένων επισήμων.

Λίγες βδομάδες πριν η Αγγλική Ομοσπονδία παρέδωσε στις γυναίκες που θα επισκεφτούν το Κατάρ για το Μουντιάλ ένα εγχειρίδιο καλής συμπεριφοράς, όπως το παρέλαβε από τις Αρχές του κράτους εγκληματία.

Πρέπει λοιπόν να «ντύνονται σεμνά», να καλύπτουν τους ώμους τους και να αποφεύγουν να φορούν κοντές φούστες σε δημόσιους χώρους και στα γήπεδα. Απαγορεύεται να προβαίνουν σε δημόσιες εκδηλώσεις αγάπης και να κάνουν σεξ με κάποιον άντρα, εφόσον δεν είναι παντρεμένοι. Δεν πρέπει επίσης να πίνουν αλκοόλ ή να βρίζουν δημόσια, να παίζουν δυνατά μουσική, να τραγουδούν και να φωνάζουν.

Οι ομοφυλόφιλοι αν βρουν ξενοδοχείο που θα τους δώσει δωμάτιο, δεν πρέπει «να προκαλούν και να δείχνουν την ομοφυλοφιλία τους(!)».

«Το ταλέντο σου αξίζει χρυσό, ο λόγος σου πρέπει να ζυγίζει εξίσου!» είπε η Διεθνής Αμνηστία απευθυνόμενη στους μεγάλους σταρ που θα βρεθούν στα γήπεδα του Κατάρ. Δυστυχώς ωστόσο προτίμησαν τη σιωπή.

Υπάρχουν φωνές απέναντι στο Μουντιάλ, μερικές μάλιστα ιδιαίτερα σημαντικές, όπως αυτή του Φίλιπ Λαμ, ενός ποδοσφαιρικού γίγαντα της Γερμανίας. Πόλεις της Γαλλίας ανακοίνωσαν ότι δεν θα μεταδίδεται στην επικράτειά τους σε δημόσιους χώρους πουθενά η διοργάνωση ενώ η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της Δανίας σύστησε στους Δανούς να μην επισκεφτούν το Κατάρ και συμβάλλουν στα κέρδη του.

Μπροστά στο αίμα που έχει χυθεί, στα ανθρώπινα δικαιώματα που έχουν παραβιαστεί, αυτές οι φωνές είναι ελάχιστες και απόλυτα ανεπαρκείς. Στην Ελλάδα ακόμα και μεγάλοι δημοσιογράφοι που μέχρι και πριν από δυο τρία χρόνια ψέλλιζαν κάποιες λέξεις κριτικής σιώπησαν γιατί τα «μαγαζιά» τους και οι στοιχηματικές εταιρείες που τα χρηματοδοτούν ετοιμάζονται για μεγάλους τζίρους.

Εμείς όλοι τι κάνουμε; Που είναι οι μεγάλες και μαζικές αντιδράσεις; Οι διαδικτυακοί ακτιβισμοί που έφεραν νίκες, όπως αυτός στην υπόθεση της efood;

Σιωπούμε γιατί αγαπάμε το ποδόσφαιρο παραπάνω από την ίδια τη ζωή και την αξιοπρέπεια; Ή επειδή η φρίκη και το αίμα είναι μακριά από τη γειτονιά μας;

Θα πληρώσουμε συνδρομή στον Ant1 για να δούμε το Μουντιάλ του αίματος; Θα τζιράρουμε σε στοιχηματικές στα παιχνίδια του; Θα σχολιάζουμε τα ματς και τις φάσεις που έλαβαν χώρα σε σημεία που έχασαν τη ζωή τους φτωχοί εργάτες; Θα επιτρέψουμε το ξέπλυμα που επιχειρεί η Δύση απέναντι σε κράτη δολοφόνους και καταπιεστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που αγοράζουν με πετροδόλαρα τη σιωπή απέναντι στην κτηνωδία;

Οι προοδευτικές οργανώσεις, τα προοδευτικά κόμματα θα τοποθετηθούν ή θα σιωπήσουν για χάρη της εξωτερικής πολιτικής και της διπλωματίας;

Το ερώτημα είναι απλό λοιπόν. Όταν μια μπάλα τσουλάει σε αίμα, πόνο και δάκρυα, εμείς κοιτάμε μόνο τη μπάλα;

**Ο Θάνος Νασόπουλος είναι δημοσιογράφος 

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr