Μιλώντας σε ένα 19χρονο κορίτσι για τον φασισμό

Αγαπητό παιδί που μας αποκαλείς «προδότες», σε συνέντευξη που σου πήρε το Πρώτο Θέμα αναρωτιέσαι αν είναι φασισμός το να αγαπάς τη χώρα σου. Ούτε αυτό είναι φασισμός, ούτε το να αγαπάς τους γονείς σου, ούτε το να σου αρέσει η μουσική. Δηλαδή το ρητορικό ερώτημα σου είναι εκτός θέματος.

Ελπίζω η σύγχυση αυτή ως προς το επίδικο να είναι αυθόρμητη. Πολύ φοβάμαι ότι δεν είναι, γιατί η απάντηση «απλώς αγαπάμε τη χώρα μας» είναι δοκιμασμένη πολλάκις τον τελευταίο καιρό τακτική των ακροδεξιών κύκλων για την μετατόπιση της συζήτησης από το θέμα.

Σε κάθε περίπτωση, το να απαντάς στο ερώτημα αν κάποιες συγκεκριμένες πρακτικές που εμπεριέχουν το στοιχείο της βίας είναι φασιστικές με το «εμείς αγαπάμε την χώρα μας» είναι διπλά προβληματικό. Από τη μια υπερασπίζεσαι την άσκηση βίας στην πολιτική με επιχείρημα την αγάπη για την πατρίδα. Αυτά τα δυο θα έπρεπε να είναι άσχετα μεταξύ τους. Από την άλλη ξεκάθαρα υπονοείς ότι όσοι διαφωνούν μαζί σου δεν αγαπούν την πατρίδα. Απαράδεκτο σαν συλλογιστική.

Δεν το υπονοείς μόνον, το λες ξεκάθαρα. «Φώναξα προδότες όχι μονάχα στον Δημήτρη Τζανακόπουλο αλλά σε όλους όσους ψήφισαν τη συμφωνία» λες στην συνέντευξη σου. Αυτή λοιπόν η αντίληψη σου περί προδοσίας και όχι το ότι αγαπάς την Ελλάδα (το οποίο δεν αμφισβητώ) εμπεριέχει μέσα της το σπέρμα του ολοκληρωτισμού. Πιστεύεις ότι όποιος έχει διαφορετική αντίληψη από εσένα για ένα ζήτημα εξωτερικής πολιτικής είναι προδότης. Έχεις σκεφτεί ότι μπορεί απλά να έχεις άδικο για το τι συμφέρει την χώρα; Μπορεί λέω.

Στα 19 σου χρόνια απορώ πως έχεις τέτοια βεβαιότητα για ζητήματα περίπλοκα που εμπεριέχουν γεωπολιτικές διαστάσεις. Δεν λέω να μην έχεις άποψη λόγω του νεαρού της ηλικίας. Κι εγώ στην ηλικία σου είχα απόψεις επί παντός του επιστητού. Αλλά αν και ενταγμένος σε πολιτικό χώρο από τότε, δεν βιαζόμουν να θεωρήσω προδότη όποιον διαφωνούσα.

Υποθέτω ότι έχεις πρόσφατη από το σχολείο την νεότερη ελληνική ιστορία. Το δημόσιο ανάθεμα κατά του «προδότη Βενιζέλου» το 1915.  Θυμάσαι που οδήγησε ο τότε εθνικός διχασμός; Στην Μικρασιατική καταστροφή. 30 χρόνια μετά η μισή Ελλάδα αποκαλούσε «προδότες» την άλλη μισή. Με αποτέλεσμα έναν εμφύλιο πόλεμο που αποτελείωσε τις ζημιές που είχε επιφέρει η Κατοχή. Αυτά προκαλεί ο φανατισμός και η πολιτική τύφλωση. Αυτά θέλει οπωσδήποτε να αποφύγει όποιος αγαπάει την πατρίδα.

Κάπου λες «Θεωρούμε ότι έχουν φοβερό θράσος να εμφανίζονται στην Κατερίνη, μια πόλη που αντιδρά και να λένε ότι η συμφωνία αυτή είναι για το καλό της πατρίδας μας». Πιστεύεις πράγματι ότι αποτελεί θράσος να εμφανίζεται κάποιος και να λέει την άποψη του; Δημοκρατία είναι να λένε όλοι ελεύθερα τις απόψεις τους. Αν στην χώρα κάποια στιγμή θα  υπάρχουν απαγορευμένες απόψεις, τότε θα έχουμε φασισμό. Το αντιλαμβάνεσαι δεν το αντιλαμβάνεσαι αυτό, φασισμός θα είναι και συγγνώμη αλλά δεν θα το επιτρέψουμε.

Δυστυχώς τον τελευταίο καιρό στην Ελλάδα έχουν γίνει πράγματα ακόμη χειρότερα. Ομάδες «αγανακτισμένων πολιτών» επιτίθενται σε σπίτια βουλευτών. Διοργανώνουν αντισυγκεντρώσεις. Ίσως να μην κατανοείς γιατί είναι επικίνδυνο πράγμα οι αντισυγκεντρώσεις. Για σκέψου λοιπόν. Σκέψου σε ένα συλλαλητήριο από αυτά που λες ότι συμμετέχεις και εσύ να διοργανώναμε αντισυγκέντρωση όσοι συμφωνούμε με την Συμφωνία. Είμαστε κάποια εκατομμύρια και εμείς ξέρεις, ακόμη και στις δημοσκοπήσεις που δημοσιεύει το Πρώτο Θέμα (που μην είσαι σίγουρη ότι λένε πάντα την αλήθεια) αυτό φαίνεται. Θα αρχίσουμε να μαλώνουμε στο δρόμο, πολλές χιλιάδες ενάντια σε άλλες πολλές χιλιάδες;

Αυτούς που επιτίθενται σε σπίτια βουλευτών, παίρνουν απειλητικά τηλεφωνήματα, διοργανώνουν τις αντισυγκεντρώσεις αποκαλέσαμε φασίστες. Όχι όποιον διαφωνεί με τη Συμφωνία. Πιστεύεις ότι έχουμε άδικο;

Φασισμός είναι να καταπιέζεις την γνώμη και τις ελευθερίες του άλλου. Δεν είναι μόνον να μισείς τους ξένους αν και βέβαια χαίρομαι που λες ότι αυτό τουλάχιστον δεν το κάνεις. Αλλά δεν αρκεί αυτό. Δεν υπάρχει μισή δημοκρατία, ανάπηρη δημοκρατία που έλεγε κι ένας ποιητής.

Έχουμε παλέψει στην Ελλάδα για την Δημοκρατία. Πάντα η αγάπη για τη Δημοκρατία πήγαινε μαζί με την αγάπη για την πατρίδα. Αυτό δεν θα το διαβάσεις μάλλον στο Πρώτο Θέμα. Θα σου ζητήσω αυτό, να διαβάσεις και απόψεις με τις οποίες διαφωνείς. Τους μεγάλους συγγραφείς και ποιητές της Ελλάδας, Όχι υποχρεωτικά «τους αριστερούς». Διάβασε Σεφέρη, Ελύτη, ποιητές που μελοποίησε ο Χατζηδάκης. Κεντροδεξιοί δήλωναν αυτοί που σου λέω. Θα δεις όμως πόσο διαφορετικά έβλεπαν τα πράγματα από ότι εσύ σήμερα. Πόσο έτρεμαν το εθνικό διχασμό, την διχόνοια, τον φανατισμό.

Για να μην ξαναζήσουμε όλοι μαζί οι Έλληνες τους τραγικούς στίχους του Σεφέρη

«Στα σκοτεινά βαδίζουμε στα σκοτεινά προχωράμε. Οι ήρωες προχωρούν στα σκοτεινά» που νομίζω ότι ακόμα τους διδάσκεστε στα σχολεία.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr