Καμμένο χαρτί… – Οι 3 ρωγμές του συστήματος Μητσοτάκη

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης τελεί υπό απόλυση. Οι στυλοβάτες του, τα πληρωμένα ΜΜΕ και οι επιχειρηματίες που θησαύρισαν τα τελευταία τρία χρόνια μέσα από τη θολή δράση της κυβέρνησής του, των απευθείας αναθέσεων και της πολιτικής ομερτά που είχε επιβάλει, φαίνεται πως εγκαταλείπουν το καράβι που μπάζει νερά.

Η εσωκομματική του αντιπολίτευση τηρεί στάση αναμονής. Περιμένει την κατάλληλη στιγμή ώστε η οποιαδήποτε κίνησή τους να μην εκληφθεί ως «προδοσία» του αρχηγού, αλλά ως λύτρωση του κόμματος από το σάπιο μόσχευμα.

Γιατί, πράγματι ως τέτοιο αντιμετωπίζεται πλέον ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Όλοι έβλεπαν εδώ και χρόνια την επικίνδυνη κατάσταση στην οποία οδηγούσε τη χώρα, όμως σιωπούσαν, είτε επειδή και οι ίδιοι βολεύονταν, είτε επειδή θεωρούσαν ότι δεν μπορούν να πολεμήσουν το δίκτυο στήριξης που είχε χτιστεί γύρω του.

Οι ρωγμές όμως υπήρχαν. Φαινόταν εξ’ αρχής ότι η πολιτική του στο προσφυγικό θα μετατρεπόταν νομοτελειακά σε ένα από τα μεγαλύτερα καρφιά στον πολιτικό του τάφο.

Ρωγμή 1η: Η χρήση παράνομων μεθόδων απώθησης ανθρώπων που είχαν κάθε δικαίωμα να ζητήσουν άσυλο σε ευρωπαϊκή χώρα, μπορεί να βόλευε αρχικά την ΕΕ, αλλά κάποια στιγμή τα όρια της ανοχής της εξαντλήθηκαν. Δεν ήταν διατεθειμένη η Κομισιόν να θυσιάσει τις «αρχές» της για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος είχε τυπωμένη στο μέτωπό του μια πολύ σύντομη ημερομηνία πολιτικής λήξης.

Ρωγμή 2η: Η δεύτερη ρωγμή ήταν η αυταρχική σιγή που επέβαλλε στα ΜΜΕ. Μια σιγή που όμοιά της δεν είχε συναντήσει η Ευρώπη εδώ και δεκαετίες. Η θέση #108 στην παγκόσμια κατάταξη της ελευθερίας του Τύπου δεν ήρθε ως κεραυνός εν αιθρία. Ήταν το λογικό αποτέλεσμα μιας συστηματικής επίθεσης κατά της δημοσιογραφίας, της ελευθερίας του Τύπου και του δικαιώματος των πολιτών στην πληροφόρηση. Η επίθεση της κυβέρνησης συγκεκριμένα στο Documento μέσω του οικονομικού στραγγαλισμού του, η δημιουργία της απαράδεκτης «λίστας Πέτσα» που δημιούργησε στρατιές φιλοκυβερνητικών ΜΜΕ που φλέρταραν συχνά με τα χαμηλότερα επίπεδα γραφικότητας, η αδιαφορία για την εξιχνίαση της δολοφονίας του Γιώργου Καραϊβάζ, το συμβόλαιο θανάτου κατά του Κώστα Βαξεβάνη, αλλά και η πρωτοφανής επίθεση εναντίον του ίδιου και της Γιάννας Παπαδάκου, φτάνοντας στο σημείο να κατηγορηθούν από Ειδικό Δικαστήριο ως μέλη εγκληματικής συμμορίας επειδή απλώς αποκάλυψαν το σκάνδαλο Novartis, έστρεφαν εδώ και πολύ καιρό την προσοχή των ξένων οργανώσεων Τύπου στα όσα συνέβαιναν στην Ελλάδα. Η ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας που είχε δημιουργηθεί με την ομάδα του Documento και του koutipandoras, αλλά και με δημοσιογράφους και ειδικούς επί των ΜΜΕ σε όλη την Ελλάδα έπαιξε κρίσιμο ρόλο στη διεθνοποίηση των προβλημάτων δημοκρατίας που αντιμετώπιζε η Ελλάδα υπό το καθεστώς ελέγχου που είχε επιβάλλει ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Τα δύο αυτά ζητήματα είχαν γίνει η αιτία η Ελλάδα να δεχτεί σφοδρή κριτική από το εξωτερικό για τις κυβερνητικές μεθοδεύσεις. Το σύστημα Μητσοτάκη είχε καταφέρει να κρατήσει την κριτική αυτή μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, με ελάχιστα ΜΜΕ να κάνουν εκτενείς αναφορές στις ευρωπαϊκές εκθέσεις που έθεταν την κυβέρνηση προ των ευθυνών της.

Ρωγμή 3η: Ήταν λοιπόν ζήτημα χρόνου να εμφανιστεί μια ακόμη ρωγμή στο σύστημα του Κυριάκου Μητσοτάκη. Δυστυχώς, για τον ίδιο, η ρωγμή εμφανίστηκε με τον πιο ηχηρό και επώδυνο τρόπο: η αποκάλυψη ότι η ΕΥΠ παρακολουθούσε τουλάχιστον δύο δημοσιογράφους, τον Σταύρο Μαλιχούδη και τον Θανάση Κουκάκη ακολούθησε η ακόμη μεγαλύτερη αποκάλυψη ότι παρακολουθούνταν και ένας πολιτικός αρχηγός. Και σαν να μην έφταναν αυτά (σε άλλη χώρα θα έφταναν για να παραιτηθεί και να εξαφανιστεί από την πολιτική σκηνή ένας πρωθυπουργός), ήρθε και η αποκάλυψη ότι τη διετία 2020-2021, η αρμόδια εισαγγελέας για την ΕΥΠ είχε εγκρίνει την παρακολούθηση περίπου 30.000 πολιτών.

Η ευθυνόφοβη στάση του Κυριάκου Μητσοτάκη ίσως ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι για τις εσωκομματικές φατρίες της ΝΔ που είχαν συμμετάσχει ενθουσιωδώς στο σιωπητήριο, εφόσον ικανοποιούνταν τα όποια μικροπολιτικά τους αιτήματα.

Ο πρωθυπουργός, ο οποίος στο πλαίσιο του καθεστώτος ελέγχου που ήθελε να εγκαθιδρύσει στη χώρα είχε πάρει υπό την άμεση εποπτεία του ολόκληρη την ΕΥΠ, πέταξε σαν στυμμένη λεμονόκουπα τον διοικητή της υπηρεσίας Πληροφοριών, ο οποίος ήταν αποκλειστικά δική του επιλογή. «Δεν ήξερα», ήταν η πανικόβλητη απάντηση του Κυριάκου Μητσοτάκη όταν υποχρεώθηκε να διακόψει(;) τις διακοπές του για να απαντήσει στα κρίσιμα ερωτήματα.

Αυτά τα περιστατικά, σε συνδυασμό με την τραγωδία που εξελίχθηκε στον Έβρο και οδήγησε στον θάνατο ενός 5χρονου κοριτσιού, συνοδευόμενου από εμετικές, νεκρολαγνικές αναρτήσεις στελεχών της ΝΔ και χιλιάδων τρολ, δημιούργησαν έναν επικοινωνιακά ασφυκτικό Αύγουστο για τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Οι αντιδράσεις από τα μέχρι πρότινος φιλικά του ΜΜΕ ήταν μεν χλιαρές, όμως έδωσαν το στίγμα ότι οι ρωγμές έφτασαν σιγά-σιγά και στην καλοστημμένη ομερτά.

Ταυτόχρονα, τα δημοσιεύματα από το εξωτερικό, με αποκορύφωμα το χθεσινό άρθρο στους New York Times που κάνει λόγο για «σαπίλα» στην Ελλάδα, έδωσαν στους αντιπάλους και τους όψιμους «φίλους» του Κυριάκου Μητσοτάκη, το σήμα ότι ο έλληνας πρωθυπουργός χάνει τα ερείσματά του και στο εξωτερικό.

Ο πολιτικός αντίκτυπος των χειροκροτημάτων στο Κογκρέσο κράτησε όσο να ξεμουδιάσουν τα χέρια των αμερικανών γερουσιαστών. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης εκτέλεσε με επιτυχία τις υποχρεώσεις του, συχνά ακόμη και εναντίον των ίδιων των πολιτών της, και τώρα που κουράστηκε, εγκαταλείπεται πανταχόθεν.

Αυτή δεν είναι άλλωστε η μοίρα των πάντα πρόθυμων; Ανάδειξη, χρήση, απόρριψη.

Οι εξελίξεις των επόμενων ημερών θα δείξουν πολλά. Όσο ο Κυριάκος Μητσοτάκης μετατρέπεται από τεχνητό «asset» σε κομματικό βαρίδι, θα είναι πολλοί αυτοί που θα σκεφτούν ότι μια ενδεχόμενη απαλλαγή από αυτόν, ακόμη και πριν τις εκλογές, ίσως και να μπορέσει να διατηρήσει τη ΝΔ (και συνεπώς τον μηχανισμό της) στην εξουσία.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr